BSG verliest met 4-6 van En Passant
Zaterdag 9 maart 2013: een bijzondere dag in het Bussumse Denksportcentrum. Niet vanwege de jaarlijkse randdebielenoptocht die altijd ergens in maart plaatsvindt (KNSB: mocht er volgend seizoen weer een wedstrijd voor begin maart gepland staan, geef ons dan alsjeblieft een uitwedstrijd), maar omdat zowel BSG 1 als BSG 2 de koploper uit hun klasse troffen: En Passant in de meesterklasse en Zukertort 2 in klasse 3D.
Voor BSG 2 een heuse topper op het programma: het was het enige duel in de gehele KNSB-competitie tussen twee teams die alles nog hadden gewonnen. Een interessante krachtmeting lag in het verschiet tussen de zestigers van de thuisploeg tegen de tieners van de uitploeg. Inzet was dus het kampioenschap en de daarbij behorende promotie naar de tweede klasse. Voor BSG 1 stond er minder op het spel: het lijkt erop dat de slotwedstrijd tegen de Kennemer Combinatie de beslissing gaat brengen. Tegen de gedoodverfde kampioen zouden de kansen niet groot zijn: BSG kwam over de tien borden bijna 1300 elopunten tekort, maar wat wil je ook tegen een team met vedetten als Giri, Smeets en L’Ami?
De wedstrijd begon in ieder geval veelbelovend: op bord twee kwam Robert Ris Anish Giri tegen. Al binnen een uur had hij een zettenherhaling op het bord getoverd, waardoor hij voor de zesde keer dit seizoen remise had gespeeld. “Hij snapte helemaal niets van de opening”, was zijn commentaar op het spel van Nederlands hoop in bange dagen, die in Bussum vooral als leerling aan het werk was. In ieder geval weet Giri nu waar hij aan moet werken voordat hij zich echt met de grote jongens kan meten.
Niet lang daarna was Alexander van Beek klaar. Hij had tegen Jan Smeets een mogelijke zettenherhaling versmaad en kreeg daar al snel spijt van.
Hier had hij 12.Pf1 gespeeld, om na 12…Tc4 13.f3?! te spelen. Na 13.Pd2 had hij de toren weer terug kunnen sturen, nu verloor hij na 13…Td4 14.De2 Db4 zijn damevleugel.
Ook het andere puntenkanon, Frank Erwich, baalde van zijn partij. Tegen het Belgische talent Tanguy Ringoir speelde hij een heel erg slechte zet en kon naar eigen zeggen meteen douchen.
Na het normale 9…Pce4 staat zwart acceptabel, maar na 9…b6 10.Pg5 g6 11.b4 Pa6 12.Dd3 keek hij de rest van de middag tegen een deprimerende stelling aan. Hij verloor dan ook.
Tot overmaat van ramp verloor Berelowitsch aan het hoogste bord van Erwin l’Ami. In een Tarrasch-verdediging offerde hij tijdelijk een pion, maar naarmate de partij langer duurde, werd het onduidelijker of hij de pion wel terugkreeg. Ten koste van de nodige zwaktes lukte het, maar in de tijdnoodfase vielen zijn pionnen als rotte appels.
Ook bij Ton van der Heijden wilde het niet zo lukken. Aan bord 8 werd hij geconfronteerd met Freezo Neighbour en daar had hij van tevoren niet op gerekend. Anders had hij zich misschien wel laten inspireren door de partij Swinkels – Reinderman op het Bavariatoernooi. Nu ging het heel anders en had de grootmeester al spoedig zijn openingsproblemen opgelost. In een dameloos middenspel bleef Ton achter de feiten aanlopen en verloor.
Werd BSG dan helemaal weggespeeld door de koploper? Nee! Daar zorgden Lars Ootes en Tea Lanchava wel voor. Large stond een beetje verdacht tegen een zeer beheerst spelende Manüell Bossbohm. De 50-jarige meester vond het echter leuk om een kwaliteit te offeren op d6. En vervolgens nog een. De partij ging dus volgens het gebruikelijke recept, maar bij Large was hij aan het verkeerde adres. In de tijdnoodfase was het ijsbeertje handiger en dat leverde hem zijn eerste overwinning van het seizoen op.
Ook Tea won. Zij kent die Bunburgers natuurlijk op haar duimpje en koos voor de juiste bestrijdingswijze: niet te veel gekke dingen doen en dan een offer uitlokken. Tegenstander Richard Hele Slechte Vedder offerde vrolijk zijn dame om zwart in de houdgreep te nemen.
20.Dxd6?! Txd6 21.Txd6 Ta8 22.Lb6 h6 23.Lc4. Het ziet er heel leuk uit, maar verder dan dit komt wit niet. Tea had dan ook geen zelfverdedigingscursussen nodig om zich eraan te ontworstelen. De counter door het midden was dodelijk.
Zo stond het 2½-4½ voor de bezoekers, die in de overgebleven partijen door het oog van de naald waren gekropen. Ernstig teleurgesteld was FM Henk, nadat hij een voordelige stelling tegen Dick de Graaf in remise had laten verzanden. Dus lag het lot in handen van de De Grootjes.
Zelf had ik voor de juiste tactiek gekozen: lekker saai spelen, hopen op een foutief offer en het dan vlekkeloos uitspelen. De eerste twee stappen van het plan voerde ik nog naar behoren uit tegen dertienvoudig Nederlands kampioene Tsjautsjien Peng (vaak geschreven als “Zhaoqin”, een volkomen mislukte transliteratie). Helaas ging de derde stap wat minder en gaf ik in de tijdnoodfase m’n voordeel weg. Daarna was het nog vechten voor remise.
Nog minder tevreden was Ewood, die tegen Henk Slechte Vedder een droomstelling kreeg: hij kon lekker aanvallen, zonder dat zwart op de damevleugel tegenspel had.
25.fxg7 Kxg7 26.T3f3 Pe4 27.Pg5 Pxg5 28.Dxg5 is zo goed als dodelijk. Ewood deed echter 25.Pg5 h6 26.Th3 en werd verrast door 26…Pf4! 27.Txf4 Dc1+ 28.Tf1 Dxg5 29.Dxg5 hxg5 Zelfs nu gaat wits aanval door: 30.Th5? Pd7? 31.fxg7 Kxg7 32.Txg5+ Kf8 en nou is 33.Tg6 een van de winnende zetten. Helaas miste Ewood hier de finishing touch en verzandde het eindspel in remise. Vreemd genoeg werd een remiseaanbod nog geweigerd, of zoals zijn tegenstander zei:
“Ik kneep hem het meest, bij de stand 5-3 zag ik eerst al een geforceerde remise die ik versmaadde en vervolgens kreeg ik een remiseaanbod dat ik ook maar niet aannam. Niet heel onlogisch, gezien de omstandigheden zal het remiseaanbod uit ellende voort zijn gekomen en ik had er alle vertrouwen in, maar na een zet of drie had ik toch al wel spijt. Uiteindelijk bleek ik vlak voor het einde ook verloren te staan, maar gelukkig had Peng toen al 5,5 gescoord en kon ik net binnen de marge van de Henkregel [de laatste speler maakt altijd remise] toch nog een halfje maken.”
Zodoende verloor BSG met 4-6, waar een gelijkspel of zelfs een overwinning tot de mogelijkheden had gehoord tegen de aanstaande landskampioen. Dat biedt hoop voor de wedstrijden tegen Apeldoorn en de Kennemer Combinatie. Door een nederlaag van datzelfde Apeldoorn tegen Utrecht (Roeland Pruijssers won een keer niet), kan het kampioenschap de équipe d’en passant (bijna) niet meer ontgaan. Gefeliciteerd!
Ondertussen kan het kampioenschap Zukertort 2 bijna niet meer ontgaan. Het tienerteam won met maar liefst 5½-2½ van BSG 2, waardoor de dag in mineur eindigde voor beide BSG’s. BSG 2 zal ook volgend jaar in de derde klasse blijven spelen. En BSG 1? Dat blijft volgend jaar gewoon in de meesterklasse spelen. En Passant kan zijn borst alvast natmaken.
BSG (2333) – En Passant (2459) 4-6
1. A Berelowitsch g (2547) – E l’Ami g (2615) 0-1
2. R Ris m (2403) – A Giri g (2715) ½-½
3. F Erwich f (2365) – T Ringoir m (2467) 0-1
4. A van Beek m (2315) – J Smeets g (2627) 0-1
5. L Ootes (2350) – M Bosboom m (2415) 1-0
6. E de Groote (2358) – H Vedder m (2382) ½-½
7. J de Groote (2158) – Z Peng g (2385) ½-½
8. T van der Heijden (2292) – F Nijboer g (2535) 0-1
9. T Lanchava m (2304) – R Vedder f (2245) 1-0
10. H van der Poel f (2236) – D de Graaf (2208) ½-½
