Het kon bijna niet meer misgaan en het ging ook niet meer mis: BSG 2 won in Nijmegen ruim van SMB en werd met een ronde te gaan glansrijk kampioen in klasse 3C, zodat het volgend jaar de tweede klasse onveilig gaat maken.
Na een lange winter is de lente eindelijk aangebroken. Het betekent ook dat het einde van de KNSB-competitie eraan zit te komen. Op de eerste warme dag van het jaar stonden er twee verre uitwedstrijden voor BSG op het programma: het eerste moest helemaal naar Groningen, terwijl het tweede naar Nijmegen mocht om tegen SMB (Strijdt met beleid) te spelen.
Tegen SMB had BSG 2 aan een gelijkspel genoeg om het kampioenschap binnen te halen, terwijl de gastheren een punt goed konden gebruiken in de strijd tegen degradatie. Het was moeilijk voor te stellen dat dit team nog niet zo lang geleden de meesterklasse onveilig had gemaakt. Maar dat was nog in de tijd dat spelers als Hans Klip, Stan van Gisbergen, Fitzgerald Krudde, Joost Retera en Carl Wüstefeld voor het Nijmeegse team uitkwamen.
Voor BSG 2 was de wedstrijd een gouden kans om eindelijk naar de tweede klasse te promoveren. Dertien seizoenen op rij kwam het team in de kelder van de landelijke competitie uit. In sommige seizoenen werd degradatie op het laatste nippertje voorkomen en in andere seizoenen greep het team net naast het kampioenschap, maar nu zou het toch echt moeten lukken.
De wedstrijd begon echter wat stroef voor de bezoekers. Aan bord 6 kwam Coen al gauw in de problemen en aan het bord ernaast liep het Apenhoofd na de opening te walgen van zijn stelling. Gelukkig voor hem gaf tegenstander Ruben Hogehout in het middenspel ineens een stuk weg. Een schrale troost: zeven jaar geleden gaf hij nog een dame tegen het Apenhoofd weg…
Vervolgens ging het hard. Aan bord 7 won Timon vrij gemakkelijk van Maarten Smit, terwijl Frans aan bord 3 een toreneindspel met een pion meer voorbeeldig tot winst voerde tegen Bram Rijkschroeff. Door remises van teamleider Ruben (tegen topscorer Roy van den Hatert) en Tom, die zijn 500e KNSB-wedstrijd remiseerde tegen Hans van Leeuwen, was het eerste matchpunt in de tas en kon de champagne ontkurkt worden.
Na de nederlaag van Coen tegen Jelle van Deemen begon het wachten op de laatste twee partijen. Het was toen al zeker dat BSG 2 de wedstrijd zou winnen, de vraag was alleen met hoeveel. Aan het eerste bord gaf Rein Jaap Amesz, beter bekend als Terror Jaap in De Gouden Kooi, goed partij, terwijl Yme een pion meer had in een toreneindspel tegen Paul Waenink. Echte winstkansen had Yme niet, maar tot zijn verbazing gaf zijn tegenstander plotseling op. Doordat Rein Terror Jaap in het eindspel wist te trucen, werd de eindstand op 2-6 bepaald, waarmee BSG het kampioenschap in stijl binnenhaalde, hoewel de uitslag die niet geheel recht deed aan het werkelijke krachtsverschil.
Ondertussen was BSG 1, dat een uur later aan de wedstrijd begon, nog bezig een 4½-1½-achterstand weg te poetsen. Dat lukte opvallend goed. Robert Ris, Robin van Kampen en FM Henk wisten hun goede stellingen te verzilveren, waarna Li matchwinner werd. Door het resultaat klom BSG 1 op naar de veilige vijfde plaats, terwijl Groningen degradeerde.
De sfeer was na afloop opperbest in de drukke Italiaan. In de trein werd verder duidelijk dat Amsterdam West slechts gelijk had gespeeld en dat Caïssa zelfs had verloren, wat betekende dat BSG 2 hoe dan ook kampioen was geworden. Over twee weken mag BSG 2 proberen het seizoen tegen ASC 3 met een perfecte score te beëindigen.
SMB (1981) – BSG 2 (2062) 2-6
1. Jaap Amesz (2230) – Rein Brouwer (2045) 0-1
2. Roy van den Hatert (2124) – Ruben Hilhorst (2027) ½-½
3. Bram Rijkschroeff (2056) – Frans Borm m (2141) 0-1
4. Paul Waenink (2046) – Yme Brantjes (2081) 0-1
5. Ruben Hogenhout (2011) – Jesper de Groote (2179) 0-1
6. Jelle van Deemen (1837) – Coen van der Heijden (2054) 1-0
7. Maarten Smit (1802) – Timon Brouwer (1947) 0-1
8. Hans van Leeuwen (1740) – Tom de Ruiter (2022) ½-½
