BSG heeft zich goed hersteld van de zeperd tegen Philidor Leeuwarden door het vierpuntenduel tegen SG Max Euwe ruimschoots te winnen. In Enschede werd de eindstand na ruim vier uur bepaald op 2½-5½.
Bij de bekendmaking van het speelschema werd duidelijk dat BSG een zware seizoenstart te wachten stond. Nadat de kampioenschapskansen in het vierpuntenduel tegen Philidor Leeuwarden in de tweede ronde een gevoelige knauw hadden gekregen, mocht BSG in Enschede op jacht naar eerherstel tegen het op papier sterke SG Max Euwe. De Tukkers hadden zich in de tweede ronde laten verrassen door ASV 2 en hadden dus eveneens iets recht te zetten.
De reis naar wijkcentrum ’t Ni-je Terphoes verliep voorspoedig en dat zou de toon zetten voor de rest van de middag. De drankjes waren op kosten van de gemeente en ook op het bord waren de gastheren vrijgevig. Of voerde BSG het tactische plan gewoon tot in de puntjes uit?
Voor deze belangrijke wedstrijd had BSG namelijk met de opstelling gegoocheld. Teamleider Timon had zichzelf aan het hoogste bord geposteerd in de hoop de rest van het team wat uit de wind te houden. Wat hij echter niet verwacht had, was dat de gastheren invaller Jasper Kamphuis wederom zouden opstellen. Max Euwe-teamleider Frank Kroeze legde geduldig uit dat hij eigenlijk een vaste speler voor het eerste was, maar dat hij voor het tweede was opgegeven. Omdat hij niet de sterkste speler van het team was, hoefde hij ook niet minimaal twee potjes voor het tweede te spelen, zo beweerde de enige IM in het gezelschap. Een merkwaardige constructie. Het suggereerde in ieder geval dat hij er over twee weken niet bij zal zijn als BSG tegen het tweede team van Max Euwe speelt. Of strooide hij BSG gewoon zand in de ogen?
De partijen begonnen desondanks veelbelovend. Timon klapte er aan het hoogste bord lekker in tegen zijn jeugdheld Rob Bertholee, terwijl broer Rein aan het bord ernaast een matig pionoffer kreeg te verwerken van Florian Stotyn. Verder kwam Ton tegen Frank Kroeze comfortabel uit de opening en besloot ik me, ter ere van de 35-jarige jubileum van de val van de Berlijnse Muur, te wagen aan het Berlijns tegen Raoul van de Oudeweetering.
Op de tweede rij zag het er ook goed uit. Ewoud besloot af te wijken van zijn normale repertoire en kreeg tegen gelegenheidsbarman Dinant Postma een lekkere stelling. Judit had van de heren voor de derde opeenvolgende keer zwart gekregen. Paul Bierenbroodspot schotelde haar eenzelfde vreselijke opening voor als haar eerdere twee tegenstanders, maar dit keer kwam ze er wel goed uit en hield ze met een mooi paard op e4 veel naars tegen. Henk wist daarentegen niet veel te bereiken tegen Pieter Bolwerk, terwijl Mark in de opening verrast werd door Jasper Kamphuis. Het zag er allemaal erger uit dan het was, al kostte het hem wel de nodige bedenktijd.
Aanvankelijk leverden de schermutselingen nog geen winnaars op. Zoals verwacht kwam Henk niet verder dan remise. Dat Rein vervolgens eeuwig schaak moest toestaan, was een kleine tegenvaller, net als de remise van Judit. Een meevaller was de remise van Timon aan het kopbord. Of nou ja, meevaller… In de slotstelling stond hij glad gewonnen! Hij besloot echter eeuwig schaak te houden, waar hij alsnog blij mee was, gezien de avonturen eerder in de partij.
De laatste remise van de dag kwam van Ton, die een fantastische stelling leek te hebben. In het middenspel miste hij iets en verloor hij een pion, waarna hij alle registers opentrok om tegenspel te genereren. Met succes, want in het eindspel had alleen hij kansen. Toch eindigde ook deze partij in een puntendeling.
Mark bracht BSG op voorsprong door een vreemde partij te winnen. Zijn tegenstander offerde zomaar een kwaliteit, maar kreeg toch nog behoorlijke compensatie, terwijl Mark bovendien in tijdnood was. Mark wist de tijdcontrole redelijk ongeschonden te bereiken, waarna hij een heel raar pionoffer naar zijn hoofd geslingerd kreeg. Hij kon het ding gewoon slaan, omdat de geplande weerlegging meer gaten kende dan een vergiet, waarna het ook meteen compleet uit was.
Zelf had ik de eer de matchwinst veilig te stellen in weer een eindspel. Oppervlakkig gezien zag het er allemaal redelijk strak uit, maar onder de oppervlakte ging er nog het nodige verkeerd. Nadat ik wits damevleugel had leeggegeten, had ik uiteindelijk een kwaliteitsoffer nodig om de winst naar me toe te trekken.
Het slotwoord was aan Ewoud, die een geweldig eindspel voor zijn neus had, met pluspionnen en veel actievere stukken. Rond kwart over 5 had hij de buit binnen en daarmee werd de eindstand op 2½-5½ bepaald. De partijen werden vervolgens terug in Bussum onder het genot van een goede pizza en een shotje limoncello (“limontsjello”) geanalyseerd.
SG Max Euwe (2190) – BSG (2164) 2½-5½
1. Rob Bertholee (2290) – Timon Brouwer (1985) ½-½
2. Fabian Stotyn (2163) – Rein Brouwer (2141) ½-½
3. Frank Kroeze (2394) – Ton van der Heijden (2288) ½-½
4. Raoul van de Oudeweetering (2167) – Jesper de Groote (2207) 0-1
5. Dinant Postma (2136) – Ewoud de Groote (2231) 0-1
6. Paul Bierenbroodspot (2102) – Judit Clopés Llahi (2163) ½-½
7. Peter Bolwerk (2145) – Henk van der Poel (2211) ½-½
8. Jasper Kamphuis (2125) – Mark Grondsma (2089) 0-1
Beter verging het overigens Max Euwe 2, dat in de zaal ernaast van ASV 2 won en in matchpunten op gelijke hoogte kwam met het eerste. Over twee weken zijn zij in de Euwezaal van het Denksportcentrum de tegenstander van BSG. Als dat maar goed gaat…
