BSG is in de voorlaatste ronde van de KNSB-competitie blijven steken op een mager gelijkspel tegen de Meppeler Schaakvereniging. BSG 2 verloor nipt van Amersfoort 2 en kan nog degraderen, terwijl BSG 3 met een ruime zege op Almere 6 kampioen werd.
Na twee keer op rij de luxe van een thuiswedstrijd te hebben gehad, moest BSG op deze zonnige zaterdag 5 april zelf op pad voor de laatste uitwedstrijd van het seizoen, helemaal in Meppel. In een wat aftandse kroeg stonden twee teams tegenover elkaar die niet heel goed in vorm waren. De thuisploeg had haar laatste twee thuiswedstrijden dik verloren, terwijl de bezoekers de wereld in 2025 ook nog niet van hun schaaktalent versteld hadden doen staan.
Op voorhand was BSG favoriet, vooral omdat de gastheren sterspeler Roel Donker moesten missen. Voor hem viel Marrit Adema, de Nederlands Jeugdkampioene van 2017 in de C (voor een piepjonge Eline Roebers, die nu op het EK Vrouwen speelt), in. Ze was ook als eerste klaar. Na dit seizoen al vijf nullen te hebben verzameld, kwam daar nog eentje bij. Ikzelf was de gelukkige die de zwarte koning met grof geweld mat mocht zetten.
De stand werd overigens razendsnel weer gelijkgetrokken door de teamleider. Na zijn schertsvertoning in de vorige wedstrijd had Timon nu zwart en kwam hij tegen de behoedzaam spelende Alwin Pauptit lekker uit de opening. Hij had het juiste idee gezien, maar hij koos een hele slechte uitvoering, waardoor hij een volle toren in moest leveren en gelijk op kon geven.
Daarna werd het er niet beter op voor BSG. Henk had al gauw een pion te pakken gekregen van Ferdinand Binnendijk. Hij speelde het niet handig, waardoor hij een gevaarlijk stukoffer om de oren had kunnen krijgen. Zoals het in de partij ging, won de witspeler zijn pion terug, waarna hij eerder beter stond. De spelers besloten echter de vredespijp te roken.
Judit mocht weer eens met wit spelen en kreeg een obscure zijvariant te verwerken die eigenlijk niemand meer speelt. Uit angst om in een grondig voorbereide variant te komen, week ze af, waarna het niet duidelijk was wie er beter stond. Met een grappige afwikkeling wist Menno van Koningsveld veel stukken te ruilen, waarna Judit maar remise aanbood. Dat had ze goed aangevoeld, omdat de computer van mening is dat zwart in de slotstelling beter staat. Het aanbod werd echter geaccepteerd.
Minder geluk had Gustav, de invaller voor Mark, die het ditmaal met zwart mocht proberen. Hij besloot niet te rokeren en moest dat enorm bezuren. De koning vond nooit een veilig heenkomen en werd door Micha Jans (niet Jansen) het halve bord over gejaagd. De dame betaalde uiteindelijk het gelag, waarna er voor Gustav weinig meer te lachen viel.
In het vervolg moesten Ewoud, Ton en Rein vol aan de bak om de achterstand om te buigen. Rein had de opening een beetje merkwaardig aangepakt, maar nadat tegenstander Bas Dudink hem had geholpen de a-lijn te openen, domineerde hij de stelling. Het duurde even voordat Rein het winstplan had gevonden, maar daarna rukte hij steeds verder op en maakte hij het bekwam uit.
Ton moest aan het tweede bord de sterke Richard Berendsen in bedwang zien te houden. In een vrij moeilijk te doorgronden manoeuvreerpartij stond hij lange tijd nogal passief, maar in de tijdnoodfase kreeg hij plotseling een pion te pakken. Hij gaf het ding gauw weer weg, waarna hij zelf nog moest oppassen. Dat deed hij en dus eindigde de partij onbeslist.
Na twee eenvoudige zwartoverwinningen mocht Ewoud het weer eens met wit aan het kopbord proberen. Je weet dan dat je tegenstander zich gaat ingraven, wat Rienk van den Berg ook deed. Vervolgens werden de plannen verkeerd uitgevoerd en werden ook nog eens de verkeerde keuzes gemaakt, waardoor de partij in remise verzandde.
Daarmee eindigde de match in een gelijkspel en bleef BSG vierde. Een derde plaats is het hoogst haalbare. Dan moet BSG in de slotronde van het al gedegradeerde Schaakwoude winnen. Als de teams van Max Euwe niet stunten tegen de koplopers, dan is dat genoeg voor het brons in klasse 2A.
MSV (2038) – BSG (2142) 4-4
1. Rienk van den Berg (2034) – Ewoud de Groote (2257) ½-½
2. Richard Berendsen (2252) – Ton van der Heijden (2218) ½-½
3. Marrit Adema (1799) – Jesper de Groote (2192) 0-1
4. Ferdinand Binnendijk (2023) – Henk van der Poel (2227) ½-½
5. Menno van Koningsveld (2144) – Judit Clopés Llahi (2164) ½-½
6. Micha Jans (2029) – Gustav ten Kate (1984) 1-0
7. Bas Dudink (1997) – Rein Brouwer (2127) 0-1
8. Alwin Pauptit (2022) – Timon Brouwer (1963) 1-0
De kans dat BSG volgend jaar twee teams in de vijfde klasse heeft, is er vandaag weer wat groter op geworden. BSG 3 haalde het kampioenschap binnen door weer een jeugdteam met boter en suiker in te maken. Ditmaal was het zesde team van Almere de klos en dat was ruim voldoende voor het kampioenschap (met de perfecte score van 14 matchpunten uit 7 duels, chapeau!). BSG 2 moet daarentegen bibberen na een nipte nederlaag tegen Amersfoort 2. In de slotronde moet het minimaal gelijkspelen tegen het tweede team van Almere om erin te blijven.
Snel rekenen leert dat BSG 2 nooit meer bij de 3 slechtste nummers 8 kan eindigen en dus veilig is. In 4E, 4F en 4H gaat er nooit een nummer 8 op 5 punten komen.
Bedankt voor de correctie. Ik was het promotie-degradatiereglement alweer vergeten en dacht dat de onderste twee teams eruit zouden vliegen, maar dat is vanaf de derde klasse niet zo. Het tweede is dan dus voor het tweede seizoen op rij net veilig.