BSG heeft in het eerste duel na de winterstop in het stof moeten bijten. Tegen het sterke team van LOS werd met 3-5 verloren, waardoor BSG naar de vijfde plek zakte in klasse 2A.
In de afgelopen decennia heeft BSG opvallend vaak de strijd mogen aanbinden met teams uit Groningen. In de tijd dat BSG in de meesterklasse speelde, was het vaak met het gelijknamige team uit de metropool van het noorden, altijd in Groningen. Later was het studentikoze SISSA (wat schijnt te staan voor Scaccare Inter Studioses Stimulat Amicitiam, wat dat ook moge betekenen) de sterkste club uit het Hoge Noorden. De club met de Latijnse naam kwam in 2016 nog in de buurt van het landskampioenschap, om daarna gauw in de vergetelheid te raken. Een belangrijk deel van het sterrenteam van toen komt nu uit voor LOS, ofwel Locatie-ongebonden Schaken, het Groningse SOPSWEPS, een club die sinds 2018 lijkt te bestaan.
Een vos verliest wel zijn haren, maar niet zijn streken
De studenten van weleer hadden als uiting van vage studentenhumor op de dag voor de wedstrijd al een verslag geschreven. De bedoeling ervan was klaarblijkelijk om enkele oplettende BSG’ers het bos in te sturen wat betreft de opstelling. De Groningse kappers moeten minstens zo grappig zijn, zo bleek toen de bezoekers binnendruppelden. Verdwenen waren de weelderige haardossen van weleer en in plaats daarvan moesten de dertigers het doen met kapsels die hoogstens treurige gelijkenissen met de vroegere grasmat van Beerschot vertoonden.
De Groningers hadden flink uitgepakt en waren met een sterk team naar Bussum afgereisd in de hoop de aanval op de tweede plaats af te kunnen slaan. LOS kwam namelijk met zowel Koen Lambrechts als Floris van Assendelft op, de twee sterspelers die elkaar tot dusver hadden afgewisseld. Omgekeerd behoorden Paul ten Vergert en Arjan Dijkstra tot de vier LOS’ers die in Groningen waren achtergebleven.
BSG moest daarentegen het beste paard van stal missen. Ton speelt op dit moment namelijk mee in een schaaktoernooi in Lienz (niet Linz), een plaats in het zuiden van Oostenrijk. Dat betekende dat de jonge Gustav ten Kate zijn debuut in de KNSB-competitie maakte.
BSG komt er kaal van af
De opening in het verder rustige Denksportcentrum (naast het eerste speelde alleen het derde, omdat het tweede een vrije ronde had) verliep in het voordeel voor BSG. Bijna overal kwamen de gastheren met een gelijke of betere stelling uit de opening. Het enige bord waarbij dat niet het geval was, was bord 3, waar Mark in sneltreinvaart van het bord werd gepompt door Frits Rietman, waarna hij gauw weer was vertrokken. Aan het bord ernaast werd Henk met een kluitje het riet in gestuurd door Renze Rietveld (Star Trek, Star Wars) en dus moest ook hij de koning omleggen.
Daarmee waren de kale koppen van LOS goed voor 2 punten. “Op verstand groeit geen haar”, zei mijn opa ooit met de nodige zelfspot. Inderdaad zijn geleerden in tekenfilms steevast kale, oude mannetjes. Geniën als Albert Einstein, Isaac Newton en Nikola Tesla waren immers ook zo kaal als een pingpongbal. Zo min mogelijk hoofdhaar was het devies en bij BSG is Ton de enige die dat begrijpt, maar uitgerekend hij was er dus niet.
BSG komt terug
Gelukkig voor BSG had Ewoud kort voor de wedstrijd een Simson-act uitgevoerd door wat blonde lokken van zijn kop te laten knippen. Die knipbeurt miste zijn uitwerking niet, want aan het kopbord veroverde hij tegen Koen Lambrechts kort na de opening een gezonde pion. De witspeler voelde zich niet bepaald als een vis in het water in de stelling met tegengestelde rokades en moest uiteindelijk zelfs zijn dame inboeten om niet mat te gaan. Niet veel later was zijn stelling nog verder gekortwiekt en had Ewoud de vis op het droge getrokken.
Meer goed nieuws kwam van bord 5, waar Judit, toepasselijk gekleed in het zwart, opnieuw met zwart moest spelen. In Tjaart Offringa had ze de enige Groningse 1.d4-speler getroffen, waar ze behoorlijk van baalde. Ze besloot maar een pion op te peuzelen en nadat de witspeler weinig aanstalten had gemaakt om het ding te heroveren, werd het een echte pluspion. Het leek nog even spannend te worden toen wit alle schepen achter zich verbrandde in de hoop eeuwig schaak te hebben, maar met een elegante paardpromotie maakte Judit aan alle spanning een einde.
Alle proemen in ’n drek
Op de lagere borden rookten de gebroeders Brouwer allebei de vredespijp. Teamleider Timon kwam remise overeen met Jan Joris Groenewold, terwijl Rein remiseerde tegen Hendrik de Groot. Na afloop nam de oudste van de Brouwertjes het woord off-day in de mond en klaagde hij dat hij niets had aan zien komen. In een betere stelling miste hij een truc die een pion kostte, waarna hij maar voor een zettenherhaling koos omdat zijn loopse koning anders aan de zwarte stukken ten prooi zou zijn gevallen.
Daarmee was de stand nog in evenwicht, maar helaas was het slotwoord voor de bezoekers. Aan het laatste bord probeerde Gustav de Caro-Kann van Benno de Jongh te kraken. Hij miste echter een vervelende paardzet en kon meteen twee pionnen inboeten, waarna de lol er wel af was. Niet veel later ging het Apenhoofd eraan tegen Floris van Assendelft. Met zijn brakke kop was hij best plezierig uit de opening gekomen, maar toen de stelling openkwam, raakte hij de draad kwijt en offerde hij foutief een stuk in plaats van dat hij op een zettenherhaling aanstuurde.
LOS komt los
Zodoende eindigde de wedstrijd in een 3-5-nederlaag voor BSG, dat naar de grijze middenmoot terugzakte en na twee nederlagen op rij serieus naar beneden moet gaan kijken. LOS kan daarentegen naar boven kijken, hoewel het nog een half bordpuntje verder achterop raakte bij koploper Philidor, dat Apeldoorn 2 met 5½-2½ versloeg. Over een maand spelen de teams in Groningen tegen elkaar. LOS moet dan met minimaal 7½-½ winnen om de koppositie over te nemen. Dat is onwaarschijnlijk, maar dat de locatie-ongebonden schakers er vol voor zullen gaan, lijkt wel duidelijk.
BSG (2135) – LOS (2154) 3-5
1. Ewoud de Groote (2244) – Koen Lambrechts (2292) 1-0
2. Jesper de Groote (2204) – Floris van Assendelft (2351) 0-1
3. Mark Grondsma (2145) – Frits Rietman (2214) 0-1
4. Henk van der Poel (2222) – Renze Rietveld (2261) 0-1
5. Judit Clopés Llahi (2150) – Tjaart Offringa (1980) 1-0
6. Rein Brouwer (2136) – Hendrik de Groot (2098) ½-½
7. Timon Brouwer (1980) – Jan Joris Groenewold (2040) ½-½
8. Gustav ten Kate (1999) – Benno de Jongh (1995) 0-1
