Net als vorig jaar ging de strijd om de toernooiwinst tussen Magnus Carlsen en Anish Giri, maar anders dan vorig jaar kwam er geen barrage aan te pas. Carlsen wist Giri in de slotronde fluitend op remise te houden, waardoor hij het toernooi voor de zevende keer op zijn naam schreef.
In de een-na-laatste ronde op zaterdag werd duidelijk dat de eindstrijd tussen Carlsen en Giri zou gaan. Ze begonnen als gedeeld koploper aan de twaalfde ronde en konden al gauw met verbazing toekijken hoe runner-up Yan Nepomniachtchi tegen Sam Shankland werkelijk waar alles verkeerd deed wat je maar verkeerd kan doen, waardoor hij hardhandig geveegd werd en de toernooiwinst op zijn buik kon schrijven.
Niet veel beter verging het Giri, die tegen Radjabov flink in de problemen was gekomen. Behendig wist hij zijn stelling nog enigszins binnen de remisemarge te houden toen hij opeens een remiseaanbod kreeg. Hij wist niet hoe snel hij het aanbod moest accepteren.
Heel wat beter ging het eraan toe bij Carlsen, die tegenstander Duda in de opening verraste, waardoor hij al gauw een enorme tijdsvoorsprong had. De stelling was bloedlink en hoewel Duda een directe ondergang net wist af te wenden, stond hij in het eindspel met de rug tegen de muur. Carlsen ging er nog eens goed voor zitten en won na veel zwoegen:
De partijen werden mede mogelijk gemaakt door TuxTown Chessgame-Replayer.
Zo ging Carlsen de slotdag met een halfje voorsprong in op Giri, zijn tegenstander in de laatste ronde. Een mooier affiche was niet denkbaar. Giri moest natuurlijk winnen om het toernooi op zijn naam te schrijven, terwijl Carlsen aan remise genoeg had. Giri voorspelde dat niet hij, maar Carlsen op winst zou spelen en hij kreeg nog gelijk ook. In een mindere stelling mocht hij van geluk spreken dat hij nog met remise wegkwam. Zodoende eindigde het toernooi net als vorig jaar, met Carlsen voor Giri.
Ewoud wint Tata-Steel-Manager
Minstens zo belangrijk als het echte toernooi was Tata-Steel-Manager, ditmaal met zes deelnemers, inclusief een aap. De bedoeling van het spel was om een zo sterk mogelijk team samen te stellen binnen een gegeven budget. De behaalde scores heb ik in het onderstaande schema weergegeven, met als extraatje een heel kleurenschema dat aangeeft wanneer in het toernooi de partijen werden gespeeld.
Winnaar werd Ewoud, met een team dat bestond uit Carlsen (18), Ding (15), Vidit (14), Korobov (7½), Kovalev (10), Praggnanandhaa (5), Keymer (5½) en Lucas van Foreest (6). Samen scoorden ze dus 81 punten en dat was eentje meer dan Roland. De volledige eindstand was als volgt:
- Ewoud 81
- Roland 80
- Robert 79½
- Jarno 79
- Kasper 73
- Yme, Aap 70½
Ewoud had zowel de winnaar van de A- als de B-groep in zijn team, maar de echte ster was Vidit, de speler die de meeste punten per euro opleverde. Ook Giri, Jorden van Foreest en Nepomniachtchi waren betere aankopen dan toernooiwinnaar Carlsen, maar veel scheelde het niet. Ding zat met 0,149 punten per euro maar net onder het gemiddelde van 0,152 punten per euro. Zijn aankopen in de B-groep waren minder succesvol, maar dat gold voor de meeste deelnemers. De populaire aankopen (de aanstormende jeugd en de hoogsteratinghouders) lieten bar weinig zien in het toernooi. De beste aankopen werden niet of nauwelijks aangekocht.
De grafiek laat zien de scores in de B-groep desondanks redelijk in de pas liepen met de ratingverwachting, in tegenstelling tot de A-groep, waar Mamedyarov en Kramnik met veel gekraak door het spreekwoordelijke ijs zakten. Yme was de enige deelnemer die Kramnik Mamedyarov in zijn team had en dat legde hem veel windeieren. Toch wist hij nog twee dagsuccesjes te boeken:
Dagzeges per ronde:
1. Robert, Aap 6½
2. Kasper 7½
3. Jarno, Yme 7
4. Robert 7
5. Ewoud 8½
6. Roland 8
7. Jarno, Robert, Yme, Aap 6
8. Roland 8
9. Aap 7½
10. Robert, Kasper 7
11. Ewoud, Jarno, Aap 7
12. Robert 7½
13. Robert 7½
Uit de lijst met dagzeges valt de eindsprint van Robert goed op. Door de laatste twee ronden de meeste punten te scoren, wist hij Jarno nog net van het podium te stoten. Dat is in de volgende grafiek goed zichtbaar:
In de eindstand is er een tweedeling te zien tussen de kopgroep, die ruim boven de referentiescore zit, en de staart, die er duidelijk onder zat. Toch was het ook nu weer een spannende race met een hoop leiderswissels en onverwachte comebacks die het spel zo leuk maken. Ik hoop dat jullie er net zo van genoten hebben.
Tot slot de lijst met winnaars van de voorgaande edities, met scores en referentiescores:
2019: Ewoud 81 (75,8)
2017: Ewoud 101 (91)
2016: Daan 82½ (78)
2015: Jokim, Yme 96 (85)
2014: Yme 76 (70)
