Au, dat deed pijn! Zo goed als de seizoenstart was, zo slecht was het vervolg. In een propvol Denksportcentrum verloor BSG het vierpuntenduel van Philidor Leeuwarden met ruime cijfers: na zes uur schaken stond de ontluisterende 2½-5½-eindstand op het scorebord.
In de tweede ronde van de KNSB-competitie hadden alle drie de KNSB-teams van BSG een thuiswedstrijd. Aan de ene kant van de bovenzaal van het Denksportcentrum bond BSG 1 de strijd aan met Philidor Leeuwarden, dat de eerste ronde eveneens met 6-2 had gewonnen. Aan de andere kant van de zaal hoopte BSG 2 zich tegen Paul Keres 4 te kunnen revancheren voor de 6-2-nederlaag tegen Moira-Domtoren 2. Ingeklemd in het midden zat BSG 3, dat haar eerste wedstrijd van het seizoen tegen Moira-Domtoren 5 speelde.
Philidor Leeuwarden is vorig seizoen gedegradeerd en speelt voor het eerst in mensenheugenis niet meer in de eerste klasse. De Friezen willen dus zo snel mogelijk weer naar de laagste tientallenklasse promoveren, een ambitie die BSG ook al voor het derde opeenvolgende seizoen heeft. Dankzij de teruggang naar drie tweede klassen hoeven die ambities niet eens strijdig met elkaar te zijn, omdat nu ook de beste nummer 2 promoveert.
In ieder geval waren beide teams goed aan het seizoen begonnen. Waar Philidor ASV 2 met 6-2 op z’n kloten had gegeven, had BSG met dezelfde cijfers van Apeldoorn 2 gewonnen. Een spannende strijd leek in het verschiet te liggen, maar niks was minder waar. Kennelijk was de goede vorm van BSG nog in Apeldoorn achtergebleven, want qua niveau verschilden de eerste en tweede competitiewedstrijd als dag en nacht van elkaar.
Het onheil begon al aan het eerste bord. Ton had ongetwijfeld een heleboel moois voorbereid tegen Migchiel de Jong, maar waarschijnlijk niet dat hij na acht zetten al een kwaliteit moest inboeten. Aan het bord ernaast had Ewood een beetje een geitenkaas gecreëerd tegen Addy Lont. Verderop waren Judit en Mark met zwart passief uit de opening gekomen. Heel veel kon BSG daar niet tegenoverstellen. Alleen Rein leek een prettigere stelling te hebben tegen Philidor-teamleider Jan Hania.
Het schaaktechnische hoogtepunt aan BSG-kant werd geleverd door Beat Scheidegger, die aan het laatste bord namens BSG 3 met een mooie truc een pion won. Daarmee had hij een aandeel in de 5½-2½-zege van zijn team. Ondertussen ging BSG 2 wederom roemloos met 6-2 ten onder.
De ondergang van het eerste liet wat langer op zich wachten. Als eerste stortten de randen in. Ton had al zijn creativiteit aangewend om nog een beetje in de partij te blijven, maar kwam uiteindelijk een dame tegen toren achter. Een vesting had de Naardense Grootmeester niet en dus moest hij de witte vlag uithangen.
Ook Timon kon het niet bolwerken. Naar verluidt had hij afgelopen maandag in de SOS-wedstrijd tegen Moira-Domtoren mat in één gemist. Zoiets wil nog weleens doorwerken en zo ook nu. Lange tijd leek de partij tegen Jippe Kamstra nog redelijk in evenwicht, maar op het eind liep alles toch volledig in het honderd.
Goed nieuws voor BSG kwam aan de middelste borden. Zelf wist ik niet echt iets te bereiken in de opening, maar toen tegenstander Erik Sparenberg alle torens van het bord liet gaan en daarbij remise aanbood, had ik eindelijk wat om op te spelen. Na een ingewikkeld eindspel, waarin ik de bal nog geregeld volledig missloeg, wist ik op een tempo te winnen.
Naast me counterde Judit zich langs Jeroen Weggen. Geen Catalaan dit keer, maar toch kwam ze behoorlijk onder druk te staan. Een matdreiging leek haar een stuk te kosten, maar met een loperschijnoffer wist ze aan een directe knock-out te ontkomen. In het resulterende eindspel werkte de witspeler zich met enkele onhandige pionzetten in de nesten. Waar zwarts pionnenmeerderheid onweerstaanbaar oprukte, kwamen die van wit amper van hun plek en dus haalde Judit haar tweede puntje van het nog prille seizoen binnen.
Henk leek aan het derde bord op weg naar een puntje. In de opening offerde tegenstander Amir Nicolai een pion voor actief spel. Nadat hij de pion had teruggewonnen, werd de stelling heel chaotisch. In de chaos had Henk ongestraft een loper van het bord mogen plukken. Hij dacht de loper op een handigere manier te winnen, maar hij had iets cruciaals gemist, waardoor hij helemaal geen loper won. In plaats daarvan moest hij een toreneindspel met een pion minder verdedigen. Tot overmaat van ramp verloor hij dat nog.
Daarmee was de wederopstanding aan de middelste borden een halt toegeroepen. Het restant van de wedstrijd was voor de uitploeg. Aan het tweede bord had Ewoud maar een kwaliteit geofferd in de hoop de stelling dicht te houden, maar uiteindelijk kwam zwart er toch doorheen.
Een lichtpuntje was de remise die Mark speelde tegen de jonge Cas Roorda. Door een zetverwisseling kwam hij in een soort Frans terecht waarbij zijn dame naar a7 werd verbannen. Hij kreeg een enorme aanval over zich heen, maar nadat de witspeler een kleine kwaliteit had buitgemaakt, kreeg hij kansen met de a-pion. In het vervolg mochten beide spelers aan de overwinning snuffelen, maar eindigde de partij vredelievend in eeuwig schaak.
Als laatste was Rein nog bezig, net als de vorige keer. Ook nu moest de topscorer van BSG 1 van vorig seizoen na een lang eindspel in het zand bijten. Daarmee werd de eindstand op 2½-5½ bepaald.
Door die zege gaat Philidor aan kop, terwijl BSG naar de middenmoot zakte. Wel staat het nog boven het eerste team SG Max Euwe, de gedoodverfde favoriet, dat in de tweede ronde verrassend verloor van ASV 2. Over vier weken mag BSG tegen hen proberen aan eerherstel te doen. Twee getergde schaakgenootschappen dus en wederom een vierpuntenduel. Als dat maar goed gaat.
BSG (2166) – Philidor 1847 (2169) 2½-5½
1. Ton van der Heijden (2294) – Migchiel de Jong (2272) 0-1
2. Ewoud de Groote (2235) – Addy Lont (2238) 0-1
3. Henk van der Poel (2221) – Amir Nicolai (2193) 0-1
4. Jesper de Groote (2195) – Erik Sparenberg (2120) 1 -0
5. Judit Clopés Llahi (2151) – Jeroen Weggen (2172) 1-0
6. Rein Brouwer (2148) – Jan Hania (2181) 0-1
7. Mark Grondsma (2091) – Cas Roorda (2047) ½-½
8. Timon Brouwer (1996) – Jippe Kamstra (2127) 0-1
