Net als vorig jaar pakte Lewis Hamilton in Mexico de titel zonder op het podium te eindigen en net als vorig jaar won Max Verstappen de race. Een knappe prestatie, omdat Sebastian Vettel in de race bloedsnel was. Toch had het niet veel gescheeld of Red Bull had de eerste dubbelzege in twee jaar geboekt.
Op het hooggelegen Autódromo Hermanos Rodríguez telt motorvermogen minder zwaar en daar profiteerde Red Bull optimaal van. Net als vorig jaar gingen de donkerpaarse bolide als een speer in de vrije trainingen, maar anders dan vorig jaar stonden ze ook in de kwalificatie bovenaan.
Dat uitgerekend teammaat Ricciardo zijn eerste poleposition in de weg zat, zinde Verstappen totaal niet. Slechts 26 duizendsten kwam hij tekort, nadat hij vorig jaar nipt zijn meerdere moest erkennen in Vettel. Anders dan in het begin van het seizoen maakte die tegenslag hem alleen maar sterker. Als op zondagmiddag de lichten doven, schiet hij uit de startblokken. Hij is Ricciardo meteen voorbij, maar daarna komt Hamilton dankzij zijn superieure Mercedes-krachtbron langszij. Verstappen remt de viervoudig wereldkampioen doodleuk uit, waardoor hij, net als vorig jaar, de race kan domineren.
In de openingsfase zit Hamilton nog tussen de Red Bulls in. Het blijkt het hoogtepunt van zijn race te zijn, want net als in Amerika blijkt zijn Mercedes banden te vreten. Mogelijk had het te maken met de keuze om de semilegale velgen, die als doel hadden de slijtage van de achterbanden te beteugelen, opnieuw niet te gebruiken. In Mexico hadden de voorbanden echter vooral te lijden en al gauw kwam Hamilton in de vicieuze cirkel terecht van bandenslijtage – onderstuur – meer bandenslijtage, waardoor hij als eerste zijn banden liet verwisselen. De rest volgde niet veel later.
Traditioneel is het Autódromo Hermanos Rodríguez niet een circuit waar de banden heel zwaar belast worden. Na een aantal weinig enerverende races op het Mexicaanse circuit besloot Pirelli het over een andere boeg te gooien door de zachtste banden mee te nemen en dat bleek een schot in de roos. Hoewel de topteams de hyperzachte band (aanvankelijk) links lieten liggen, was de levensduur van de ultrazachte band ook niet geweldig, waardoor de coureurs de grootste moeite hadden om aan de van tevoren bedachte 1-stopstrategie (ultrazacht–superzacht) vast te houden.
Voor Hamilton bleek dat een onmogelijke missie en nadat Vettel en Ricciardo hem voorbij waren gefloept, haalde hij nogmaals nieuwe banden. Dat die strategie absoluut niet gepland was, bleek wel uit het feit dat op Verstappen na niemand in de kopgroep in de race de beschikking had over twee setjes van de superieur geachte superzachte band. Noodgedwongen kreeg Hamilton een set ultrazachte banden mee, maar op de paarse band was hij allesbehalve snel in de slotfase.
Verstappen kwam het mooi uit dat Hamilton zo met zijn banden liep te worstelen, want daardoor kon hij een flinke voorsprong pakken op zijn achtervolgers. Pas nadat Vettel zich langs Ricciardo en Hamilton had geknokt, leek de strijd om de koppositie te ontbranden. Dankzij een aantal snelle ronden begon Vettel steeds weer wat tienden van Verstappens voorsprong af te knabbelen. Zou hij er alsnog met de overwinning vandoor gaan? Zouden Verstappens banden het houden?
Die vraag werd niet beantwoord omdat Vettel zelf nieuwe banden liet omleggen. Ook hij moest de slotfase op de ultrazachte band zien uit te zingen. Verstappen kon zodoende een ronde later met een gerust hart zijn banden laten verwisselen, waarbij het mooi van pas kwam dat hij nog een setje superzachte banden in de garage had liggen. Hij kwam zelfs nog voor teamgenoot Ricciardo op de baan.
De Australiër had zeeën van tijd verloren achter Hamilton, maar door de vreemde Ferrari-tactiek lag hij ineens tweede. Hoewel hij Vettel al gauw weer in zijn kofferbak had zitten, wist hij op zijn oude banden nog te versnellen. Aangezien inhalen op het Mexicaanse circuit zeker niet makkelijk is en Vettels banden naar verwachting sneller zouden afbouwen, leek Ricciardo favoriet voor de tweede plaats, zijn eerste podium sinds Monaco. Een motorstoring of een hydraulisch probleem maakte echter plotseling een einde aan zijn race.
In de aansluitende virtuele safetycarfase besloot Mercedes Bottas voor de derde keer van nieuwe banden te voorzien. Ditmaal kreeg hij de hyperzachte banden mee, waarmee hij heel even heel snel was. Ondanks dat hij de snelste ronde van de race reed, eindigde hij op meer dan een ronde achterstand. Niet veel beter verging het Hamilton, die zelfs niet in de buurt kwam van Räikkönen, die net als Ricciardo stoïcijns op zijn oude banden was blijven doorrijden en de laatste podiumplaats veroverde.
Hoe groot de teleurstelling bij Mercedes was over het belabberde racetempo bleek wel toen de eerzuchtige Toto Wolff Hamilton na de race niet eens over de boordradio feliciteerde met het behalen van zijn vijfde wereldtitel. Net als vorig jaar behaalde Hamilton de titel in misschien wel zijn slechtste race van het seizoen. De coureur maalde daar overigens nog het minst om. Na afloop vierde hij zijn vijfde titel alsof het zijn eerste was.
Hoe groot de overmacht van de topteams was, bleek wel uit het feit dat de als zesde gefinishte Hülkenberg op twee ronden gezet werd. In feite voerde hij slechts de achterhoede aan, want achter hem zat het veld heel dicht bij elkaar. Omdat het veld zo op een kluitje zat, hadden de coureurs in de middenmoot niet de luxe om nog een keer nieuwe banden te halen en moesten ze de hele race hun banden sparen, waardoor ze mogelijkerwijs nog trager werden.
Mogelijkerwijs hadden de Renaults en de Saubers eveneens last van hun verplichting om de race op de hyperzachte band te beginnen. Force India dacht slim te zijn door de kwalificatie op te offeren, om zodoende een vrije bandenkeus te hebben, maar kwam bedrogen uit toen Ocon bij de start zijn aangezicht schond en Pérez halverwege de race met een remprobleem naar de kant moest. De coureurs die op de hyperzachte band waren gestart, ondervonden daar in de race opmerkelijk weinig hinder van. Op Sainz na, die halverwege de race uitviel, scoorden ze allemaal punten. Geen slechte score voor een band die volgens ingewijden al na een paar ronden “gesmolten” was.
De Renaults werden geholpen door de Saubers, vooral die van Ericsson, die de coureurs op de hardere banden flink ophield. Hoewel Pérez uiteindelijk de wit-rode bolides allebei te pakken kreeg, is het hoogst onzeker of hij de Renaults ook te pakken had gekregen, wat de bandentactiek van Force India in een kwaad daglicht stelt. Volgens Ocon hadden de roze bolides namelijk de snelheid om in de kwalificatie met de Renaults te vechten.
Ook goed te zien is hoe in de middenmoot de 1-stopstrategie de juiste strategie was. Ondanks dat ze op de zachtste banden aan de race waren begonnen, slaagden Hülkenberg, Leclerc en Ericsson erin om bijna 60 ronden op hun superzachte banden af te leggen. Datzelfde presteerde Vandoorne, die knap achtste werd. Alleen Gasly wist nog een puntje te pakken na twee bandenwissels.
Verdedigende strategieën rendeerden dus beter en dat kwam doordat de inhaalmogelijkheden beperkt waren in Mexico. Eens temeer leverde dat, in combinatie met hoge bandenslijtage, een levendige race op. Vooral in de openingsfase, toen de coureurs op verschillende bandencompounds onderweg waren, gebeurde er genoeg. Grappig genoeg kwamen de drie virtuele safetycars op ongelegen momenten, waardoor maar weinig coureurs tijdens de neutralisaties banden lieten wisselen en de race geen strategische eenheidsworst werd.
Het verschil in bandenslijtage tussen de verschillende compounds komt goed naar voren in de analyse van de rondetijden. Waar de superzachte band maar met 0,05 seconde per ronde afbouwde, bouwde de ultrazachte band met 0,16 seconde per ronde af en de hyperzachte band met wel 0,4 seconde per ronde. Hoewel er niet heel veel verschil zat in slijtage tussen de coureurs onderling, moest de ene coureur wel veel meer moeite dan de andere doen om een beetje snelheid uit zijn banden te halen.
Racewinnaar Verstappen was de snelste coureur op de ultrazachte band. Op de superzachte band was hij beduidend trager (+1,3). Vettel was trager op ultrazacht (+0,5), maar sneller op superzacht (+0,8). Hij had dus meer kans op de zege gehad als hij niet een tweede keer naar de pits was gegaan. Ricciardo was op superzacht overigens de nummer 2 op snelheid (+1,1). Räikkönen had de snelheid helemaal niet te pakken. Zowel op ultrazacht (+1,5) als superzacht (+1,6) kwam hij flink tekort. Hamilton had vooral problemen op ultrazacht (+2,5). Op superzacht ging het iets beter (+1,7). Hetzelfde gold voor Bottas, die op superzacht even snel was als zijn teammaat en op ultrazacht nog trager was (+3,0). Ook op hyperzacht was hij niet geweldig (+1,6).
Hülkenberg was sterk op hyperzacht (+0,9), al was Sainz op dezelfde band nog sneller (+0,6). Op superzacht gingen ze een stuk trager. Hülkenberg trapte op het eind van de race het gaspedaal wat dieper in, zodat hij op +3,6 uitkwam, terwijl Sainz bleef steken op +4,2. Leclerc had het moeilijker op hyperzacht (+1,4) en was ook op superzacht trager (+4,0). Vandoorne had zijn achtste plek vooral te danken aan zijn goede tempo op superzacht (+3,5). Op ultrazacht was hij redelijk (+2,5). Ericsson had het zichtbaar moeilijk op hyperzacht (+2,1), maar was beter op superzacht (+4,1).
Gasly reed bijna alleen maar op superzacht en was redelijk snel op die band (+4,0). Ocon zal zich nog wel voor z’n kop hebben geslagen dat ‘ie niet wat beter oplette bij de start. Zowel op ultrazacht (+1,4) als superzacht (+3,2) had hij een geweldig tempo te pakken. Stroll reed ondanks een wat apart aandoende strategie nog bijna de punten in, hoewel hij absoluut niet snel was. Op ultrazacht (+3,0) was hij nog redelijk, op superzacht (+5,0) was hij behoorlijk traag. Sirotkin was op ultrazacht iets trager (+3,2), maar sneller op superzacht (+4,1), waardoor hij zijn teammaat in de slotfase zowaar kon aanvallen.
Hartley bewees zichzelf geen dienst door bij de start een vlakke kant op zijn band te remmen, waardoor hij meteen nieuwe banden moest halen. Later verzamelde hij nog een tijdstraf, waardoor hij naar de veertiende plek terugzakte. Op ultrazacht was hij behoorlijk snel (+2,5), op superzacht wat minder (+4,4). Een triest verhaal zijn de Haasjes. Beide coureurs kregen de ultrazachte band niet aan de praat. Magnussen deed het nog iets beter met +4,2 op ultrazacht en +3,9 op superzacht, terwijl Grosjean op zowel ultrazacht (+4,4) als superzacht (+4,5) niet vooruit te branden was. Pérez was tot zijn uitvallen redelijk snel onderweg op superzacht (+3,6).
Gemiddeld genomen was Vettel overigens de snelste man op de baan, voor Verstappen (+0,37) en Ricciardo (+0,41). Räikkönen volgt in een soort niemandsland (+0,83) en Ocon (+1,30) was zelfs sneller dan Hamilton (+1,44) en Bottas (+1,65). Best of the rest qua snelheid was overigens Vandoorne (+2,63). Volledigheidshalve geef ik hier de rangorde van de teams:
1. Ferrari
2. Red Bull +0,4
3. Force India +1,3
4. Mercedes +1,4
5. McLaren +2,6
6. Toro Rosso +2,7
7. Renault +2,9
8. Williams +3,1
9. Sauber +3,2
10. Haas +3,4
