Het is weer november. Dat betekent dat de blaadjes weer massaal van de bomen vallen (het struikje in mijn voortuin is de laatste dagen aanzienlijk uitgedund), een apart slag mensen een snor laat staan en de feestdagen er langzaam aan beginnen te komen. Ook is mijn oude weblogje nu officieel inactief omdat ik in oktober geen artikelen meer heb geplaatst.
Morgen wordt de derde ronde van de KNSB-competitie gespeeld. Het is dan alweer 20 jaar geleden dat mijn oma overleed. De tijd gaat snel. Het intense verdriet van toen is weggesleten, maar soms vraag ik me af of mijn leven anders was gelopen als ze er nog wel was geweest. Ik denk het wel. Mijn oma was er altijd voor mij. Ze veroordeelde me niet en ze steunde me altijd. Er was een soort onvoorwaardelijke liefde die ik daarna nooit meer bij andere mensen heb gevonden.
Of misschien toch wel, toen ik een aantal jaren geleden dacht mijn soulmate te hebben gevonden. Na veel vallen en opstaan hadden we nog tot begin vorig jaar contact. Ik voelde me fantastisch en ik zag het meteen in mijn schaakresultaten terug. Begin dat jaar speelde ik misschien wel mijn beste partij ooit. Helaas stopte het contact nogal abrupt en daarna was het ook gedaan met mijn goede spel. In Gent speelde ik nog wel wat aardige partijtjes, maar de echte vorm was er niet meer. Ik won het zomerschaak nog met gebrekkig spel en hetzelfde gold voor de interne competitie. In de play-offs was ik de sterkste of de gelukkigste, zodat ik zowaar clubkampioen werd.
Het gevolg is dat mijn rating rond de 2200 blijft schommelen. Op de ratinglijst van november moest ik 7 punten inleveren, zodat nog 4 punten boven de 2200 sta, maar daar zit ik niet zo mee. Als ik tegen Overeem niet te optimistisch was geworden, dan had ik zelfs nog een paar puntjes gewonnen en dat is niet verkeerd met twee zwartpartijen.
Meer zorgen maak ik me om mijn schaakniveau. Dat moet omhoog. Ik moet tactisch sterker worden, beter rekenen, meer aan openingstheorie doen en misschien wat meer durven. Ik moet dus op zoek naar een nieuwe Annemarije.
De afgelopen maand was in ieder geval geen beste voor mij op de club. Ik bleef maar remises spelen tegen spelers met 200 elopunten minder. Mijn spel zag er niet goed uit: te weinig doortastend, te voorspelbaar en soms gewoon compleet niveauloos. Anderhalve week geleden verloor ik nog bijna van de teamleider van het derde:
Deze week ging het gelukkig een stuk beter, want waar FM Henk twee zetten in de verkeerde volgorde speelde en direct een stuk in kon boeten, wist ik eindelijk weer een keer te winnen.
Met de overwinning verkleinde ik het gat tot FM Henk naar 2 punten (de waarde van een remise) en daar was ik natuurlijk blij mee. Wel zal het gat volgende week waarschijnlijk weer groeien, want dan heb ik bardienst. Maar veel belangrijker is natuurlijk dat ik morgen in Utrecht een goede partij op de mat ga leggen.
De partijen werden mede mogelijk gemaakt door Knightvision.
