De bondscoach die al een half jaar geleden de wacht was aangezegd, een speelster die niet werd geselecteerd en meteen met pensioen ging, een speelster die dacht dat ze wel wedstrijdfit was, terwijl de bondscoach daar heel anders over dacht: zelden heb ik zo’n dysfunctioneel elftal gezien als dat van onze Oranjeleeuwinnen.
Jaren geleden was het Nederlands Dameselftal nog wereldtop, met de winst van het Europees Kampioenschap in 2017 als hoogtepunt, maar anno 2025 is van die vorm weinig meer over. Waar de naaste rivalen allemaal een paar passen vooruit lijken te hebben gezet, heeft Nederland een sprong achteruit gemaakt. Landen die echt niet kunnen voetballen, werden nog wel ingemaakt, maar zodra onze dames van Mars een beetje tegenstand kregen, gingen ze gauw de bietenbrug op.
Om de een of andere reden werd de harde afgang tegen Duitsland net voor het EK in Zwitserland als een incident afgedaan. Het had een wake-upcall moeten zijn. In plaats daarvan slaapwandelde het team van Adries Jonker het toernooi in. Na een eenvoudige overwinning op Wales, de zwakke zuster in de poule des doods, had het team weer de nodige praatjes. Tegen Engeland, dat nipt van Frankrijk had verloren, kon plaatsing voor de knock-outfase van het toernooi al veiliggesteld worden. Het gebeurde natuurlijk niet. Sarina Wiegman won met 4-0 van haar oude team en daardoor zag de wereld er ineens heel anders uit. Niet Engeland, maar Nederland moet ineens vrezen voor uitschakeling.
In de persconferentie na de wedstrijd speelde Wiegman het spelletje mee door met een stalen gezicht te verkondigen dat het Nederlands Elftal nog steeds van wereldniveau was. Ondertussen moet ze van binnen in een deuk hebben gelegen, want van dit Oranje zal Engeland voorlopig geen last meer hebben. Door slim even een paar veren in hun reet te steken, hoopt ze natuurlijk dat de Oranjeleeuwinnen op dezelfde voet door blijven klungelen. Ongetwijfeld zullen ze in de media wel weer gaan roepen dat ze nog steeds een topteam zijn omdat nota bene de coach van de tegenpartij dat heeft gezegd. Nederlanders zijn altijd zo gruwelijk naïef…
Want zeg nou zelf, hadden we dit debacle niet al van grote afstand aan zien komen? Het is te hopen dat de speelsters dat zelf ook in gaan zien. Wellicht gebeurt dat als ze in de laatste poulewedstrijd tegen Frankrijk weer een reality-check krijgen, zodat ze thuis hun zonden mogen gaan overdenken. Dan mag Arjan Veurink, de nieuwe bondscoach, na de vakantie gaan proberen een dysfunctioneel team in een geoliede vechtmachine om te toveren, zodat de prestaties van het Damesteam weer wat meer in lijn komen met de ego’s van de speelsters.
