Landskampioen Voerendaal opnieuw veel te sterk
Het was geen leuke wedstrijd, de wedstrijd die BSG in het begin van het jaar tegen Voerendaal speelde. De hele dag op pad voor een potje schaak, dat ook nog voor bijna niemand goed afliep: de ene nederlaag was nog pijnlijker dan de andere. Heel gek was de uiteindelijke 7½-2½-nederlaag overigens niet, want Voerendaal was op kampioenschapskoers en BSG was ten dode opgeschreven. Inmiddels zijn we ruim elf maanden verder en staan de zaken er heel anders voor: BSG handhaafde zich miraculeus en probeert sindsdien het predicaat degradatiekandidaat van zich af te schudden, terwijl de prolongatie van de landstitel geen haalbare kaart meer lijkt voor Voerendaal na twee competitienederlagen. Dus zouden er kansen moeten liggen voor BSG, dat het kalenderjaar 2012 thuis afsloot tegen de Limburgers.
Het werd echter een middag waarin bijna niets lukte bij het eerste tiental van BSG. De eerste slippertjes bleven nog zonder gevolgen: Robert Ris maakte op het oog soepeltjes remise tegen Andrey Oorlog, maar onder de oppervlakte was het volgens hem minder gestroomlijnd. Het was nog niks vergeleken de tempi die IM Alexander verspeelde in de opening, of de pionnen die GM Alexander kwijtraakte.
Gelukkig was er ook nog goed nieuws: Frank Erwich won opnieuw snel. Zo snel, dat ik er weinig van heb gezien. Voor de partij maakte hij zich zorgen omdat hij met zwart speelde, maar kennelijk wilde tegenstander Christian Braun zich te veel bewijzen en kreeg de kous op de kop. BSG op voorsprong, maar de gezichten bleven gespannen: op de meeste borden ging het bergafwaarts. De staart kreeg het flink te verduren: FM Henk werd vermorzeld door Invincible Ivo, terwijl Large in het Frans geen moment in zijn spel kwam tegen Thomas Trella en eveneens aan het lijstje verliezers kon worden toegevoegd. Meer kansen op een positief resultaat had Behirder, die op het punt stond meesterklassetopscorer Oscar Lemmers een resultaat te ontfutselen. Tijdsdruk? Overmoedig geworden? Feit was dat de stille kracht van BSG het punt even later aan de stille kracht van Voerendaal moest laten. 5 uit 5 en dat steeds met zwart. Wat een geweldenaar!
De geweldenaars van BSG kwamen ditmaal totaal niet uit de verf. Berelowitsch had tegen Michail Saltajev de schade beperkt weten te houden tot een pion in het eindspel, maar die pion was niet meer af te stoppen. En Ewood dan? Van hem had ik hoge verwachtingen: in Bochum wordt bijna een standbeeld voor hem opgericht, want hij weet wel hoe je die Duitse schakers aanpakt. En dan zat hij ook nog aan het negende bord, waar hij opnieuw Christof Sielecki tegenover zich kreeg. Tijd om wat recht te zetten, zou je denken. Niets was minder waar: Ewood moest al snel het loperpaar opgeven, waarna zijn tegenstander alsmaar profylactische zetjes bleef spelen, speculerend op het langetermijnvoordeel van het loperpaar. Die tactiek werkte helaas perfect. Na afloop kon de verliezer niet veel meer uitbrengen dan wat zinnetjes als: “You have to choose situations when to be aggressive and when not to be aggressive.” Wijze woorden.
Ook Ton van der Heijden trof een oude bekende: ditmaal maakte hij remise tegen Patrick Driessens, maar daar was hij allerminst tevreden mee. Door een moment van onoplettendheid moest hij in eeuwig schaak berusten, maar er had veel meer in gezeten. Wel scoorde hij het enige halfje aan de laagste borden, die opnieuw de zwakste schakel van het team vormden.
De stand was 2-6 en daarmee was de wedstrijd beslist. Er waren nog twee partijen bezig: Tea Lanchava moest na een lang gevecht buigen voor Daniel Hausrath. Leuker waren de ontwikkelingen bij IM Alexander, die na een rommelige tijdnoodfase een goede stelling had overgehouden tegen Felix Levin. Hij had een leuk pionnenblokje bij de zwarte koning als compensatie voor de twee kwaliteiten. Hij wikkelde rustig af naar een totaal gewonnen eindspel. Een mooi slot van een toch wel erg teleurstellende wedstrijd.
BSG (2333) – Voerendaal (2429) 3-7
1. R Ris m (2388) – A Orlov g (2539) ½-½
2. A Berelowitsch g (2565) – M Saltajev g (2481) 0-1
3. F Erwich f (2361) – C Braun m (2397) 1-0
4. A van Beek m (2307) – F Levin g (2506) 1-0
5. T Lanchava m (2320) – D Hausrath m (2473) 0-1
6. L Ootes (2358) – T Trella f (2408) 0-1
7. H van der Poel f (2242) – I Wantola f (2366) 0-1
8. J de Groote (2150) – O Lemmers m (2381) 0-1
9. E de Groote (2354) – C Sielecki m (2398) 0-1
10. T van der Heijden (2280) – P Driessens f (2343) ½-½
Na afloop gingen zowel BSG 1 als BSG 2 naar de gebruikelijke Italiaan. De spelers van het tweede hadden heel wat meer noten op hun zang: ze wonnen met verbijsterend gemak van Tal/DCG en blijven in de race om het kampioenschap. Alles zal afhangen van de onderlinge wedstrijd tegen Zukertort 2, maar die is pas over drie maanden, na de winterstop. BSG 1 is aan de andere kant van de ranglijst te vinden, nu ook Utrecht en de Kennemer Combinatie voorbij zijn gegaan. Het team gaat op een degradatieplaats de winterstop in en in dat opzicht eindigt het jaar zoals het begonnen is: in mineur. Het enige positieve is dat het team in Frits van Gelder mogelijk een psycholoog krijgt.
