Hutton

Gisteren speelde ik mijn laatste jeugdtoernooi. 🙁 Gelukkig mocht ik afsluiten met het altijd gezellige Huttontoernooi. Het toernooi werd georganiseerd in de meest lelijke stad van Nederland: Rotterdam. Gelukkig zaten we binnen en merkten we er niet zo veel van. 😛

Toernooi
Het toernooi werd gespeeld in iets dat op een “school” moest lijken. De jongste koters zaten in een soort gemeenschappelijke ruimte, terwijl de andere categorieën in kleine lokaaltjes werden gepropt. Ach, het was wel gezellig. ?

Ingeschaakt en wel ging ik mijn huid duur verkopen tegen ene Peter Riksten, geen onbekende voor mij. In Heerenveen verloor ik al van ‘m. 🙁 Ook kom ik hem nog wel eens tegen op de Universiteit en op de trainingen van Piet Peelen. Dus dat was wel ontspannend.

In mijn partij had ik zwart, mijn verdiende straf voor die witnederlaag in Heerenveen. 😛 Het werd een best leuke partij. Ik vergat bijna nog te noteren, zal wel aan die analoge klokken komen en door dat informele sfeertje. 😛 Al op de derde zet improviseerde ik er op los (binnenkort komen er weer schaakfragmenten, maar daar heb ik nu niet zo’n zin in.) Een maffe strijd barstte los. Mijn dame werd opgejaagd naar a3, waar ze opeens bijna ten prooi viel aan wits stukken. Met het geweldige Dc4-e6 viel hij mijn loper op e7 aan en dreigde tegelijkertijd Pc4 met damevangst. Hoe zou ik dit nog kunnen oplossen? Opeens zag ik het! Ik speelde Pa6-c7!! Hiermee dwong ik hem tot Dxe7, waarna ik met Pd5 via een dubbele aanval weer het stuk terugwon. Volgens Fritz had ik zelfs een winnende aanval kunnen opbouwen. Ik won echter bescheiden m’n stuk terug, waarna de stand ongeveer gelijk was. Toch was ik mijn uiterste best aan het doen deze stelling toch te verprutsen. In zijn opkomende tijdnood deed ik zowat alles wat ik niet moest doen. Gelukkig kon ik nog de remisehaven binnenvaren. Er zaten wat leuke trucs in het toreneindspel. Zo waren we beiden blij met deze toch best mooie remise.

Vervolgens ging ik analyseren met m’n tegenstander. Voordat ik het wist was de tijd op; de volgende ronde stond op het punt te beginnen. Later kwam ik erachter dat ik m’n lunchbon helemaal was vergeten in te leveren. 😛 Ach, ik had toch genoeg snoep bij me. 😛

In mijn laatste jeugdpartij speelde ik tegen Leonore Braggaar. Zij werd in de eerste partij al gevlagd door Tjerk Sminia en mocht het nu tegen mij opnemen. 😛 Ik speelde de ruilvariant, waarop zij 5…Lg4 speelde en een zetje te laat op f3 sloeg. Zodoende kreeg ik een prettige stelling. Ik ging creatief verder met Pb3, d3-d4-d5 en c4. Hoewel zij een kans op gelijkspel miste, stond ik verder gewoon de hele partij prettig. Zo prettig, dat ze een stuk weggaf. 😛 Vervolgens speelde ik het erbarmelijk uit, maar won natuurlijk wel. Ze kwam in tijdnood en toen ik een kwaliteit veroverde viel haar vlag.

Zodoende had ik 1½ uit 2, mijn hoogste score ooit op Hutton. In 2004 won ik in de eerste ronde van Roi Miedema, maar ging ik de tweede partij door m’n vlag. In 2003 had ik helemaal een offday. Tegen Kiran Soerdjan speelde ik een draak die aan alle kanten rammelde. In die middagpartij verloor ik in een erbarmelijke partij van Springelkamp als ik me niet vergis. Verder reikt mijn geheugen niet. ?

De SGS bleek het erg goed te hebben gedaan. Doorgaans ploeterden we ergens in de staart, maar dit jaar werd een fraaie gedeeld vierde plaats behaald, op slechts een half puntje achter de nummer 3. Vervolgens kreeg iedereen die niet 2 uit 2 had gescoord de schuld. ?

Scores
Ewoud scoorde één punt, hij won van Wouter Welling met zwart. Sindsdien is hij helemaal lyrisch over de Snake. Iets minder goed liep zijn partij tegen een niet nader te noemen CM. Hoewel ik had laten zien hoe je van ‘m wint, leek die wijsheid niet aan Ewoud besteed. ? Hij stond behoorlijk goed na de opening, maar liet het liggen, door “te slap te spelen”.

Lars scoorde een half punt, Lennart een heel punt, Melkpak scoorde 1½ punt, maar moest daarvoor wel z’n tegenstander door z’n vlag rammen met een kwaliteit minder. ? Sten Goes schijnt twee punten te hebben gescoord en ik dus 1½. Marc Schwartz scoorde ook 1½ punt hoorde ik. Geen slechte scores dus. De SGS scoorde in de eerste ronde niet zo goed, maar in de tweede ronde stroomden de punten binnen, resulterend in 21½ uit 40 of zo.

Eten
Na afloop gingen we eten. Hoewel Piet Ootes had gereserveerd, leek de pizzahut toch vol te zitten. Uiteindelijk konden we er toch in :S. Helaas was niemand zo slim geweest om een schaakbordje mee te nemen, dus werd Ewoud heel vervelend. 😛 De slungel lustte ook geen pizza en had geen zin in spaghetti, dus slurpte hij een kommetje ranzige kippensoep op.

Het restaurant leek geen borden te kennen, want die pizza’s werden op een of ander houten tennisding geserveerd. Ewoud moest ondertussen op de menukaart kijken, totdat hij honger kreeg. Hij bestelde alleen een toetje met extra veel slagroom of zo. Het eten was wel aardig, al vond ik de tomatenprut in die pizza aan de zoete kant. :S

In de trein werd veel met drop gegooid, tot afgrijzen van een oud stel. We hadden sowieso weinig vrienden gemaakt in de trein. ? Om een uur of elf was ik eindelijk thuis. M’n ouders waren er nog niet, dus ging ik pas om twee uur naar bed. ? Ach, vandaag, 29 oktober, telt toch 25 uur. ?

Nu ik er zo over nadenk, vind ik het jammer dat ik de enige speler uit 1986 was. Ik kreeg niet eens een mooi en droevig afscheid, zoals Jarno. ? Toch ben ik blij dat ik mijn laatste jeugdpartij heb gewonnen. ?