Voor de wedstrijd tegen het door EuroParcs/Autovakmeester Schaap gesponsorde team van Magnus uit Schagen gloorde er hoop. Sterspeler Loek van Wely was er niet bij! Op de speeldag werd het geloof op een stunt alsmaar groter, maar in het laatste uur ging alles verkeerd wat er maar verkeerd kon gaan en dus ging BSG met een 5-3-nederlaag naar huis.
Op papier heeft Magnus (niet Carlsen) uit Schagen een geweldig sterk team voor de tweede klasse, met de grootmeesters Loek van Wely en Erik van den Doel als topspelers. BSG kreeg echter een enorme en enigszins onverwachte meevaller. De tweede ronde van de KNSB-competitie viel namelijk samen met de Europacup, met daarin topspelers als Magnus Carlsen, Richard Rapport, Anand Viswanathan, Maxime Vachier-Lagrave en Vincent Keymer, om maar een paar namen te noemen. En dus ook Loek van Wely, die in Albanië namens Bloemendaal houtjes liep te verschuiven. Het ex-Eerste Kamerlid ontbrak zodoende in Schagen op zijn 51e verjaardag.
Door Van Wely’s afwezigheid kreeg BSG een vrij unieke kans om de gastheren een gevoelige tik uit te delen in de strijd om promotie. De eerste uitglijder van de middag werd echter gemaakt door een van de spelers van de wedstrijd Magnus 2 – Combiteam KL 2, die over de laatste trede struikelde en de inhoud van zijn bekertje over het podium morste. De benjamin van het gezelschap vond het vervolgens grappig om door de zaal te schreeuwen wie er niet zindelijk was, waarna het slachtoffer de koffie schaapachtig kon opdeppen.
Heel wat beter kwam BSG uit de startblokken, hoewel het daar aanvankelijk nog niet naar uitzag. Judit kwam in een Catalaan (!) met zwart toch wel behoorlijk minder te staan en Henk kreeg na een saaie opening remise aangeboden. Hij ging er terecht niet op in en dat betaalde zich al gauw uit. Tegenstander Wilko van der Gracht begon al gauw matige zetten te doen en zag zijn stelling iedere zet slechter worden. Met twee pionnen minder moest hij de handdoek in de ring pleuren. Ook Judit won nadat tegenstander Enrico van Egmond met een pion meer zijn stukken vreemd neerzette en plotseling een simpele vork toeliet die een stuk kostte. De partij was daarmee wel gespeeld, maar het had nog helemaal mis kunnen gaan omdat Judit in de veronderstelling was dat de tijdcontrole op de dertigste zet was. Gelukkig besloot ze het na te vragen bij Henk, die aangaf dat dat pas tien zetten later het geval was, waarna ze het tempo opvoerde en probleemloos won.
De feeststemming was compleet toen Ton Colin Stolwijk versloeg. Speciaal voor deze gelegenheid besloot hij met 1.e4 te openen, waarna Stolwijk zijn gebruikelijke Caro-Kann op het bord bracht. In een creatieve bui besloot Ton met zijn f-pion op te gaan stormen. De juiste verdediging werd niet gevonden en nadat beide partijen een kwaliteit hadden geofferd, restte Ton een gewonnen eindspel. Pas met behulp van de computer werd aan het eind van de analyse de weerlegging van wits opzet gevonden. “Deze zet raad je nooit!”, aldus Stolwijk. Een pion werd geofferd, waarna zwarts stukken goede velden vonden. “Wat zijn computers tegenwoordig toch positioneel sterk!”, verzuchtte Ton, die dacht dat hij een nogal dubieus nieuwtje op het bord had gebracht. Niets van dat alles, zo bleek, want toen de partijen tijdens de afsluitende maaltijd de revue passeerden, merkte Mark luchtigjes op dat het allemaal nog bekende theorie was.
Door de drie vrij goedkoop verkregen punten zat BSG op rozen, maar helaas kwamen de gastheren al gauw eveneens op het scorebord. Rein leek erg goed te staan tegen Gijs Bon, die 20 minuten te laat was gekomen en ook daarna nog veel tijd voor zijn eerste zetten uittrok. Het punt leek als een gebraden duif Reins mond binnen te vliegen, maar de finishing touch ontbrak en in plaats daarvan kreeg Rein zelf een doelpunt om de oren.
Vervolgens deed het Apenhoofd een duit in het zakje. Op het vijfde bord kreeg hij niemand minder dan de uit vorm zijnde Manuel Bosboom tegen zich. Hij kreeg uit de opening alles wat een schaker zich maar kon wensen, maar in het vervolg zat hij alleen met zijn paard op het sterke veld d5 te masturberen (vrij naar de eerder dit jaar overleden Anton Rosmüller), zonder verder echt vorderingen te maken. Toen hij ook nog het echte Bosboom-offer …Pf3+ toeliet, werd hij keihard matgezet.
Ongeveer een vergelijkbaar einde had de partij van Mark, die aan het tweede bord lange tijd dapper standhield tegen Erik van den Doel. Op het einde viel zijn koning dan toch ten prooi aan wits zware stukken en daarmee was de stand weer gelijkgetrokken: 3-3. De resterende stellingen zagen er echter goed uit. Ewood leek na een wat vaag gambiet een gewonnen eindspel te hebben tegen de benjamin van het gezelschap, terwijl Timon een pion meer had en minimaal remise zou maken. Dat moest genoeg zijn voor de zege.
De verwachtingen moesten flink naar beneden worden bijgesteld toen Ewood opeens verloren was komen te staan. Op de veertigste zet had hij de winnende zet op zijn schoen, maar helaas voor hem en heel BSG koos hij de verkeerde, waarna de hongerige Chark Vos met een hongerig paard een paar pionnen van het bord kon plukken. Het paard was precies op tijd om zwarts vrijpionnen af te stoppen, waarna de bordjes volledig verhangen waren en de thuisploeg voor het eerst in de wedstrijd op voorsprong kwam.
Gelukkig had Timon aan het kopbord de dame van de eveneens nogal hongerige Warner de Weerd in weten te sluiten, waarna de winst slechts een kwestie van techniek was. Maar dan moet je wel zetten blijven doen! Helaas was Timon de klok uit het oog verloren in zijn zoektocht naar de beslissende klap en ontwaakte hij ruw uit zijn droom toen zijn tegenstander hem op de drie nullen op het display wees. Timon kon wel door de grond zakken. Niet de zege, maar de nederlaag was een kwestie van tijd geworden, en daarmee werd de eindstand op 5-3 voor de gastheren bepaald. Een gemiste kans voor BSG, dat na twee ronden de schaapjes al bijna op het droge had kunnen hebben, maar in plaats daarvan terugzakte tot de grijze middenmoot.
Magnus Schagen (2183) – BSG (2165) 5-3
1. Warner de Weerd (2159) – Timon Brouwer (2049) 1-0
2. Erik van den Doel (2547) – Mark Grondsma (2130) 1-0
3. Colin Stolwijk (2263) – Ton van der Heijden (2281) 0-1
4. Tjark Vos (2165) – Ewoud de Groote (2244) 1-0
5. Manuel Bosboom (2364) – Jesper de Groote (2182) 1-0
6. Wilko van der Gracht (2044) – Henk van der Poel (2163) 0-1
7. Gijs Bon (1801) – Rein Brouwer (2113) 1-0
8. Enrico van Egmond (2122) – Judit Clopés Llahi (2154) 0-1
Over vier weken wacht in het Denksportcentrum De Wijker Toren, dat één bordpunt lager staat na een overwinning op het matig presterende Veenendaal.
