Fattle wint eindelijk
Jarenlang werd de Tour de France gewonnen door Lance Armstrong. Na zevende overwinning was de lol er wel af en stopte hij ermee. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en vorig jaar deed hij weer braaf mee. Le kwam in 2008 met de volgende voorbeschouwing:
“Onlangs maakte Lance Armstrong zijn terugkeer in het wielerpeloton bekend. Begin 2009 zal hij in Australië bij de Tour Down Under zijn rentree gaan maken. De beste ronderenner van het laatste decennium borg in 2005 zijn wielerfiets op, nadat hij voor de zevende maal op rij de Tour de France won.”
Zo dominant als vroeger was Lance niet meer. Hij won de Tour dan ook niet. Een vergelijkbaar verhaal is dat van Michael Schumacher. Nadat hij in 1996 voor het eerst uitkwam voor Ferrari, creëerde hij een perfect op elkaar ingespeeld topteam rond zichzelf, waardoor hij vijf keer achter elkaar de titel won. In 2006 stopte hij, nadat het hem niet was gelukt de achtste titel te veroveren.
In 2007 werd Räikkönen, zijn opvolger, tegen alle verwachtingen in nog kampioen. Maar daarna nam het verhaal een andere wending. Räikkönen zonderde zich af van het team en ging uiteindelijk rallyrijden, wat veel intenser is dan de saaie Formule 1. Schumachers ex-teamgenootje en leerling Massa werd het troetelkind van Ferrari en hij miste in 2008 het kampioenschap op een haar van tweehonderd meter. En in 2009 reed Jenson Button in één streep naar het kampioenschap. Het begon te kriebelen bij Schumacher. Van Jenson Button had hij geen hoge pet op, dus blijkbaar was het niveau van de Formule 1 niet al te hoog meer. In 2009 verhinderden “nekklachten” een rentree. Button haalde uiteindelijk kreunend en zwetend het kampioenschap binnen, maar vertrok kort daarna bij Brawn, naar verluidt vanwege te hoge salariseisen. Brawn werd Mercedes en opeens was Schumacher de opvolger van de wereldkampioen.
De eerste races van 2010 verliepen niet erg goed. Mercedes had een redelijke auto, maar kwam toch tekort op Red Bull, Ferrari en McLaren. Daarnaast werd Schumacher steeds geklopt door zijn teamgenootje Rosberg. Tot overmaat van ramp won Button in Australië, terwijl Schumacher de hele race probeerde Alguersuari in te halen voor een tiende plaats.
Maleisië
In Maleisië ging het geen haar beter. In de natte kwalificatie deed Mercedes het nog wel goed: waar Ferrari en McLaren vertrouwden op de radar, kozen de andere teams ervoor om maar gauw een tijd neer te zetten, voor het geval het later harder zou regenen. Laat dat nou precies zijn wat er gebeurde. Luis en de Ferrari’s liggen er na de eerste schifting uit, Button haalt “Q2” wel, maar omdat hij zijn bolide tot aan zijn assen in het grind heeft gezet, komt hij verder niet meer in actie. Betere zaken doen de Red Bulls, die uiteindelijk de eerste (Webbah) en derde (Fattle) startplaats bemachtigen. Ze worden gescheiden door Rosberg (!), terwijl Schumacher genoegen moet nemen met een magere achtste startplaats.
Race
De racedag is verrassend genoeg droog. Fattle pakt de stier meteen bij de hoorns en worstelt zich vanaf de derde plaats naar de leiding. Webbah geeft zich niet direct gewonnen, maar na een kort schijngevecht schikt hij zich in zijn lot. Achterin proberen de toppertjes zich een weg naar voren te banen. Dat lukt Luis het best; hij vecht zich al gauw de punten in. Terwijl hij met de Renault van Petjerov zit te duelleren, zitten de Ferrari’s vast achter de Toro Rosso’s. Button ligt daar nog achter, want nadat hij Massa probeerde in te halen, reed Alonso hem juist voorbij. Ondertussen heeft Luis veel moeite met Petjerov. De Rus zet zijn gele bolide steeds weer naast die van Luis. Na een tijdje is Luis het echt zat. In de laatste bocht is hij de Renault voorbij, waarna Petjerov in de slipstream in de tegenaanval gaat. Luis zigzagt over het rechte stuk. De Renault volgt als een magneet en komt er niet voorbij. Desondanks een vreemde actie van de ex-wereldkampioen; iedereen weet dat je niet onbeperkt van lijn mag veranderen. Luis komt ervanaf met een waarschuwing.
Zo snel als een Ferrari met een kapotte koppeling
Voor Sauber is het een weekend om heel gauw te vergeten. Pedro Martínez de la Rosa haalt de startopstelling niet eens: als hij met veel moeite de pits verlaat, komt hij nog twee bochten verder, om zijn bolide met een kapotte koppeling of motor in het gras te parkeren. Co Biaggi verlaat vroeg in de race op hetzelfde punt de strijd.
Even later valt Schumacher uit. Naar verluidt was er iets mis met een wielmoer, waardoor hij niet meer verder kon rijden. Ook Liuzzi valt uit. Stapvoets kruipt de bolide naar de pits, waar de Italiaan vlak voor het vallen van de finishvlag opgeeft.
En wat te denken van Alonso? De Ferrari klinkt erg belabberd in de bochten door een kapotte koppeling. Desondanks kan hij een behoorlijk tempo rijden.
De mannen vooraan maken vrij vroeg een pitstop. Luis rukt op tot de tweede plaats, vlak achter Fattle. Op nieuwe banden is de Duitser echter beduidend sneller en loopt weer weg. De nieuwe regels zorgen voor opmerkelijke strategieën: na je pitstop ben je sneller dan ervoor, dus kan het lonen om vroeg naar de pits te gaan. Aan de andere kant heb je dan in de slotfase slechte banden. Na zijn pitstop is Massa de snelste coureur op de baan. Vervolgens stopt Luis en hij rijdt meteen ook snelle ronden. Als laatste stopt Alonso en hij zet meteen nog snellere ronden neer.
Achter de Red Bulls is het dan nog spannend. Rosberg en Kubica zijn nog wel veilig, Subtiel heeft Luis in zijn nek hijgen. De Force India heeft echter een dusdanig hoge topsnelheid dat Luis geen enkele inhaalactie kan ondernemen. Achter hem rijdt Button nog. Die heeft Massa achter zich en kan zich met zijn versleten banden (hij stopte namelijk al heel vroeg) weinig permitteren. Achter Massa komt Alonso aanstormen en Massa besluit maar eens een inhaalpoging te wagen. Button doet wat hij kan, maar kan zich al gauw op zijn volgende taak richten: Alonso afhouden. Ondertussen stormt Massa richting Subtiel en Luis, terwijl Alonso aan de staart zit van Button.
Vooraan beperkt de strijd tussen de Red Bulls zich alleen nog maar tot het psychologische vlak. Webbah rijdt in de slotfase even de snelste ronde van de race om te laten zien dat hij de snellere van de twee is, net zoals bij de groepjes Subtiel–Luis-Massa en Button-Alonso. Alonso waagt in de voorlaatste ronde een aanval bij Button, hoewel het ook een schakelprobleem kan zijn, want Alonso schiet te ver door en verliest zijn plaatsje weer. Meteen stijgt er een rookpluimpje op, wat alsmaar verergert. Alonso exit, hij moet het doen met de complimenten voor zijn wereldrace met een onwillige auto.
Negende wordt uiteindelijk Alguersuari, die een prima tempo aan de dag legt. Hij finisht vlak voor Hülkenberg, die het laatste puntje pakt. Het was voor de Duitser overigens zijn eerste WK-puntje, maar erg blij was hij er niet mee, gezien zijn vijfde startplaats. Teamgenootje Barrichello komt als twaalfde aan de finish, achter de tweede Toro Rosso van Bümi, die door schade aan de voorvleugel op een vrij unieke 2-stopstrategie was weggestuurd. Barrichello was vanzelfsprekend niet tevreden: hij zag zijn zevende startplaats binnen een paar seconden vervliegen omdat hij bij de start niet van z’n plaats kwam. Iets wat Mr. Experience overigens wel vaker overkomt.
Webber hoort er niet bij
Na afloop feliciteren Fattle en Rosberg elkaar, waarna ze gezellig met elkaar converseren in hun umlautentaaltje. Mowk Webbah heeft na afloop een humeur om te schieten. Hoewel hij zijn best doet om diplomatiek over te komen, baalt hij als een stekker dat hij bij de start werd ingehaald. Hij was in de kwalificatie de slimste en in de race de snelste, maar desondanks won hij niet. Van Duitsers is inderdaad niet te winnen, niet in de laatste plaats omdat ze met z’n zessen zijn. Het enige land dat qua aantal in de buurt komt is Brazilië, dat in Felipe Massa zelfs de klassementsaanvoerder heeft. Zonder gekke dingen te doen staat hij er toch goed voor. En Fattle staat alweer gelijk met Alonso. En Schumacher? Die vraagt zich vertwijfeld af waar hij aan begonnen is. Alle ingrediënten voor een spannend Formule 1-jaar zijn dus aanwezig!
