Facebook heeft mijn leven ingrijpend veranderd. Hoe ingrijpend? Middels een experiment wil ik daarachter komen. Wat gebeurt er met mijn sociale leven als ik een maand niet (of nauwelijks) meer achter Facebook zit?
Zoals dat vaak met dingen gaat, was de begintijd op Facebook mooi. Na jarenlang Hyves geterroriseerd te hebben, moest ik toezien hoe de op Nederland gerichte sociaalnetwerksite langzaam maar zeker terrein begon te verliezen. Veel vrienden en kennissen waren al overgestapt naar Facebook, dus volgde ik uiteindelijk ook maar. Op 14 februari 2011 was het zover en vanaf die dag hoorde ik er ook weer helemaal bij. Enthousiast stuurde ik allerlei statusupdates de wereld in en daar kreeg ik vaak nog best veel respons op.
Helaas ging het daarna minder. Door de toenemende populariteit van de site (was ik toch niet de laatste persoon op aarde die een Facebook-account aanmaakte) nam de interactie in een rap tempo af. Dat kwam omdat Facebook vanaf 2012 ging bepalen welke berichten je wel en niet te zien kreeg. Vanaf die tijd kreeg maar een zeer beperkt deel van je vriendenkring (een percentage van 12% werd in 2012 genoemd, inmiddels zal het nog wel minder zijn) je statusupdate te zien. De berichten moesten namelijk met elkaar om de schaarse ruimte concurreren; het datingsite-effect. Zonder likes en reacties raakte een bericht al gauw ondergesneeuwd, waardoor de kans nog kleiner werd dat iemand het te zien kreeg. Dat had als gevolg dat ik een hoop gebeurtenissen in m’n omgeving heb gemist en omgekeerd dat veel mensen mijn statusupdates hebben gemist.
Aan de andere kant word ik tegenwoordig doodgegooid met allerlei filmpjes die bij het minste of geringste beginnen af te spelen, waardoor m’n Facebook-startpagina ook nog onmeunig traag wordt. Geregeld is mijn CPU meer dan 90% als ik Facebook open heb staan, terwijl mijn CPU vaak maar 20-30% is als ik tien andere tabbladen aan heb staan. Dat werkt natuurlijk niet lekker. Geregeld heb ik Facebook moeten sluiten omdat ik anders amper meer wat met mijn computer kon doen. De lol gaat er dan ook wel een beetje van af. Kan ik ook zonder Facebook?
De afgelopen jaren ben ik Facebook steeds meer gaan gebruiken om berichten aan te prijzen. Maar werkt dat ook? Zelf heb ik het gevoel van niet. Meer dan een of twee likes krijg ik niet, al vermoed ik dat nog wel meer mensen mijn stukjes lezen zonder op de vind-ik-leuk-knop te drukken. Die paar uitingen van waardering vind ik eerlijk gezegd wat mager voor een artikel waar ik vaak een paar uur van m’n tijd in heb gestopt. Ik hoop altijd op z’n minst een discussie te kunnen uitlokken, maar dat terzijde. De vraag die ik met de Facebook-loze maand hoop te beantwoorden is of mensen uit eigen beweging naar mijn site komen, of dat ik ze steeds via Facebook moet lokken. Daar hoop ik met het Facebook-experiment achter te komen.
