Welkom op de website van Jesper de Groote, een site waar Formule 1-verslagen en -analyses worden afgewisseld door schaakverslagen en persoonlijke verhalen. Veel leesplezier!
Deel 6: bandensparen
De introductie van de Pirelli-banden in 2011 zorgde meteen voor erg levendige en chaotische races. De banden sleten erg snel en moesten dus vaak in de pits vervangen worden. Zodoende werd het veld steeds door de pitstops gemengd, wat voor een hoop gevechten op de baan zorgde.
Deel 5: de situatie van 2011 tot nu
Na de herintroductie van de slicks in 2009 en het bijtankverbod in 2010 maakte de Formule 1 in 2011 voor het derde jaar op rij grote veranderingen door. Na 14 jaar werd bandenleverancier Bridgestone uitgezwaaid en in hun plaats kwam Pirelli. De Italiaanse bandenfabrikant werd geacht snel slijtende banden te produceren om het spektakel in de races te vergroten. Als klap op de vuurpijl werd het Drag Reduction System (DRS) ingevoerd om het inhalen makkelijker te maken. De veranderingen sloegen in als een bom.
Deel 4: de situatie van 2007-2010
Na 6 mooie jaren kwam er eind 2006 aan de bandenoorlog tussen Bridgestone en Michelin een eind toen de Franse bandenleverancier de Formule 1 moest verlaten. Er waren zeker wel goede redenen te bedenken voor het beëindigen van de bandenoorlog, zoals de hoge kosten, maar door het bandenmonopolie verloor de sport een interessante extra dimensie.
Deel 3: de situatie van 2003-2006
In 2002 was Ferrari buitengewoon dominant. Michael Schumacher stond elke race op het podium en werd in de zomer al kampioen, terwijl Ferrari net zoveel punten pakte als alle andere teams bij elkaar. Dat mocht niet nog een keer gebeuren en dus werd het reglement voor 2003 enorm omgegooid.
Analyse
Een van de dingen die Formule 1-races de moeite van het kijken waard maken, zijn onvervalste inhaalacties. Helaas werd er jarenlang maar erg weinig ingehaald. De aerodynamica is de boosdoener, maar er spelen nog talloze andere factoren een rol, zoals ik in eerdere delen al had besproken. Lees verder “Inhalen in de Formule 1 IV”
Deel 2: de situatie van 1994-2002
In 1994 vond er een aardverschuiving in de Formule 1 plaats. Gedurende 2014 schreef Keith Collantine op zijn uitmuntende site F1 Fanatic een serie artikelen over dit buitengewoon chaotische jaar. Het jaar wordt nog altijd herinnerd om de tragische dood van Ayrton Senna, de strapatsen van Michael Schumacher en het Benetton-team, die botsing in Australië en natuurlijk de pitbrand van Jos Verstappen.
De rol van pitstops
In de vorige delen heb ik uiteengezet waarom er weinig wordt ingehaald in de Formule 1 en hoe het aantal inhaalacties per race is te modelleren. Daarbij had ik echter nog geen rekening gehouden met een essentieel onderdeel: de pitstops, want die maken de zaak meteen honderd keer ingewikkelder. Lees verder “Inhalen in de Formule 1 III”
Het is tegenwoordig niet meer weg te denken uit de Formule 1: pitstops. Heden ten dage moeten de coureurs tijdens de race hun banden laten vervangen. Een tijdrovende klus, want terwijl de rest op volle snelheid voorbijraast, verliest de coureur in kwestie een hoop tijd in de pitstraat. Toch nemen de coureurs dit tijdsverlies voor lief. Lees verder “Strategie in de Formule 1”
De rol van de technologie
In het vorige deel van deze serie heb ik uiteengezet waarom er in de Formule 1 doorgaans maar weinig inhaalacties plaatsvinden: de combinatie van bochtige circuits en auto’s die de rijwind gebruiken om neerwaartse kracht op te wekken is daarvoor buitengewoon ongeschikt. Inderdaad was het aantal inhaalacties in veel races in de jaren 90 tot aan het DRS-tijdperk op de vingers van een hand te tellen. Lees verder “Inhalen in de Formule 1 II”
Als je de gemiddelde Formule 1-fan een jaar of tien geleden zou vragen wat er niet goed was aan de sport, dan kreeg je steevast het gebrek aan inhaalacties te horen. De auto’s waren beestachtig snel, de kampioenschappen waren doorgaans interessant, maar met de actie op de baan bleef het behelpen. Lees verder “Inhalen in de Formule 1”