Morgen begint week 5 van 2021. Hieronder de artikelen voor komende week en een korte persoonlijke noot bij de herpublicaties van de bijna afgelopen week.
25 januari: Derde dag PJK 2007 (27 januari 2007)
In 2007 was ik de jeugdtoernooien ontgroeid en kon ik kijken hoe clubgenoten en familieleden het ervan afbrachten op het Persoonlijk Jeugdkampioenschap, een toernooi waarin ik een jaar eerder nog de barrage had verloren. Meer positieve herinneringen heb ik aan deze editie, waarin ik niet meespeelde, maar wel elke week als toeschouwer van de partij was. Het werd namelijk een succesvol toernooi, waarin Ewood de A-groep overtuigend won en Large geen spaan heel hield van de concurrentie in de B-groep. De verrassende nummer 2 was overigens Bart, die zich eveneens voor het Nederlands Jeugdkampioenschap plaatste.
26 januari: Jean Loulou in de krant (26 januari 2008)
Dertien jaar geleden besloot Jean Loulou de pen ter hand te nemen en een brief naar het Parool te sturen over ministerauto’s. Iets over dieselauto’s die op diesel rijden, roetfilters en de retorische vraag waarom auto’s veel harder kunnen dan de snelheidslimiet.
27 januari: De week van de slapeloze nachten (27 januari 2012)
Na de dood van mijn poes Sheba kende ik een hoop slapeloze nachten, omdat ik het gevoel had haar enorm verwaarloosd te hebben. Ik vond het vreselijk dat ze er niet meer was en vergeleken haar dood leken de dingen waar ik me voorheen altijd druk om had gemaakt ineens zo pietluttig. Ik wilde meer lol gaan maken en een beter mens worden, iets wat in de maanden die volgden ook leek te lukken. Uiteindelijk resulteerde dat in een nog grotere nachtmerrie en had ik lange tijd heel weinig plezier in het leven. Erbovenop zitten, meer de regie nemen, adequater ingrijpen op het moment dat het misgaat: die lessen had ik na Sheba d’r dood namelijk nog niet geleerd.
28 januari: Tata Steel 2013 (28 januari 2013)
Eind 2012 kondigde ik enigszins uit aandachttrekkerij op mijn vorige weblog aan dat ik zou stoppen met schrijven. Het bloed kruipt natuurlijk waar het niet gaan kan en uiteindelijk ging ik toch door. Over Tata Steel viel dat jaar namelijk het nodige te schrijven. Magnus Carlsen was destijds nog geen wereldkampioen, maar speelde iedereen de moeder, terwijl Ivan Sokolov een verschrikkelijk toernooi kende nadat hij een straalgewonnen stelling tegen Hikaru Nakamura in remise had laten verzanden. Ook bijzonder: vier Nederlanders in de A-groep. Helemaal bijzonder: de C-groep bestond toen nog.
29 januari: Finale snelschaken (31 januari 2008)
Doordat het toernooi slecht was aangekondigd, ging het begin 2008 tussen mij en Lennart om het snelschaakkampioenschap op de club. Na hem in de voorrondes op een scheve manier te hebben verslagen, scoorde ik op de finaledag met pijn en moeite een halfje tegen hem. Het bleek precies genoeg, omdat Lennart later nog van Eddy of Squares verloor, waardoor ik later dat jaar tijdens de Algemene Ledenvergadering tegen Leon Pliester om de Marten Klouwen-beker mocht spelen.
30 januari: De juiste richting (20 februari 2019)
Ga ik nog de juiste richting op in het leven? En mijn ouders? Die vraag stelde ik me toen ze twee jaar terug een hele tijd door een nachtmerrie gingen door de problemen bij de bouw van hun droomhuis. En wat te denken van Ewood? Waar hij aan het begin van de jaren 10 eindelijk leek door te breken als schaker, was hij nu op een dieptepunt aanbeland. Zijn slechte Europacup had er namelijk wel ingehakt. Met het artikel hoopte ik hem weer op het juiste pad te sturen. Zelf had hij andere ideeën en door het bestuderen van de partijen van AlphaZero is hij weer een stuk sterker geworden. Voor de corona bleek dat al, toen hij enkele gerenommeerde tegenstanders op hun rug wist te leggen. Wie weet komt zijn doorbraak in het begin van de jaren 20 alsnog.
31 januari: Time flies (31 januari 2010)
Net als nu werd in 2010 de laatste ronde van Wijk aan Zee op de laatste dag van januari gespeeld. Destijds verbaasde ik me erover hoe spelers zich in mijn web-logtijd (de betrekkelijk korte tijd waarin ik het toernooi nauwgezet volgde) al hadden ontwikkeld. Magnus Carlsen was in korte tijd uitgegroeid tot de sterkste speler, terwijl Anish Giri ook binnen een paar jaar volledig was doorgebroken, getuige de winst in de B-groep van het laatste Corustoernooi.
Dan nu de artikelen voor de eerste week van februari:
1 februari: Ratinglijst (1 februari 2008)
2 februari: Groundhog-day (2 februari 2011)
3 februari: Externe competitie ronde 5 (3 februari 2007)
4 februari: Het verval van een subtopper (4 februari 2010)
5 februari: Koploper na gelijkspel (7 februari 2010)
6 februari: Eredivisie ronde 20 (1 februari 2009)
7 februari: Een sportief weekend (18 februari 2012)
Allereerst uiteraard alle begrip dat er dit jaar geen verslagen en of een tata steel manager competitie was (ook lastig ivm de aangepaste toernooiopzet etc), maar ergens had ik toch een beetje de hoop gehad dat je iets over het historische resultaat vandaag had geschreven.
Ik respecteer echter je beslissing het wat rustiger aan te doen hier, en ben ook zeker niet een heel trouwe reageerder op artikelen, dus heb weinig recht van spreken; maar weet in ieder geval dat de berichten die je al die jaren hier trouw gepubliceerd hebt, zoals enkele mooie artikelen in deze januari selectie, zeker met interesse gelezen en op waarde geschat werden. Dat ik Grandelius en Wojtaszek kende dit jaar komt door de eerdere tata steel manager potjes 🙂
Tja, een boek schrijven en de actualiteit bijhouden gaan niet zo goed samen, ben ik bang. Ik moet zeggen dat ik weinig zinnigs over het toernooi kan zeggen. Leuk dat de finale tussen twee Nederlanders ging, een beetje jammer dat de toernooiwinst op zo’n manier beslist moest worden (door middel van Agamemnon-partijen, die stomme uit Amerika overgewaaide alles-of-nietscultuur ook). Door de corona maak je het toernooi alleen maar vanuit thuis mee, wat mij ook niet echt aanmoedigt om je wat meer in het toernooi te verdiepen. Hopelijk is volgend jaar al die corona-ellende eindelijk voorbij en kan ik weer wat weekenden in het publiek zitten.