Gisteren werd voor het eerst in de geschiedenis van de Formule 1 de startopstelling niet door de kwalificatie, maar door een sprintrace bepaald. Hoe beviel dat en wat betekent het voor de race?
Op vrijdagavond was Hamilton in de kwalificatie voor de sprintrace de snelste. De poleposition leverde het hem niet op (al mocht hij wel zijn handtekening op zo’n Pirelli-band zetten), want die werd pas een dag later vergeven. Bij de start van de sprintrace troefde Verstappen hem af, waarna hij de race won, drie bonuspunten en zijn vierde opeenvolgende pole pakte.
Het grote pluspunt van het format was de eenvoud ervan. Geen verplichte bandenwissels en een vrije bandenkeus voor iedereen. 100 kilometer volle bak racen, met een lichte auto en zonder dat de coureurs brandstof hoeven te sparen. De coureurs waren er erg over te spreken. Echt heel veel gebeurde er overigens niet in de race. Sainz maakte wat plekjes goed nadat hij in de eerste ronde door Russell achterstevoren was getikt. Verder viel Alonso na een megastart langzaam terug, maar dat was het dan ook wel. Misschien was de inzet (een iets betere uitgangspositie voor de echte race) te laag, of was de race te kort om bijvoorbeeld verschillen in bandenslijtage echt significant te laten worden.
Het strategische element werd overigens verzorgd door de vrije bandenkeus. Welke band was het geschiktst voor de sprintrace? Klaarblijkelijk waren dat de mediums, de keus van de overgrote meerderheid van het veld. Maar was het ook de juiste keuze? Alonso, Ocon en Räikkönen wisten op hun zachte banden bij de start plekken te winnen en vielen later in de race niet ver terug. Inhalen is op Silverstone nog altijd niet heel eenvoudig, dus loonde de agressieve strategie in de korte race zonder pitstops. De zachte banden leken ideaal voor dit format. Iets voor de teams om over na te denken, vooral voor teams als Alpha Tauri en Haas, die weinig te verliezen hadden, maar toch op safe speelden.
In grote lijnen was de snelheid in de race goed gecorreleerd met de kwalificatiesnelheid. In de subtop (Leclerc t/m Sainz) was het verschil in racesnelheid groter dan het verschil in kwalificatiesnelheid, maar in de middenmoot (Gasly t/m Latifi) was het andersom:
Te zien is dat de coureurs op de zachte banden (met rood weergegeven) qua racesnelheid niet echt uit de toon vallen, al suggereerde het kleine verschil tussen Bottas en Leclerc in de sprintrace dat de zachte banden wel een kleine handicap waren.
De sprintrace zorgde ook nog voor een verrassing. Pérez maakte er een potje van, waardoor hij helemaal achteraan moet starten. Het betekent ook dat Verstappen er in de race alleen voor staat. Wel lijkt het onwaarschijnlijk dat Mercedes wederom een van beide coureurs op de zachte banden aan de race laat beginnen, omdat het starten op deze banden in de echte race waarschijnlijk een groter nadeel is. Op basis van de sprintrace lijkt de bandenslijtage gering te zijn, dus zal een saaie 1-stopper (medium–hard) wel de dominante strategie worden. De start zal wederom bepalend worden, maar met Bottas op de derde plaats heeft Mercedes in ieder geval nog een joker achter de hand. Spannend dus!
Interessante ontwikkelingen in de F1 die zoals jouw artikel wel duidelijk maakt veel vragen oproepen. Ik vond het best vermakelijk dat door de introductie van de sprintrace ook de vrijdag een stuk interessanter werd. Ook mooi dat er nu met minder tijd om te optimaliseren qua setup gekwalificeerd werd. Mercedes had het perfect gelezen, en optimaal geprofiteerd van de sim. Beetje jammer dat het in de sprintstart er niet uit kwam; maar ze hadden duidelijk hun huiswerk beter gedaan. Raar dat Max niet ook met minder vleugel reed net als in Frankrijk. Ik las ergens dat Lewis precies had gedaan wat RB toen al deed en dus profiteerde. Begrijpelijk verder dat er gemixte gevoelens waren over de pole-titel voor het weekend. Natuurlijk wil je parc fermé regels ergens inbouwen, maar het kwam op mij niet logisch over dat je dan Fp2 soort van veredelde longrun simulaties laat zijn, terwijl je niets met de bevindingen kan doen voor de sprintrace. Ik vond de suggestie wel boeiend ofwel de winnaar van de kwalificatie vrijdag zowel in sprint als in hoofdrace van pole te laten starten; ofwel de sprintrace en hoofdrace op dezelfde dag te houden en dan bij FP2 nog wel de ruimte geven wat aanpassingen te doen n.a.v bevindingen kwalificatie. Dan zou je parc fermé in moeten stellen vlak na de fp2. Ben benieuwd wat jij een ideale indeling van zo’n weekend zou vinden.
Dat er minder trainingen zijn, is alleen maar goed, denk ik. Ik ben zelf niet zo’n fan van dat hele parc fermé. Het idee zal wel zijn dat je je auto ofwel voor de kwalificatie, ofwel voor de race (of iets daartussen) moet afstellen, omdat je na de kwalificatie niets meer aan de afstelling mag veranderen. In het format met een sprintrace wordt je tweede vrije training dan inderdaad redelijk nutteloos. Ik denk dat het beter is om de teams toe te staan de auto tussen de sprintrace en echte race aan te passen. De poleposition toekennen aan degene die in de kwalificatie het snelst is en punten voor de winnaar van de sprintrace is denk ik netter inderdaad.
Ik had begrepen dat Hamilton altijd een broertje dood aan simulatorwerk had, maar na een paar nederlagen is hij er toch anders over gaan denken. Als het echt zo heilzaam was, heeft hij de afgelopen jaren wellicht her en der nog wat laten liggen… Ik weet niet of Mercedes de betere afstelling had. In de openingsronde van zowel de sprint- als de hoofdrace was Hamilton veel sneller dan Verstappen en ik ben benieuwd hoe dat kwam. Hij had minder vleugel, dat zeker, maar hij werd op de rechte stukken wel heel hard naar Verstappens Red Bull gezogen. Is de slipstream zo sterk, of gebruikte hij zijn elektrische energie uitsluitend in het eerste gedeelte van de ronde? Van start/finish tot aan Copse kun je redelijk goed naast elkaar rijden, daarna wordt het moeilijker. Als je iets wilt, moet je het dus in de eerste helft van de eerste ronde doen. Wellicht zette Red Bull de elektrische energie wat gelijkmatiger over de ronde in, want na de openingsronde kwam Verstappen in de sprintrace in ieder geval niet meer in de problemen.