BSG heeft na de winterstop niets meer om voor te spelen. Dat is de treurige conclusie na de uitwedstrijd tegen ASV 2, die met ruime cijfers verloren ging (5½-2½).
Al voor het derde opeenvolgende seizoen is promotie naar de eerste klasse het doel, maar steeds lukt dat niet. Eerst was VAS te sterk en daarna dat team uit Schagen. Wel zat er een opgaande lijn in de eindrangschikking en na een derde en tweede plaats was het kampioenschap voor dit seizoen de doelstelling. Helaas blijkt Philidor Leeuwarden dit jaar te sterk; het k-woord wordt al sinds de tweede ronde niet meer in de mond genomen.
In de laatste ronde voor de winterstop restte BSG de uitwedstrijd naar het tweede team van de Arnhemse Schaakvereniging, ofwel ASV 2. Vorig jaar had BSG de thuiswedstrijd maar nipt gewonnen en dat had natuurlijk al een waarschuwing moeten zijn. In Dagbesteding Het Pleijwerk, aan de Vlamoven in Arnhem, waar de gastheren met maar liefst negen teams van de partij waren, gingen de laatste kampioenskansen van BSG in vlammen op.
De eerste slag was zelfs nog voor BSG. In de auto liet Ton op een papiertje zijn verwachte opstelling van ASV 2 zien. Vaak kloppen die voorspellingen van geen kant, bijvoorbeeld omdat de tegenstander met invallers op komt dagen. Dat was ditmaal ook echt het geval, omdat ASV 2 Peter Boel en Justin Gunther aan het eerste moesten uitlenen. Toch had Ton vijf van de acht borden goed voorspeld!
Omgekeerd kwamen de Arnhemmers veelal tegen de verkeerde tegenstander te spelen. Wel waren ze tot de tanden toe bewapend en hadden ze zich gedegen voorbereid op de laatste wedstrijd van 2024. Dat moest Henk bijvoorbeeld ondervinden. Tegenstander Rob van Helvoort had een lange variant van het Siciliaans geplugd en kon zonder al te veel moeite een halfje bij laten schrijven. Verder speelde Mark tegen Tom Bus een partij die je in de wereldkampioenschapsmatch tussen Liren Ding en Gukesh Dommaraju veel zag: saai en volgens de computers bijna perfect. De witspeler had zich klaarblijkelijk op Ton voorbereid en hief gauw de spanning in het centrum op, waarna de vredespijp gauw gerookt kon worden.
Het reinste koffiehuisschaak speelde Ton aan het bord ernaast tegen Wouter van Rijn. Al gauw dirigeerde hij een paard naar g5, om met het agressieve f2-f4 te vervolgen in plaats van zijn ontwikkeling te voltooien. De zwartspeler miste een grapje en moest een kwaliteit inboeten, maar nam wel het initiatief over. Ton besloot heel creatief een stuk te offeren om dames te ruilen, maar werkte zich daarmee alleen maar verder in de nesten. In het eindspel werd hij vervolgens kansloos weggetikt. Kortom: a bad day at the office.
Ook niet best verging het Rein tegen invaller Marc Sterk. De witspeler zette de partij niet al te ambitieus op, maar nadat er steeds meer stukken werden geruild, kreeg hij ineens de c-lijn in handen en ging Señor Inmaculado alsnog het schip in.
Broer Timon kreeg het ondertussen voor zijn kiezen van Fleur Westerhof. Twee ronden geleden merkte hij tijdens de wedstrijd tegen Max Euwe op dat er een meisje bij ASV meedeed, waarna iemand hem maar vertelde dat dat meisje wel Nederlands Jeugdkampioene was. Na een kans op een gevaarlijke koningsaanval gemist te hebben, verloor Timon zijn e-pion en werd hij naar een nederlaag gespeeld.
De wedstrijd was daarmee wel gespeeld en dus gaf Ewoud mismoedig remise tegen invaller Sander Berkhout aan het eerste bord. In de opening koos hij het verkeerde plan en kwam hij behoorlijk slecht te staan. Nadat de stelling volledig was dichtgeschoven sloeg hij aanvankelijk nog een remiseaanbod af, om uiteindelijk toch maar een puntendeling overeen te komen.
Hetzelfde resultaat wist ik aan het bord ernaast te behalen na een ware martelgang tegen Dirk Hoogland. Na een hele tijd met de rug tegen de muur te hebben gestaan, wist ik uiteindelijk een gelijk eindspel te bereiken, dus werd ook hier de vredespijp gerookt.
Het slotwoord was aan Judit, die eindelijk haar Two Knights Tango op het bord kreeg tegen Sjoerd van Roosmalen, nadat ze in het verleden steevast het Catalaans kreeg voorgeschoteld. “It takes two to tango”, zeggen ze dan. Dat bleek ook in deze partij, waarin weinig gebeurde. De witspeler zadelde haar met een geïsoleerde b-pion op en kwam daarna nog met zijn dame in haar stelling, maar zonder dat het echt gevaarlijk werd. Uiteindelijk kon niemand echt verder komen dus werden ook hier de punten gedeeld.
Daarmee had BSG vijf halfjes verzameld en geen enkele overwinning, dus was een 5½-2½-nederlaag een feit tegen een team dat op papier aan alle borden zwakker was. Maar goed, er word niet op papier geschaakt, maar op opklapbare plastic borden, met dito stukken. Door de nederlaag, die volkomen terecht was, zakte BSG naar de derde plaats in klasse 2A.
Philidor won wederom, ditmaal in het Friese onderonsje tegen Schaakwoude, en gaat de winsterstop in met een voorsprong van 2 matchpunten op LOS. De Locatie-ongebonden Schakers uit Groningen zijn begin februari te gast in het Denksportcentrum als de competitie weer hervat wordt. Gelukkig heeft BSG de hele Tata Steel-winterstop om weer op krachten te komen en het seizoen nog wat glans te geven, hoewel de kampioenskansen nu wel verkeken zijn.
ASV 2 (2068) – BSG (2171) 5½-2½
1. Sander Berkhout (2098) – Ewoud de Groote (2242) ½-½
2. Dirk Hoogland (2149) – Jesper de Groote (2210) ½-½
3. Wouter van Rijn (2116) – Ton van der Heijden (2296) 1-0
4. Tom Bus (2062) – Mark Grondsma (2119) ½-½
5. Rob van Helvoort van (2101) – Henk van der Poel (2209) ½-½
6. Marc Sterk (1997) – Rein Brouwer (2152) 1-0
7. Fleur Westerhof (1918) – Timon Brouwer (1988) 1-0
8. Sjoerd van Roosmalen (2101) – Judit Clopés Llahi (2152) ½-½
