BSG verslaat De Wijker Toren en promoveert
Het was een spannend seizoen voor BSG, de gedoodverfde favoriet voor het kampioenschap in klasse 1A. Doordat BSG een lelijke uitglijder maakte tegen SOPSWEPS en de concurrenten De Eenhoorn en met name Purmerend maar bleven winnen, moest BSG het hele seizoen vol aan de bak. In het hol van de leeuw werd het kampioenschap tegen degradatiekandidaat De Wijker Toren binnengehaald. BSG mag het weer een jaartje in de meesterklasse proberen!
Voor het ingaan van de laatste ronde stonden BSG en Purmerend samen aan kop. BSG had echter meer bordpunten en een op papier makkelijkere tegenstander, namelijk De Wijker Toren, dat tegen degradatie vocht, terwijl Purmerend tegen middenmoter Dr. Max Euwe speelde. Aan de andere kant: De Wijker Toren moest winnen om mogelijkerwijs uit de degradatiezone te geraken, terwijl Dr. Max Euwe nergens meer om speelde. Daarnaast diende BSG, net als alle andere teams in Purmerend te spelen: er was namelijk een gemeenschappelijke slotronde. Zodoende had Purmerend zichzelf een extra thuiswedstrijd toegespeeld en dat zorgde voor de nodige commotie.
Kermis
Een week voor aanvang van de wedstrijd kwam men er namelijk achter dat de speelzaal in het stadscentrum misschien niet zo geschikt was: er was namelijk een kermis op het plein ernaast. Dat kwam dus fijn uit… Koortsachtig werd er een week lang gezocht naar een andere locatie, ver weg van het kermisgeluid. Er werd uiteindelijk een speelzaal gevonden in een buitenwijk van Purmerend. Het feest kon dus toch doorgaan!
Gisteren was het dan zover. De meeste BSG’ers besloten met de auto te komen, aangezien het openbaarvervoernetwerk niet zo heel dicht meer is in de buitenwijk van Purmerend. Met de auto zou de reis vast sneller, en anders wel comfortabeler, zijn. Bleek dat even een misvatting te zijn. Op de afslag naar Purmerend was een motorongeluk gebeurd en daardoor stond het verkeer er muurvast. FM Henk, die de eervolle taak had Behirder naar de speelzaal te brengen, besloot de tijdelijke parkeerplaats te verlaten en via een omweg naar Purmerend te rijden. Teamleider Edwin Baart deed even later hetzelfde. Hoewel we konden genieten van het oer-Hollandse landschap, betekende de omweg wel dat we pas klokslag een uur binnen kwamen slenteren.
Gelukkig waren we niet de enigen die in die file stonden. Anderen troffen het zelfs nog zwaarder: bijvoorbeeld het team van Dr. Max Euwe, dat uit de andere kant van het land moest komen, was in een poging de file te ontlopen verdwaald, waarna ze weer in dezelfde file terechtkwamen. Dat schoot niet echt op.
De kampioenswedstrijd
Inmiddels was het kwart over een en werd de belangrijke laatste competitieronde gestart. De zaal was nog lang niet vol. Ook BSG had zo zijn personele problemen: aan bord acht bleef het bord van Frans Borm angstvallig leeg. Ook Leon Pliester was er nog niet. Zelfs de Amsterdammers waren slachtoffer geworden van het verkeersinfarct. Ze stonden nog steeds in de file. Hoewel Frans Borm de laatste tijd niet in vorm is, zouden die twee nullen toch niet de prettigste wapenfeiten zijn om mee te beginnen aan de kampioenswedstrijd.
Ondertussen was er bij BSG op de laatste borden ook het enige verkeerd gegaan: ondergetekende kwam in een saaie schuifstelling waarin hij met zwart op zijn tellen moest passen, terwijl Lenaard een wel erg rare aanpak koos tegen de Swesjnikov en meteen een pion kon inboeten.
Gelukkig leek het op de andere borden al wel goed te gaan. Large pakte aan bord vier al snel een punt: hij ging in op een gevaarlijke variant van de Trompovsky, op een manier die John van der Wiel eens lelijk de kop had gekost. Large deed het beter, want hij wist zijn ingesloten dame tactisch te redden. In een (overigens niet heel erg moeilijk) tactisch spervuur wist hij met een combinatie de dame weer terug te winnen, waarna hij twee pluspionnen had en de witspeler zich met een rood hoofd overgaf. Achteraf bleek dat de partij in feite niets meer was dan een variant in een openingsboekje. Dat was dan wel weer jammer. Toch wel grappig om te zien dat je ook met zwart vanuit de opening kunt winnen.
Het tweede punt bracht Ton binnen. Ook hij wist met zwart al binnen tien zetten op de winst te spelen. Hij bracht een kansrijk pionoffer, waardoor hij de baas werd over de zwarte velden. Hoewel de stelling objectief gezien nog wel gelijk was, waren de witte zetten moeilijker te vinden dan de zwarte. Dat ging dan ook niet lang goed voor de witspeler, die steeds meer materiaal verloor.
Naast de puntjes met zwart had Robert Ris snel remise gespeeld tegen Dennis Ruijgrok. Behalve dat er wat stukken werden geruild, gebeurde er eigenlijk niks en werd de vrede al snel getekend. De stand was ½-2½ en ondertussen begon het bij het Apenhoofd er ook goed uit te zien. Zijn tegenstander zadelde hem op met hangende pionnen die al meteen zwak werden. Dus moest de man in het blauw daar maar activiteit tegenoverstellen. Het pakte prima uit: de witspeler moest zich eerst met f3 verzwakken, vervolgens deed hij ook nog een keer g4. Toen hij even later ook nog misgreep met 22.Pxc5, verloor hij heel snel:
Na 22…Lxc5+ 23.Txc5 Td2 24.Tf2 De3 had wit een onoplosbaar probleem: er dreigt zowel 25…Dxc5 als 25…Td1+ en 25.Tc1 faalt (onder andere) op 25…Txf2. Wit liet zich daarom maar sportief matzetten door 25.Kf1 Td1#.
Dat was dus een derde zwartoverwinning van BSG. Ik was er ook erg blij mee: de laatste keer dat ik een laatste ronde won met extern kan ik me al niet eens meer herinneren. De overwinning toont waarschijnlijk aan dat ik mentaal ben gegroeid: ik kan me het verloren kampioenschap in 2006 nog goed herinneren, toen ik in een gelijke stand dom liet trucen. En dat was dan nog maar in de tweede klasse. Nu ik erover nadenk, denk ik dat BSG sowieso geen recht had om die dag het kampioenschap binnen te halen, gezien de bemazzelde overwinningen van Leon en Coen. Destijds wist alleen FM Henk koel te blijven en geconcentreerd zijn partij te winnen.
Hoe anders was dat dit jaar. Terwijl Edwin Baart me had verteld dat Henk zou gaan winnen, bleek hij uiteindelijk te hebben verloren. Zin om zijn partij te laten zien had onze taxichauffeur ook niet. Hij mompelde dat hij “te snel a4 had gespeeld”, maar aangezien ik slechts enkele fragmenten van de partij heb gezien, zei me dat niks. Wel zag ik dat Henk een kwaliteit meer had, maar dat zwarts stukken actief stonden. Blijkbaar lukte het hem dus niet om te consolideren.
Door de nederlaag van Frans Borm begon het er minder goed uit te zien voor BSG. In de tijd dat Knut nog een klein ijsbeertje was, was hij de held van BSG 2. Inmiddels is hij een beetje de nullenpakker van BSG 1 geworden. Natuurlijk had hij nog als excuus dat hij met een tijdsachterstand aan de wedstrijd begon, maar over het geheel was zijn score dit jaar niet om over naar huis te schrijven. Ditmaal hielp hij een gelijke stelling om zeep. Daardoor ging de tactiek van De Wijker Toren door aan de witborden ongelooflijk slappe systemen te spelen toch nog gedeeltelijk op.
De zwartborden van de staartploeg lieten een wat betere indruk achter. Ewood wist zijn tegenstander pas in het middenspel flink te overspelen, waarna hij met zijn actieve stukken in de vele gaten in de zwarte stelling mocht springen. In Botwinnikstijl verlegde hij de strijd uiteindelijk naar de damevleugel, waarna zwarts bolwerk spoedig instortte. Ook Grote Beer moest diep gaan om Djurre den Heeten (2 uit 8) in een eindspel te verslaan. Dat had echter een stuk sneller gekund:
De zwartspeler had in de opening zomaar een pion aangeboden, maar behalve dat er wat stukken zijn geruild, is er niet veel meer in wits voordeel veranderd. Of toch wel? In deze stelling miste wit namelijk het fraaie 21.Th4!! Er dreigt 22.Th8+ Kxh8 23.Dh6+ Kg8 24.Dxg7# en om daar iets tegen te doen, moet zwart met iets als 21…f6 een pion inleveren, waarna wit spoedig zal winnen. Wit deed echter 21.Td1? en moest een toreneindspel met een pluspion zien te winnen, wat uiteindelijk nog wel vrij eenvoudig lukte. Zodoende scoorde Berelowitsch in zijn laatste (?) seizoen voor BSG 6 uit 8. Niet heel slecht, maar tegen de score van collega-grootmeester Reinderman (9 uit 9) kon hij niet op.
Leon Pliester, die in het uiterste geval nog gedeeld klassetopscorer had kunnen worden, kwam niet verder dan remise en eindigde het seizoen op 7½ uit 9. Daardoor werd hij gedeeld topscorer van BSG, samen met Ton. Door zijn nederlaag zag FM Henk zag Large op gelijke hoogte komen, namelijk op 7 uit 9. Zouden deze vier spelers, die dit jaar in de eerste klasse een formidabele prestatie hebben geleverd, volgend jaar in de meesterklasse eveneens kunnen stunten?
Want dat we meesterklasse gingen spelen, dat stond toen wel vast. De stand was 6-3 voor BSG en het wachten was op Lenaard, die een toreneindspel met een pion meer probeerde te winnen. Het duurde en het duurde maar. Het was toch al een vreemde partij, waarin de zwartspeler zijn in de opening verkregen voordeel vergooide door niet op tijd …f5! te spelen, waarna hij ook nog eens dames ruilde. Daarna was de zwarte stelling geen pretje meer. Zwart kwam binnen de kortste keren verloren te staan, waarna Lenaard nog een tijd met zijn prooi speelde, om uiteindelijk toch netjes het winstplan te vinden: de koning ging de c-pion ondersteunen, terwijl zwarts koning van het strijdtoneel werd afgesneden. Om zeven uur erkende de zwartspeler eindelijk zijn nederlaag. BSG won met 3-7 en werd kampioen, terwijl De Wijker Toren degradeerde.
Toen ook de allerlaatste partijen waren beslist, werd BSG nog kort gehuldigd. Teamleider Edwin Baart nam een bosje bloemen in ontvangst, waarna het boeket via Ewood uiteindelijk in Bussum op tafel terechtkwam.
Na afloop werd het idee geopperd om samen met de concurrenten Purmerend en De Eenhoorn het seizoen af te sluiten. Na lang heen-en-weerlopen langs de kermis, liepen we uiteindelijk maar een “Wok Restaurant” in. Gelukkig kon je hier je eigen maaltijd samenstellen. Er bleek zelfs friet te zijn. Uiteindelijk werkte ik vooral toetjes naar binnen, waardoor ik geen oosterse meuk hoefde te proeven. Helaas was ons tafeltje wel erg krap en heb ik verder weinig anderen gesproken. Ook vandaag realiseer ik me nog niet helemaal wat we dit jaar hebben gepresteerd. We zijn kampioen geworden van de eerste klasse!
Uitslagen:
De Wijker Toren (2183) – BSG (2316) 3-7
1. D den Heeten f (2234) – A Berelowitsch g (2560) 0-1
2. D Ruijgrok (2270) – R Ris m (2378) ½-½
3. B Mulder (2224) – L Pliester m (2374) ½-½
4. R Duijker (2300) – L Ootes (2384) 0-1
5. S Plukkel (2269) – H van der Poel f (2267) 1-0
6. A Wijnberg (2120) – T van der Heijden (2284) 0-1
7. J van Zutphen (2173) – E de Groote (2279) 0-1
8. T Broek (2152) – F Borm m (2306) 1-0
9. P Uylings (2101) – Le Ootes (2200) 0-1
10. C Duivenvoorde (1986) – J de Groote (2130) 0-1
