Degradatiezorgen na onnodig verlies
Het was geen beste wedstrijd, de wedstrijd van BSG tegen Groningen vorig jaar in de meesterklasse. Dit jaar had BSG het tegen de Groninger Combinatie, een samenraapsel van de teams van Groningen en Unitas, beter voor elkaar. Desondanks eindigde de wedstrijd na zes uur zwoegen toch weer in een overwinning voor de noorderlingen, het werd 5½-4½.
Aanvankelijk verliep de schaakdag voorspoedig voor BSG: de heenreis naar de kantine van arbeidsontwikkelingsbedrijf Iederz verliep zonder problemen en de ontwikkelingen op de borden waren goed te noemen. Vooral de absentie van Tiviakov werd met genoegen gadegeslagen, al zorgden de Unitas-versterkingen ervoor dat het team in de breedte sterker was dan tijdens de vorige ontmoeting. Groningen hanteerde wel grofweg dezelfde tactiek als toen: de grootmeesters met wit en de rest moest de poort maar dicht zien te houden. Dat laatste lukte nu minder goed, want BSG kwam al snel op voorsprong. In recordtempo brachten Frank Erwich en Jorden van Foreest de zetten op het bord. Jeugdige overmoed? Feit was dat Frank even later gefeliciteerd werd.
Op dat moment ging het met mijn eigen stelling echter snel bergafwaarts. Het tactische concept van Groningen voorzag in het meespelen van Jasper Geurink aan het laatste bord. Daar was de arme zwartspeler, ook nog belast met een vervelend uitcomplex, niet tegen bestand. In twintig zetjes was hij over de lange diagonaal weggeblazen.
Beter ging het helemaal aan de andere kant: Alexander Berelowitsch brak de Rots van Buffalo, Hendrik Pieter Hoeksema, beter bekend als Erik, zonder al te veel moeite af. Meestal kan Hoeksema zich zo taai als een schoenzool verdedigen, maar ditmaal had hij weinig in te brengen. Een meevaller en zodoende stond BSG weer op voorsprong.
We gingen naar de eerste tijdcontrole en dat is altijd een spannend moment. Zo werd de partij van Michael Riemens tegen Ton van der Heijden gereconstrueerd. Had de witspeler nou wel of geen veertig zetten gedaan? Uiteindelijk bleek hij bij het uitvoeren van zijn negenendertigste zet door de vlag zijn gegaan dus gingen de felicitaties naar Ton. Vorig jaar was het nog andersom. Toch smaakte de vin blanc er bij MJR niet minder om.
Ondertussen waren er ook nog andere borden klaar. De uitslagen daarvan waren zonder meer teleurstellend: zo had Tea Lanchava verloren van Joost Wempe, terwijl toernooiganger Robert Ris de punten had gedeeld met Milan Mostertman. Dat waren niet de gehoopte resultaten aan de lage borden. Tea had niet haar gelukkigste dag en kwam nooit echt in haar spel, terwijl Robert de negatieve uitstraling van zijn stuntelende buurman als excuus kon aanvoeren.
Ondertussen had FM Henk de punten gedeeld met Grisja Kodentsov, die de zetten in vloeiend Russisch noteerde. Het evenwicht werd volgens mij nergens echt verbroken en dus eindigde de partij in zijn verwachte resultaat. Datzelfde gebeurde helaas aan de borden waar de Groningers hun grootmeesters hadden neergezet. Zo won Sipke Ernst vrij eenvoudig van Large, die met een stukoffer de nodige kansen dacht te creëren, maar dat viel in de praktijk wat tegen. Ook IM Alexander kwam niet in de buurt van een stuntje tegen Jan Werle. Hij leerde dat hij geen vergiftigde pion moest slaan, want na het accepteren van het geschenk werd hij aan alle kanten getruct.
Zo was de voorsprong omgeslagen in een achterstand en was de stemming bij BSG bedompt. Als laatste was Ewood nog bezig tegen Bonno Pel. Hij moest winnen om de wedstrijd in een gelijkspel te laten eindigen en hij was goed op weg: in het eindspel stond hij actiever en leek het slechts een kwestie van tijd voordat zwarts h-pion zou vallen. Dat viel tegen, want de seconden werden schaars en toen Ewood de h-pion eindelijk te pakken had, was hij de e-pion kwijt en moest hij z’n persoonlijke eer redden met een remiseaanbod. Zonde, maar het was hem na zijn krachtsexplosie in de vorige ronde wel vergeven.
Het betekende wel dat de wedstrijd in de kleinst mogelijke nederlaag uitdraaide voor BSG. Wat de ongelukkige nederlaag extra zuur maakte, was dat de thuisploeg BSG daardoor op de ranglijst passeerde. Geen goede beurt dus, zeker niet met de duels tegen Voerendaal (volgende ronde) en En Passant (zevende ronde) nog op het programma. Het degradatiespook begint weer de kop op te steken, dus zal BSG de komende ronden beter voor de dag moeten komen dan nu. Het team wil maar niet echt vlammen en dat baart zorgen.
Groningen (2343) – BSG (2333) 5½-4½
1. E Hoeksema m (2354) – A Berelowitsch g (2565) 0-1
2. S Ernst g (2552) – L Ootes (2358) 1-0
3. B Pel f (2302) – E de Groote (2354) ½-½
4. J Werle g (2513) – A van Beek m (2307) 1-0
5. J van Foreest (2298) – F Erwich f (2361) 0-1
6. M Riemens (2241) – T van der Heijden (2280) 0-1
7. G Kodentsov f (2278) – H van der Poel f (2242) ½-½
8. J Wempe (2297) – T Lanchava m (2320) 1-0
9. M Mostertman (2252) – R Ris m (2388) ½-½
10. J Geurink (2344) – J de Groote (2150) 1-0
