Al elf seizoenen op rij komt het tweede van BSG uit in de derde klasse van de landelijke schaakcompetitie. De laatste jaren is het team behoorlijk versterkt en dat vertaalde zich naar prima resultaten: drie seizoenen op rij eindigde het eerste achttal van BSG als runner-up. Genoeg voor promotie was het steeds net niet en vooral vorig seizoen was een gemiste kans. Dit jaar betaalt het team er de prijs voor: een score van een overwinning, een gelijkspel en een nederlaag zou acceptabel geweest zijn in de tweede klasse, maar in de derde klasse is het wel wat mager. Ditmaal was ZSC-Saende in Zaandam te sterk.
Heel overtuigend was BSG 2 niet aan het seizoen begonnen: na een teleurstellend gelijkspel en een bemazzelde overwinning stond op een recordwarme 7 november de ontmoeting met ZSC-Saende op het programma. De Zaandammers kenden een heel wat overtuigendere seizoensstart: ze hadden hun eerste twee wedstrijden ruim gewonnen en gingen dus aan kop in de poule. In het biljartsportcentrum BOKO lieten ze zien dat die hoge klassering niet op toeval was gebaseerd.
De middag begon nog voorspoedig: de speellocatie werd zonder problemen en ruim op tijd gevonden (we wilden immers geen Rotterdamse toestanden). Chauffeur Remmelt was ook op het bord lekker op dreef: binnen de kortste keren had hij de sterke correspondentieschaker Hans Galjé in het Frans van de mat gespeeld. Frans hield het tempo eveneens hoog. In het Tweepaardenspel won hij een pion, maar tegenstander Edwin Woudt had actief stukkenspel als compensatie en hield de zaak probleemloos in evenwicht. Dus werd de vrede gauw getekend en stond BSG 2 met 1½-½ voor.
Het weer werd onstuimig, de bekers vielen uit de vensterbanken en bij BSG ontspoorde de boel volledig op de lagere borden, waar alleen Theo uit een prachtige stelling een halfje wist te scoren tegen de zwaar ademende Eric Bark. Teamleider Rein weet zijn nederlaag aan een verkeerde zet in de opening tegen Jan-Bart Abcouwer, Coen verrekende zich tegen Frank Tijdeman en Tom verloor een eindspel van Йорис Мус. Het Apenhoofd kon de zaak niet meer redden. Tegen de enigszins opgeofferde Юрий ейк kreeg hij maar bar weinig voor elkaar. Nadat alle stukken van het bord gingen was de partij remise en de nederlaag een feit. Dat Ruben ten slotte nog een stuk in de aanbieding deed tegen Hein Middelhoven na de hele partij slecht te hebben gestaan, deed er ook niet meer toe.
Zodoende bleef ZSC koploper door voor de derde keer met 5½-2½ te winnen, terwijl BSG 2 een hoop tegendoelpunten incasseerde en met een negatief doelsaldo in de middenmoot bivakkeert. Met de staart tussen de benen verlieten iets na zessen de laatste BSG’ers het biljartsportcentrum. Om de verregende rampdag compleet te maken, verloor BSG 1 van degradatiekandidaat Pathena Rotterdam. De successen van vorig seizoen lijken alweer eeuwen geleden.
ZSC-Saende (2046) – BSG 2 (2096) 5½-2½
1. E Woudt (2080) – F Borm m (2193) ½-½
2. Y Eijk (1987) – J de Groote (2209) ½-½
3. H Galjé (2074) – R Otten (2082) 0-1
4. H Middelhoven (2097) – R Hilhorst (2050) 1-0
5. JB Abcouwer (2045) – R Brouwer (2053) 1-0
6. E Bark (2053) – T Slisser (2061) ½-½
7. F Tijdeman (2029) – C van der Heijden (2103) 1-0
8. J Moes (2001) – T de Ruiter (2018) 1-0
Was er dan helemaal niks leuks over de wedstrijd te vertellen? Toch wel! Door een speling van het lot speelde het tweede team van ZSC tegen het vijfde team van Caïssa, dat overigens met 5½-2½ won, niet in de laatste plaats door de overwinning van Jos de parkeerexpert. Hierbij het bewijs van de unieke ontmoeting:
