Het was ook wel vragen om moeilijkheden: een paar weken terug stelde ik nog dat er in de interne competitie van BSG een tweestrijd was losgebarsten om de periodewinst tussen mijzelf en FM Henk. Nou, dat hebben we geweten. Afgelopen maandag scoorden we samen welgeteld een half punt. FM Henk kwam niet door de verdedigende stellingen van Ruben Hilhorst heen en wat er bij mij gebeurde… Nou ja, kijk zelf maar:
Na afloop grapte Coen nog zoiets als “een slechte generale…” Ik geloofde er niet zo in. Vaak is een nederlaag als deze toch een indicatie dat je niet in vorm bent en dat je niet al te helder in je hoofd bent. Dan is de kans op een volgende zeperd toch echt groter dan op een briljante partij. Succes komt daarom ook vaak in reeksen. Als je lekker in vorm bent, speel je vaak losser en vrijer, wat je resultaten weer ten goede komt. En als het niet loopt, blijf je vaak een tijd ploeteren en vooral tegen jezelf vechten. Dat gezegd hebbende: na een slechte partij is je volgende partij statistisch gezien vaak weer minder slecht. En zo geschiedde. Tegen het sterke team van LSG 2 werkte ik een best leuk potje af. Helaas kwam ik opnieuw aan de verkeerde kant van de score te zitten:
Na afloop bleef bij mij het gevoel hangen dat er meer in had gezeten en dat ik op enkele cruciale momenten een slecht besluit had genomen. Misschien een duidelijk teken dat ik de vorm (even) helemaal kwijt ben. Die nacht had ik dan ook meer wakkere momenten dan tijdens de partij…
Door de nederlaag verloren we de match dus met 3½-4½, wat het voor mij nog eens extra zuur maakte. We waren zo dichtbij! Echt getreurd werd er niet, want we hadden de wedstrijd van tevoren eigenlijk al opgegeven, getuige de instructie van de teamleider voor de partij. “Neem maar remise aan als het kan. Je hoeft dat niet te overleggen. (Elk halfje in deze wedstrijd is mooi meegenomen)”. Nog een geluk dat ik uiteindelijk niet de enige was die verloor…
En Coen dan? Die won natuurlijk.
Als Henk zelf ook aan het kwakkelen is met zijn vorm dan denk ik dat jullie er toch een mooie strijd van kunnen maken. Bovendien was jouw tegenstander de sterkste speler van dat team, met een hogere rating dan Henk, en had je niet het gevoel dat je kansloos was gedurende de strijd; dat gevoel moet je toch een sprankje hoop kunnen bieden 🙂
Henk kwakkelt niet zo hoor in de interne. Hij wint vaak makkelijker dan ik en met zijn scores in de externe is ook niet zoveel mis. Ik was blij dat ik afgelopen maandag eindelijk weer eens won, want na de opening speelde ik met het idee om m’n schaakbord aan de wilgen te hangen. Drie nullen in een week zou voor mij wat te gortig zijn geweest. Van die drie partijen vond ik die van afgelopen zaterdag nog het leukst, omdat ik de hele tijd het idee had dat er wat te halen viel. Wel grappig dat ze op de site van LSG (http://lsg-leiden.nl/lsg-2-bussum-2/) de zet 17.De2 in de analyse als weerlegging noemen. Die zet had ik geen moment overwogen. (Minder grappig trouwens dat ze m’n naam verkeerd schrijven.) Misschien had ik die partij dus ook op een normale manier kunnen verliezen. Om mijn reactie met een vrolijke noot te eindigen: volgende week heb ik wit!
Ik ben weer (gedeeld) koploper met nog één ronde te gaan in deze periode. Spannend!
http://www.bsg-bussum.nl/competitie/stand-interne-competitie-2016-17/