Het zijn net pinda’s

Gisteren speelde ik een van mijn merkwaardigste partijen ooit in de KNSB-competitie. Aanvankelijk dacht ik een eenvoudige middag tegemoet te gaan, maar al gauw kreeg ik het enorm voor mijn kiezen. Gelukkig bleef de genadeklap uit en kwam ik zelfs nog aan de goede kant van de remise uit.

Na de wedstrijd deed Ewood zijn beklag over een niet nader te noemen bridgende teamgenoot, die na zijn nederlaag een aanbeveling van Fritz 10, een schaakprogramma uit het jaar nul, opboerde. Toen Ewood zijn eigen schaakprogramma op de stelling losliet, kraakte het ding de aanbeveling van Fritz 10 volledig af. Afgaan op het oordeel van zo’n oude schaakengine is zoiets als dat je vertrouwt op een kompas dat naar het oosten in plaats van het noorden wijst. Niet doen dus, want je verdwaalt geheid.

In de jaren nul van deze eeuw waren schaakprogramma’s als Fritz 5 of 6 nog het neusje van de zalm. Vaak heb ik tegen het sprekende schaakprogramma gespeeld. Voor schakers van vlees en bloed is zo’n programma nog verdomd sterk. Zelfs een verzwakte versie maakte in die tijd vaak nog gehakt van me. Het ergst was nog het vernederende commentaar dat het programma bij het uitvoeren van zijn zetten deed. “Staat die in de openingsencyclopedie?”, als je de opening verprutste, of “Er komt een tijd dat ook jij stukken slaan mag”, als je volledig afgedroogd werd, of het droge “Het zijn net pinda’s” als hij de ene na de andere pion van het bord nam.

Dat laatste was zeker van toepassing in mijn partij tegen Arjan van der Leij. Hij offerde in de opening een stuk tegen drie pionnen. Dat was allemaal nog bekend en niet heel goed, maar na een slechte zet van mijn kant was er geen houden meer aan en had hij opeens zes pionnen voor het stuk. Een moeizame verdediging volgde, waarin mijn tegenstander kansen op de knock-out miste en ik mijn pionnenachterstand langzaam in kon lopen. Het waren inderdaad net pinda’s. Op de laatste zet had ik zwarts laatste pion ingerekend en bood ik maar remise aan, opgelucht en wel, zodat we naar de Chinees konden. Hieronder deze merkwaardige partij:

Jesper de Groote – Arjan van der Leij. Klik op de afbeelding voor de partij.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *