Ook zo blij dat de kerstvakantie begonnen is? Anders ik wel. In de donkere dagen aan het eind van het jaar is mijn energie altijd op en dan snak ik naar wat rust. Maar tot dusver heb ik nog niet echt van de vakantie kunnen genieten vanwege een zwakke gezondheid.
De ellende begon allemaal een week geleden in wat mijn laatste werkdag van het jaar bleek te zijn. Tegen het eind van de ochtend begon ik me licht in mijn hoofd te voelen en had ik steeds het gevoel ieder moment flauw te kunnen vallen. Was mijn bloeddruk te laag, of was het gewoon een moment van flauwte voor de lunch? Tijdens een soort interactieve presentatiesessie vergreep ik me dan ook meteen aan een bak fruit, maar helaas hielp dat maar heel even. De rest van de dag bleef ik wankel en gammel.
Op woensdag was het nog niet over, dus belde ik maar om een afspraak met de huisarts te maken. Helaas kon ik alleen voor die dag een afspraak maken, wat niet zo handig was, omdat ik met Rolex naar de film zou gaan. Hoewel ik nog altijd wat gammel was, kwam ik veilig in de Domstad aan, waar we twee films keken: Marriage Story, waarin Scarlett Johansson van een kerel wil scheiden en vervolgens alles doet wat ze hem verwijt, en na de pauze de veelgeprezen film Parasite, waarin een arm gezin zich bij een rijke familie naar binnen rommelt. Inclusief de film Hors Normes, een film over een opvangcentrum voor kinderen met klassiek autisme, die ik eerder in de week in Bussum had gezien, stond de teller daarmee op drie films in drie dagen. Wat was ik toch weer cultureel verantwoord bezig geweest!
Mijn lijf vond het allemaal wat minder geslaagd, want de volgende ochtend voelde ik me net een gevallen dakpan (en nog net niet de persoon op wie die dakpan was gevallen). Ik had nog net de kracht om mijn ouders op te bellen. Tot mijn verrassing nam mijn moeder op en tot mijn geluk bleek ze vrij te zijn, zodat ze me naar de huisarts in Hilversum (ik heb daar ooit gewoond) kon rijden. Vervolgens liepen we arm in arm (omdat ik bij iedere stap die ik zette mijn evenwicht dreigde te verliezen) het pand binnen. De huisarts kon geen duidelijk aanwijsbare oorzaken voor mijn duizeligheid vinden, dus was het een verkoudheid die op mijn evenwichtsorgaan was gaan zitten. Wel kreeg ik pillen tegen de misselijkheid mee, zodat ik in ieder geval grote hoeveelheden vocht kon drinken zonder over mijn nek te gaan.
Thuis wist ik nog wat afspraken te annuleren. Ik zag dat een collega van mijn werk me gebeld had, dus belde ik maar terug om door te geven dat ik ziek was. Frustrerend was het wel. Voor het eerst in tijden was ik het hele najaar verschoond van allerlei vervelende ziektes gebleven, maar nu net op de dag dat we op ons werk het kerstdiner hadden, moest ik mijn snor drukken, zodat ik het feestmaal voor de tweede opeenvolgende keer moest missen. Als ex-lid van de Feestcommissie op de VU was ik natuurlijk nog eens extra benieuwd hoe die jongens van Sociale Zaken zo’n diner organiseren.
In plaats daarvan lag ik brak in bed terwijl ergens aan de kust (zo stel ik me voor) de lekkerste hapjes werden geserveerd. De dagen daarna heb ik grotendeels in bed doorgebracht. De diepe hoofdpijn bleef, net als de lichte oorpijn en de evenwichtsstoornis. Wel begon ik me geleidelijk aan wat beter te voelen. Vandaag trok ik dan de stoute schoenen aan door zelf mijn avondmaaltijd bij de plaatselijke grootgrutter te scoren. Dat viel niet mee, want ik kon nog steeds niet in een rechte lijn lopen. Al zwalkend wist ik de supermarkt te bereiken, waar ik door mijn slechte gezondheidstoestand overprikkeld werd alsof ik zelf klassiek autisme had. Een hele eyeopener. Wat was ik blij dat ik die winkel weer uit was…
In ieder geval ben ik nu al een week aan het draaien en tollen zonder dat er veel vooruitgang in mijn gezondheidssituatie lijkt te zitten, wat me toch wel zorgen baart. Volgens de huisarts zou ik 3 tot 5 dagen moeten uitzieken en die tijd is nu toch wel voorbij. Hopelijk ben ik binnenkort weer helemaal de oude, maar wat als dat niet zo is? De huisarts is inmiddels op vakantie, dus bij wie kan ik dan terecht? De kerstvakantie heeft ook zo zijn nadelen…
