2021 is weer bijna voorbij. Hieronder een korte persoonlijke noot bij de artikelen van week 52, gevolgd door een terugblik op het bijna afgelopen jaar.
27 december: De avond van de lange barman (28 december 2010)
Elf jaar geleden hadden we een bijzonder oliebollentoernooi bij BSG. Sopper Gert Pijl besloot de avond te leiden en schudde daarbij allerlei vreemde schaakvarianten uit zijn mouw (nee, niet de Caro-Kann of de Pirc, maar iets met dronken pionnen, een soort strategoschaak en vetoschaak). Het cilinderschaak werd te ingewikkeld bevonden. Het leverde soms wat komische momenten op, al baalde ik dat ik ook nog buiten mijn schuld partijen verloor. Het bughousen na afloop was natuurlijk wel het hoogtepunt van mijn avond.
28 december: Wetenschapsquiz (28 december 2009)
Laatst was er met kerst echt helemaal niks op tv, dus vroeg ik me af wanneer de Nationale Wetenschapsquiz zou worden uitgezonden. Blijkt dat programma dus al een paar jaar niet meer te bestaan. Echt weer iets voor mij om dat niet te weten… Met uitzondering van de periode dat die irritant domme Leon Verdonschot het programma presenteerde keek ik er altijd met plezier naar, zoals in 2009, toen die pientere en best lekkere Lottie Hellingman een van de presentatoren was. Hoogtepunt van de uitzending was het geheim dat werd doorverteld, wat slechts de inleiding van een vraag was. Jammer genoeg waren niet alle vragen even duidelijk en had ik het idee dat de antwoorden soms wat kort door de bocht waren.
29 december: Oliebollentoernooi in Baarn (29 december 2007)
In 2007 wist ik het oliebollentoernooi in Baarn te winnen, waar ik natuurlijk erg trots op was. Het zou tevens het laatste oliebollentoernooi in De Bouwput, eh, Het Brandpunt zijn. Het schaaktechnische hoogtepunt van het toernooi was dat ik in de slotronde Pinda versloeg in een variant waar hij mij een jaar eerder in mijn laatste partij op het Open Nederlands Jeugdkampioenschap mee had verslagen. Het andere hoogtepunt was dat Vladja erachter kwam dat ik onder verschillende namen op zijn site had gereageerd en dat hij nog steeds maar één lezer had…
30 december: Schaken in… (30 december 2007)
Heel lang werd het Persoonlijk Jeugdkampioenschap, het plaatsingstoernooi voor het Nederlands Jeugdkampioenschap, op drie zaterdagen in januari gehouden. Voor de editie van 2008 kwam daar verandering in, want die werd op drie dagen tussen kerst en nieuwjaar gespeeld. De titelhouder besloot het toernooi links te laten liggen en in Groningen aan een nogal suf toernooi mee te doen, wat enkele outsiders de gelegenheid gaf te stunten. De uiteindelijke winnaar had zich in de speeldatum vergist en mocht nog van geluk spreken dat de schade beperkt bleef tot het missen van de eerste ronde. Daarna rolde hij de ene na de andere tegenstander op. Hoogtepunt was zijn overwinning in de spannende slotpartij tegen het viswijf, dat voor deze gelegenheid zijn loser-T-shirt had aangetrokken. Dan wil je het ook echt niet hè… Het gevolg was wel dat Marc Schwartz weer eens naar het NK Jeugd ging.
31 december: Kerstvakantie (30 december 2014)
De kerstvakantie is toch altijd een vakantie van spelletjes spelen. Zeven jaar geleden was de eerste kerstvakantie zonder oma, dit jaar de eerste kerstvakantie zonder grootouders. Vandaag zou mijn opa namelijk 97 zijn geworden.
Daarmee is het denk ik wel tijd geworden om de plussen en minnen van dit jaar op een rijtje te zetten. Wat ging er dit jaar goed en wat niet?
Aan de negatieve kant staat natuurlijk het overlijden van mijn opa in het begin van dit jaar. Verder is het tegenvallend dat de coronacrisis nog steeds niet voorbij is, ondanks de vaccins. De nieuwe coronavarianten blijven maar besmettelijker worden, dus dan is het echt dweilen met de kraan open. De eenzame opsluitingen hebben de mensen er geloof ik ook niet echt leuker op gemaakt.
Enigszins tegenvallend is dan ook dat het volk bij de verkiezingen bijna precies hetzelfde heeft gestemd als vier jaar geleden, zodat we nu, na veel tijd te hebben verspild, weer met dezelfde vier partijen als hiervoor zitten opgescheept. Aan de andere kant lijken de partijen hun leven wel te willen beteren om een herhaling van de schandalen van Rutte III te voorkomen en wordt er ineens kwistig met geld gestrooid. Misschien verandert er dan toch nog iets ten goede, de hardleerse kiezer ten spijt.
Verder was het natuurlijk ook geen goed weerjaar. Drie mooie weken in juni, daar moesten we het dit jaar mee doen. Juist in de zomerperiode van een jaar waarin mensen bijna verplicht in eigen land op vakantie moesten, was het weer behelpen. En dan volgde die zomer ook nog op een afgrijselijk voorjaar…
Gelukkig waren er ook heel wat positieve ontwikkelingen. Het hoogtepunt van het jaar was natuurlijk de wereldtitel van Max Verstappen in de Formule 1. In 2021 had hij eindelijk een auto om voor de titel te vechten. Het moest uit zijn tenen komen, omdat Hamilton en Mercedes, de oude kampioenen, heel veel tegenstand boden en op er het eind zelfs met de titels vandoor leken te gaan. In de allerlaatste ronde haalde Max de titel dan toch binnen en dat paste helemaal binnen het spannende en volkomen onvoorspelbare seizoen 2021. Het beste seizoen in jaren, ook voor de neutrale toeschouwer.
Een andere positieve ontwikkeling is dat ik mijn eerste date heb gehad. Met iemand waarmee ik al jaren had geappt, maar toch. Helaas is ons contact daarna gauw doodgebloed. Een tweede date kwam helemaal niet opdagen, maar bij de derde keer was het wel raak, dus nu heb ik een vriendin. Leuk om dat nog mee te maken nu ik al over de helft van de pensioenleeftijd ben.
Verder heb ik sinds dit jaar ook mijn eigen auto. Het is de Suzuki van mijn moeder en het ding moet binnenkort naar de APK, maar ik ben er wel blij mee. Een auto geeft inderdaad een hoop vrijheid. Ik ben er al naar de kustlijn en bijna naar de Duitse grens mee gereden en als verslaggever bij het Nederlands Jeugdkampioenschap kwam het karretje ook goed van pas. Het gaspedaal intrappen brengt bovendien altijd een lach op mijn gelaat. Tevens is het een ideaal transportmiddel op donkere en regenachtige dagen. Toch ben ik nog vaak genoeg in de trein te vinden en dat zal alleen nog maar meer worden, mocht het land volgend jaar weer van slot gaan.
Tot slot ben ik blij dat deze rubriek erop zit. Ik denk dat ik de afgelopen 365 dagen een mooi mozaïek van artikelen uit verschillende jaren en over uiteenlopende onderwerpen heb samengesteld. Ik vind het wel een beetje jammer dat er weinig respons op is geweest op Facebook. Ik had stiekem de hoop om wat mooie herinneringen van de laatste vijftien jaar op te kunnen halen. Misschien bestaan die mooie herinneringen alleen maar in mijn hoofd en laten mijn artikelen de meeste mensen koud. Dan kan ik met een gerust hart stoppen…
