De remise die nooit viel

Tegen het eind van de middag was de sfeer uitgelaten in het Denksportcentrum, waar BSG ruim op voorsprong stond tegen Krimpen aan den IJssel, maar tot ontzetting van de gastheren gingen de bezoekers er uiteindelijk alsnog met de volle buit vandoor.

Vanwege de coronaperikelen is de KNSB-competitie dit jaar een beetje een zooitje. De vierde ronde eind november werd door lang niet alle teams gespeeld en de vijfde ronde al helemaal niet, waardoor BSG eind mei nog een verre uitwedstrijd naar Blerick tegoed heeft. Het maakt dat de stand er bepaald niet overzichtelijker op is geworden. Zo stond BSG halverwege de competitie boven Krimpen aan den IJssel, mede doordat het een wedstrijd meer had gespeeld. In Bussum stonden de twee teams in de eerste wedstrijd na de winterstop tegenover elkaar.

BSG schoot meteen uit de startblokken. De doodzieke Coen besloot voor het eerst in zijn leven Hollands te spelen en speelde tot ieders verrassing de jeugdige Lucas Nguyen, die overigens een gigantische offday leek te hebben, als een jonge god van het bord. Ook het Apenhoofd besloot met succes een nieuwe opening te spelen. Hij wist zijn in de week voor de wedstrijd opgedane kennis redelijk goed in de praktijk te brengen door Arne Pols te vloeren.

Niet helemaal voorspoedig verliep de opening voor Ton, die tegen de bepaald niet zwakke Harold van Dijk een pion meegraaide en een flinke aanval op zijn dak kreeg. Door op het juiste moment een pion terug te geven, nam hij de aanval over en scoorde hij zijn eerste overwinning van het seizoen. Minder verging het overigens Ewood, die tegen de sterke Frans Cuijpers aan het bord ernaast al gauw in de problemen kwam en het ook niet meer kon bolwerken.

Iemand die het geen probleem vindt om uit teambelang als kop van Jut te fungeren, is Iskander. Ditmaal zat hij echter aan het laatste bord en gaf hij Michiel Besseling er gruwelijk van langs. Aan het kopbord kwam Rein vanuit een wat merkwaardig gespeelde Caro-Kann al gauw overwegend te staan tegen Peter Glissenaar. Toen hij naliet met een apositionele zet een kwaliteit te winnen, werd de vredespijp gerookt.

Zodoende stond BSG rond de eerste tijdcontrole op matchpoint en waren de vier resterende stellingen eerder in Bussums voordeel. Er werd al gedroomd van een ruime overwinning die vrijwel zeker klassebehoud zou betekenen. Alleen: wie zou de matchpunten binnentikken? Toen bleef het stil. Het zou zelfs heel lang stil blijven.

De stand van 4½-1½ bleef lange tijd op het scorebord. Er gebeurde zelfs zo lang niks dat enkele toeschouwers teleurgesteld afdropen. Toen er eindelijk een uitslag was, was die bovendien niet in Bussums voordeel. Na de hele partij het beste van het spel te hebben gehad tegen Lekker Ding, had Vrolijke Frans vrolijk naar een gelijkstaand toreneindspel afgewikkeld. Ondanks het weinige materiaal werd hij overspeeld door de Nederlands kampioen van 1989 en moest hij alsnog de witte vlag uithangen; 4½-2½.

Die domper was slechts het begin van wat BSG nog meer te wachten stond. De Rotterdamse beer was nog altijd niet geschoten en de kansen om de wedstrijd te winnen, krompen met de minuut. Enigszins ingecalculeerd was de nederlaag van Ruben tegen Wiggert Pols, de Nederlands jeugdkampioen van 2018. Met een pion minder werd hij langzaam maar zeker weggedrukt en moest hij zijn koning omleggen; 4½-3½.

Een ongekende ramp voltrok zich aan bord 5, waar FM Henk zichzelf vergat te belonen tegen Arie Werksma. Na de hele partij een pion en een stelling meer te hebben gehad, werd hij plotseling van het bord gecounterd; 4½-4½.

Inmiddels was teamleider Timon van een gezonde pion in de plus naar twee pionnen in de min gegaan tegen Diederick Casteleijn. Hij probeerde zijn ondergang nog af te wenden door actief te worden, maar zijn manoeuvres misten het vernuft om de partij nog te redden en daarmee werd de eindstand op 4½-5½ bepaald. Het nachtmerriescenario was uitgekomen en daarmee was een heerlijk schaakmiddagje finaal in het water gevallen.

De sfeer was na afloop ondanks alles opperbest in de plaatselijke pizzeria, waar onder het genot van een hapje en een drankje werd nagekaart. Gelukkig heeft BSG nog vijf weken om over deze domper heen te komen, want dan staat de uitwedstrijd tegen UVS uit Nijmegen op het programma.

BSG 1 (2117) – Krimpen aan den IJssel 1 (2169) 4½-5½
1. Rein Brouwer (2023) – Peter  Glissenaar (2021) ½-½
2. Timon Brouwer (2032) – Diederick Casteleijn (2045) 0-1
3. Ewoud de Groote (2230) – Frans Cuijpers m (2399) 0-1
4. Ton van der Heijden (2262) – Harold van Dijk f (2291) 1-0
5. Henk van der Poel f (2237) – Arie Werksma (2210) 0-1
6. Frans Borm m (2101) – Rini Kuijf m (2350) 0-1
7. Jesper de Groote (2213) – Arne Pols (2168) 1-0
8. Ruben Hilhorst (2034) – Wiggert Pols (2169) 0-1
9. Coen van der Heijden (2013) – Lucas Nguyen (1912) 1-0
10. Iskander Schrijvers (2024) – Michiel Besseling (2126) 1-0

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *