Morgen begint week 17 van 2021. Hieronder de artikelen voor komende week en een korte persoonlijke noot bij de herpublicaties van de bijna afgelopen week.
19 april: BSG kampioen!! (20 april 2008)
In het begin van de eeuw had BSG moeite om in de eerste klasse te overleven. Vaak moest er tegen het eind van het seizoen in de buidel getast worden om degradatie te ontlopen. Begin 2005 faalde die missie dan en pas twee jaar later promoveerde BSG weer terug. Tegen alle verwachtingen in wist BSG met een verjongd team de ene na de andere wedstrijd te winnen, waardoor een tweede opeenvolgende promotie een reële mogelijkheid werd. In de laatste ronde hoefde alleen nog Zukertort uit Amstelveen verslagen te worden. Op de dag van de wedstrijd voelde ik me wel weer voldoende hersteld van een weekje ziek zijn, om me uiteindelijk toch nog vlak voor de wedstrijd terug te trekken. Ondanks de niet bepaald optimale start van de wedstrijd wist BSG nog net te winnen, onder andere door een fraai punt van Ton en de laatste zege van Emiglio voor BSG 1. Met een perfecte score van 18 matchpunten uit 9 wedstrijden promoveerde BSG naar de meesterklasse.
20 april: De Formule 1-mol (20 april 2009)
In 2009 waren de starttijden van de overzeese races in het begin van het seizoen aangepast aan de Europese kijker, wat betekende dat de races daar laat in de middag begonnen. Dat levert de volgende nadelen op: 1) rond die tijd komt de regen in de tropen met bakken uit de hemel en 2) als de race vertraging oploopt, is het te donker om ‘m te hervatten. Dat was de samenvatting van de Grand Prix van Maleisië. In China regende het twee weken later ook, maar werd er wel een hele race gereden, een race die door Vettel gewonnen werd. Het was tevens de eerste overwinning van Red Bull.
21 april: Houdini-act BSG (21 april 2013)
Na een goed begin zakte BSG in het seizoen 2012-2013 steeds verder weg. Toch gloorde er nog hoop, want in de laatste wedstrijd moesten we nog tegen Kennemer Combinatie, dat iets boven ons stond. Als we die wedstrijd zouden winnen, zouden we erin blijven. Meer aanmoediging was niet nodig, hoewel de bezoekers de eerste tikken uitdeelden. Daarna kwam BSG terug, onder andere omdat ik van Miguoel Admiraal won, waar ik heel trots op was. Het slotakkoord was voor Henk, die het winnende punt binnentikte, waardoor BSG weer een jaartje in de meesterklasse bleef.
22 april: Begin de dag met een lach (25 april 2007)
In de tijd dat Knoet nog een klein ijsbeertje en de lente beeldschoon was, AZ landskampioen leek te worden en ik twee uur in een kapotte trein in een weiland had stilgestaan, had ik niet helemaal mijn ochtend. Slecht geslapen en dan meteen een conflictsituatie met veel dringende mensen in een klein metrostel, dat was vragen om problemen. Het leverde me wel een levenswijsheid op.
23 april: Dromen worden werkelijkheid (23 april 2012)
April is de maand waarin de schaakcompetitie doorgaans beslist wordt. Meestal betekende dat bij ons dat we kampioen werden of eruit vlogen, maar in het seizoen 2011-2012 hadden we zowaar nog kans om in de meesterklasse te blijven, wat na de belabberde seizoenstart als niets anders dan een wonder gekenschetst kon worden. Pas in februari wisten we ons eerste punt te pakken (wat voor veel van de spelers tevens hun eerste punt in de meesterklasse was), maar daarna ging het hard en mochten we steeds het zoet van de overwinning smaken. Tegen aartsrivaal HSG waren we in de winning mood en ondanks dat ze op de laatste meesterklasseslotronde op zondag met vier grootmeesters aan de start verschenen, wisten we ze wel te kloppen. Dromen waren werkelijkheid geworden (of althans, dat dacht ik).
24 april: Drieëndertigste ronde Eredivisie (22 april 2007)
Vandaag speelt Ajax tegen AZ. Bij winst zijn ze vier ronden voor het eind al praktisch kampioen. 14 jaar geleden was de titelstrijd een stuk spannender. Waar PSV in het begin van het seizoen in een rechte lijn op de titel leek af te stevenen, joeg de Eindhovense ploeg die voorsprong er in het voorjaar van 2007 rap doorheen, onder andere door thuisnederlagen tegen AZ en Ajax, die bloed roken. Na een misstap tegen Utrecht stond AZ ineens op poleposition voor het kampioenschap…
25 april: Doelsaldo nekt BSG (25 april 2015)
De tweede plaats is in de sport altijd de ondankbaarste plaats. Het hele jaar dromen van het kampioenschap en dan net met lege handen overblijven. In 2015 overkwam dat zowel BSG 1 als BSG 2 en in beide gevallen ging de titel verloren op doelsaldo, wat het nog pijnlijker maakte. BSG 2 won in de slotronde thuis slechts met 5-3 en moest hopen dat HSG niet zou winnen. HSG won echter met 6-2 en ging met het kampioenschap aan de haal. Nog pijnlijker was het voor BSG 1, dat in de gemeenschappelijke slotronde machteloos moest toezien hoe rivaal Charlois Europoort door het oog van de naald kroop. Maar goed, misschien was een kampioenschap ook wel wat te veel eer voor een team dat nooit met meer dan 6-4 had gewonnen…
Dan nu de artikelen voor komende week:
26 april: NK Jeugd (27 april 2007)
27 april: Internetteam BSG begint goed aan finalepoule (27 april 2011)
28 april: De verkeerde zak (17 mei 2020)
29 april: Facebook probeert zijn gezicht te redden (18 mei 2012)
30 april: Mercedes oppermachtig, Red Bull diep triest (1 mei 2016)
1 mei: 20 jaar geleden (1 mei 2014)
2 mei: Amerika’s zondebok dood (2 mei 2011)
Ik herinner me dat seizoen van jullie nog wel! Admiraal is toch ook meester? Het blijft toch wel leuk dat BSG geruime tijd steeds op de rand van de top bleef presteren. Vind het nog altijd leuk dat ik een paar van die eindrondes heb kunnen bijwonen, waarbij ik me vooral 1 herinner waarbij ik dacht LSG met BSG in competitie was voor lijfsbehoud, en toen uiteindelijk verloor, en jullie door jullie eigen winst je handhaafden. Weet helaas niet meer welk jaar dat was. Werd Voerendaal toen niet kampioen?
Ja, die Admiraal is behoorlijk goed geworden nadat ik ‘m had verslagen…
Die slotronde waar jij naar verwijst is de terugblik van 23 april. 🙂 De vreugde van die niet-degradatie was bij mij overigens al snel verdwenen… Ik geloof dat Voerendaal toen inderdaad kampioen werd.