Morgen begint week 20 van 2021. Hieronder de artikelen voor komende week en een korte persoonlijke noot bij de herpublicaties van de bijna afgelopen week.
10 mei: Gefeliciteerd Henk! (15 mei 2018)
Na mijn clubkampioenschap in 2016 werden prompt de play-offs afgeschaft, waardoor de winnaar van interne competitie ook meteen clubkampioen zou worden. In werkelijkheid lag het iets gecompliceerder, met periodepunten en zo, maar dit was wel het idee. In de twee seizoenen die volgden, deed ik fanatiek mee om het clubkampioenschap, maar liet ik steeds in de slotfase de kaas van het brood vreten. Begin 2018 moest ik daardoor zelfs oppassen om niet naar de tweede groep te degraderen… Het gevolg was in ieder geval dat FM Henk het kampioenschap alsnog vrij makkelijk binnenhaalde. Door mijn baan in Den Haag heb ik de interne competitie niet lang daarna maar helemaal opgegeven.
11 mei: Voetbalstatistiek (11 mei 2009)
Lang geleden reageerde ik op een artikel over voetbalstatistieken in NWT (nu: New Scientist), dat voor mijn gevoel van vrij slechte kwaliteit was. Het artikel baseerde zich op welgeteld drie jaargangen van de belangrijke voetbalcompetities, waaronder de Eredivisie, en stelde op basis van die kleine steekproef een aantal voetbalwetten op. In die tijd hield ik allerlei voetbalratings bij, dus ik had er zelf ook wat verstand van. Ik had het idee dat ze soms veel te vergaande conclusies trokken, terwijl ze op andere terreinen kansen voor open doel misten (een zin die in het vervolgartikel Opstand tegen koning voetbal werd uitgelicht). De vraag blijft natuurlijk waarom ze voor dit artikel niet iets meer data hebben verzameld. Tijdsdruk?
12 mei: Alonso dominant, Hamilton diep triest (12 mei 2013)
Tijden veranderen… Begin 2013 had Hamilton net zijn overstap naar Mercedes gemaakt, een overstap die niet zo desastreus uitpakte als velen verwacht hadden, want de grijze bolide was zeker wel snel. Het probleem was dat de Mercedes in de race in hoog tempo zijn Pirelli’s opvrat, waardoor de kwalificatiesnelheid vaak niet in klinkende resultaten werd omgezet. Op het bandenverslindende Circuit de Catalunya was dat zeker het geval. Waar polesitter Rosberg nog als zesde over de finish kwam, kukelde Hamilton van de tweede plek bij de start terug naar de twaalfde aan de finish. Winnaar werd Alonso, die zich toen nog niet kon bevroeden dat het de laatste keer was dat hij op de hoogste trede van het podium zou staan.
13 mei: En dat is vijf… (13 mei 2012)
Een jaar eerder boekte Pastor Maldonado op hetzelfde circuit eveneens zijn laatste (en tevens eerste) zege. Dat weekend had de Venezolaan het goed voor elkaar (kijk voor het contrast maar naar wat teamgenoot Bruno Senna ervan bakte dat weekend). In de kwalificatie had hij echter geen antwoord op Hamilton, die met een enorm machtsvertoon de pole opeiste, maar doordat hij geen brandstof meer had voor een brandstofmonster, werd hij subiet achteraan gezet. In de race moest Maldonado nog afrekenen met Alonso, die hem bij de start had verschalkt. Door een goed uitgevoerde undercut (de enige keer het afgelopen decennium dat Williams scherp was in de pits) wist hij de Spanjaard in te halen en de race te winnen. Een prestatie die hij daarna dus nooit meer heeft kunnen evenaren.
14 mei: Kampioen! (15 mei 2011)
In het competitieseizoen 2010-2011 waren we in een nek-aan-nekrace verwikkeld met Purmerend, de gastheer voor de gemeenschappelijke slotronde. In de slotronde hoefden we alleen maar van degradatiekandidaat De Wijker Toren te winnen om naar de meesterklasse te promoveren. Die taak werd wat moeilijker gemaakt door een enorm verkeersinfarct bij Purmerend waar wij ook in stonden. Gelukkig waren we zo slim om de blikken slang tijdig te verlaten en om te rijden, waardoor we nog net op tijd aankwamen. Wie dat niet deden, waren uitgerekend onze Amsterdammers Leon Pliester en Frans Borm. Ze kwamen veel te laat aan en speelden uiteindelijk onder protest hun partij. Hun beroep werd uiteindelijk afgewezen en dat was misschien maar goed ook, omdat we de wedstrijd met 7-3 wonnen en kampioen waren.
15 mei: Max! Max! Max! (15 mei 2016)
De datum 15 mei 2016 staat bij elke Nederlandse raceliefhebber in het geheugen gegrift. Dat was namelijk de dag waarop Max Verstappen zijn eerste Grand Prix-zege pakte, direct in zijn eerste race voor Red Bull. Het was direct ook de eerste keer dat een Nederlander een Formule 1-race won. Een ontroerend moment. Max had zijn overwinning natuurlijk vooral te danken aan de Mercedes-coureurs, die elkaar in de eerste ronde uit de race reden. Vervolgens besloot Red Bull Ricciardo een extra stop te laten maken, waardoor Max ineens aan de leiding kwam te liggen. In de slotfase moest hij Räikkönen achter zich zien te houden, wat wonderwel lukte.
16 mei: Johan Hut overleden (16 mei 2020)
Vorig jaar bereikte mij het trieste bericht dat schaakjournalist Johan Hut op 59-jarige leeftijd was overleden. Johan schreef met name voor mijn weblogtijd veel over BSG, dat in die tijd vaak in degradatienood zat. Ook schreef hij vaak over de verrichtingen van Emile Wüstefeld en FM Henk. Dat is later minder geworden. Wel kreeg ik via de mail elke week zijn stukje voor de Gooi- en Eemlander toegespeeld. Mooie stukjes, niet te schaaktechnisch, maar meer vanuit de menselijke kant gezien. Helaas kwam aan die reeks subiet een einde. Een paar weken later heb ik me overigens een driejarig abonnement op de Gooi- en Eemlander aan laten smeren, zodat ik nu elke week de stukjes van Dimitri Reinderman kan lezen, mits die verdomde krant bezorgd wordt.
Dan nu de artikelen voor komende week:
17 mei: Wie houdt Webber nog tegen? (16 mei 2010)
18 mei: Top en flop (18 mei 2009)
19 mei: Interne competitie ronde 30 (19 mei 2009)
20 mei: De finale als mislukt nagerecht (20 mei 2012)
21 mei: Hemelvaarttoernooi te Soest (21 mei 2009)
22 mei: Fattle: met de hakken over de sloot (22 mei 2011)
23 mei: Apenhoofd in de krant (21 mei 2015)
