De Grand Prix van China kwam in de slotfase tot leven en kende een verrassende winnaar. Waar Ferrari en Mercedes lelijk in het stof beten, won het aanvallende team van Red Bull met Ricciardo.
Om het spektakel te vergroten, nam Pirelli drie uiteenlopende compounds naar China mee. Naast de ultrazachte band (de kwalificatieband) stelde de Italiaanse bandenleverancier ook de veel duurzamere zachte en medium band ter beschikking. Het zou in de race voor meer verschillende strategieën moeten zorgen. Althans, in theorie zou dat moeten gebeuren.
In de praktijk kwam er niet heel veel van terecht. De Ferrari’s en Mercedes waren zo snel dat ze zich op de zachte band konden kwalificeren, in tegenstelling tot de rest, waaronder de Red Bulls, die wel op de ultrazachte band aan de race moesten beginnen. In de race bleek dat echter geen nadeel. Bij de start rukte Verstappen op naar de derde plaats en die plek wist hij tot aan de pitstops probleemloos vast te houden. En hoe zat het dan met de bandenslijtage? De paarse banden hielden het prima uit. Verstappen reed in de openingsfase een uiterst constant tempo, terwijl de koplopers steeds trager gingen:
Wie reed hier nou op de zachtere banden? Red Bull besloot beide coureurs in de 17e ronde naar de pits te roepen voor nieuwe banden. De paarse bolides werden op witte banden gezet, wat betekende dat ze de race zonder verdere stops wilden uitrijden. Mercedes reageerde door eerst Hamilton en daarna Bottas binnen te halen.
Ferrari wachtte op de pitstop van Bottas alvorens Vettel naar binnen te halen. Het bleek een dure misrekening. Hoewel Vettel een geruststellende voorsprong van ruim drie seconden had, was zijn tempo aan het eind van zijn stint zo slecht dat hij na een langzame stop (hij verloor daar ook een seconde mee) achter de Fin de baan opkwam. Mercedes – Ferrari 1-0. Ferrari probeerde de fout te herstellen door Räikkönen een tijdje in de weg te laten rijden. Het hielp niet en de Fin verloor nog twee plekjes.
Door de botsing van de Toro Rosso’s was ineens alles anders. Vanwege de brokstukken werd de race geneutraliseerd. Dat gebeurde precies nadat Bottas en Vettel de pitingang voorbij waren gereden. Vettel zette dan ook terecht vraagtekens bij de timing van de safetycarfase. Charlie Whiting kwam met een tamelijk bizarre uitleg:
“We waited until there was a good gap in the traffic.”
Goede redenen waarom de safetycar niet onmiddellijk na het ongeluk werd ingeschakeld, of waarom de virtuele safetycar niet werd ingezet, werden niet gegeven.
Waar Red Bull beide coureurs meteen naar de pits haalde voor nieuwe banden, liet Mercedes Hamilton gewoon op oude banden doorrijden. Zoals Toto Wolff naderhand verklaarde:
“Nobody in the team, including myself, thought it was the right thing to do.”
“We thought at the time that track position would be more than enough. You could see in the first stint there was no overtaking.”
Het bood een interessant kijkje in de keuken bij Mercedes. Voor de race verklaarde Hamilton al dat je een seconde per ronde sneller moest zijn om iemand in te kunnen halen. Dat was minder dan tijdens de optochten in Abu Dhabi vorig jaar en Australië vorige maand, maar nog steeds behoorlijk veel. Doordat de bandenslijtage niet heel hoog was, verwachtte Mercedes dat ze de Red Bulls wel achter zich konden houden. Het bleek een dure misrekening.
Volgens de analyse van de rondetijden was de bandenslijtage op alle compounds ongeveer 0,06 seconde per ronde² (meer verschil zat er, wederom, tussen verschillende coureurs). Het betekende dat de banden van de Red Bulls 13 ronden nieuwer waren dan die van Hamilton, 12 ronden nieuwer dan die van Bottas en 11 ronden nieuwer dan die van Vettel. Het zou ze een snelheidsvoordeel van een kleine seconde hebben opgeleverd. Dat was niet genoeg om in te kunnen halen volgens Mercedes, maar de praktijk wees anders uit.
In het vervolg maakten de Red Bulls hun rivalen namelijk met boter en suiker in, of althans, Ricciardo deed dat. Verstappen verslikte zich eerst in Hamilton en beukte daarna Vettel en zichzelf achterstevoren, waarna hem slechts een vijfde plek restte. Ricciardo ging zijn rivalen wel keurig voorbij, al moet daarbij worden aangetekend dat hij bij zowel Hamilton als Bottas veel risico nam. Het ging in ieder geval goed, waarschijnlijk ook omdat de Mercedes-coureurs weinig zin hadden om eventueel samen met de Australiër in de grindbak te eindigen. Red Bull – Mercedes 1-0.
De race toonde weer eens aan in wat voor zetel Red Bull zit. Hoewel Ferrari en Mercedes in de kwalificatie sneller zijn, kunnen de Red Bulls in de race goed mee. Doordat ze totaal geen druk van achter hebben, kunnen ze met de strategie gokken zonder dat het ze iets kost, terwijl ze er veel mee kunnen winnen.
Ferrari en Mercedes hebben die luxe niet en moeten hun strategie dus altijd goed uitkienen om de Red Bulls voor te blijven. Het lijkt erop dat ze te pessimistisch zijn wat betreft het inhaalpotentieel van de huidige generatie Formule 1-wagens. Op circuits als Monaco of Albert Park is inhalen inderdaad nagenoeg uitgesloten, maar op de meeste andere circuits is het echt wel mogelijk. Want als Red Bull met een afwijkende strategie de race kan winnen, dan kunnen Ferrari en Mercedes dat ook. Aanval is in het DRS-tijdperk toch vaak de beste verdediging. In plaats daarvan blijven Ferrari en Mercedes verdedigende en afwachtende strategieën hanteren.
Toch gaat het wat te ver om de nederlaag van Ferrari in de race (van 1 en 2 in de kwalificatie naar 3 en 8 in de race) volledig in de schoenen van de strategen te schuiven. Räikkönen liet het weer eens bij de start liggen, terwijl Vettel in de openingsfase van de race te hard van stapel liep.
Vettels bandenslijtage (voornamelijk gebaseerd op zijn eerste stint) ligt duidelijk hoger dan die van de Mercedes-coureurs (turquoise) en de Red Bull-coureurs (paars). Ook Räikkönens bandenslijtage ligt beduidend lager. De diagonale lijnen geven aan welke combinaties van bandenslijtage en snelheid even snel zijn gegeven een 1-stopstrategie (dikke stippellijnen) of een 2-stopstrategie (dunne stippellijnen). De stippellijnen laten zien dat de top 6 over een raceafstand weinig voor elkaar onderdeed.
Door in het begin van de race veel van de banden te vergen, zorgde Vettel er dus voor dat hij bij de pitstops kwetsbaar werd, wat hem een plek aan Bottas kostte. Waarschijnlijk had hij er dus beter aan gedaan om het tempo in zijn eerste stint langzaam op te bouwen. Drie jaar geleden liet Hamilton al zien hoe je op die manier een race volledig kan domineren.
Tot slot de vraag: hoe snel waren de Red Bulls? Snel, maar ook snel genoeg om de race te winnen? De analyse van de rondetijden, waarbij trage ronden en ronden in verkeer buiten beschouwing zijn gelaten, laat zien dat Vettel de snelste coureur was, op de voet gevolgd door Verstappen (+0,07), Bottas, Hamilton (+0,11) en Ricciardo (+0,14). De verschillen zijn miniem en niet eens statistisch significant. Räikkönen was wel significant trager (+0,40).
Het middenveld werd aangevoerd door Hülkenberg (+1,24), die vooral in de slotfase enorm sterk was. Zijn rondetijden liepen alsmaar terug in de slotfase en in de laatste ronde reed hij een tijd die alleen door de Red Bulls, Räikkönen en Hamilton verbeterd werd. Alonso had eveneens een goed racetempo te pakken (+1,32) en revancheerde zich daarmee voor een matige kwalificatie. Het lijkt erop dat de overstap naar Renault voor McLaren vooral in de race gunstig is geweest.
Opmerkelijk genoeg is de nummer 9 in de analyse Gasly (+1,45), die in de kwalificatie opnieuw niet uit de verf kwam, maar na zijn eerste pitstop even vrij baan had en meteen zijn snelheid kon laten zien. Die snelheid ging overigens wel gepaard met een hoop bandenslijtage, zoals in de afbeelding hierboven te zien is. Misschien was Bahrein toch niet helemaal een eenmalige opleving.
Tiende was Magnussen (+1,49), die Ocon (1,53) en Pérez (+1,54) net te snel af was. De Force India’s verloren bij de start terrein en doordat ze vroeg in de race banden lieten verwisselen, zaten ze de hele race in het verkeer. Sainz (+1,55) kon Hülkenberg weer niet volgen en mocht blij zijn dat hij nog in de punten reed.
Grosjean (+1,70) finishte opnieuw veel lager dan waar hij hoorde. Op de ultrazachte band kwam hij er niet aan te pas en kennelijk gingen zijn mediums er vlak voor het eind aan, waardoor hij in de achterhoede eindigde.
Vandoorne (+1,86) liet het weer liggen bij de start, maar was in de race ook niet bepaald snel. Stroll (+2,11) had juist wel een goede start, maar niet de snelheid om de gewonnen posities ook allemaal vast te houden. Hartley (+2,19) werd in de openingsfase op de paarse band door iedereen om de oren gereden. Na zijn stop ging het beter en kwam hij zelfs voor teamgenoot Gasly te liggen, met de welbekende gevolgen van dien.
De achterhoede wordt gevormd door Ericsson (+2,28), Sirotkin (+2,40) en Leclerc (+2,82), die ook nog een keer spinde. Waar de Monegask in de kwalificatie een halve seconde sneller was, was de Zweed in de race een halve seconde per ronde sneller, vooral omdat hij zijn banden langer in leven hield.
Dat brengt me tot de rangschikking van de teams:
1. Ferrari
2. Red Bull (+0,07)
3. Mercedes (+0,11)
4. Renault (+1,24)
5. McLaren (+1,32)
6. Toro Rosso (+1,45)
7. Haas (+1,49)
8. Force India (+1,53)
9. Williams (+2,11)
10. Sauber (+2,28)
