Na de kwalificatie van de openingsrace in Bahrein zag de wereld er voor Verstappen nog fantastisch uit, maar een dag later ging Hamilton er toch weer met de buit vandoor. Waar ging het mis voor hem en was de nederlaag te voorkomen geweest, of had Mercedes gewoon de beste papieren voor de race?
De afgelopen Formule 1-seizoenen kenden allemaal ongeveer hetzelfde verloop: Red Bull kondigt met veel bombarie aan dat ze een fantastische auto hebben, vervolgens wordt het ding al vanaf de eerste kwalificatie volledig zoek gereden en pas als de prijzen verdeeld zijn, mag het team af en toe een dagsuccesje vieren. Hoe anders is het dit jaar, waarin Red Bull en Mercedes in de pikorde van plaats hebben gewisseld. Bijna vier tienden was Verstappen sneller in de kwalificatie, zo’n marge had hij nog niet eerder gehad.
In de race was zijn voordeel echter als sneeuw voor de zon verdwenen, wat wellicht met het probleem met het differentieel had te maken. In ieder geval kon Hamilton in de openingsfase redelijk bijblijven en dus konden de pitstops bepalend worden. Bij de tactische bespiegelingen waren de volgende factoren van belang:
- De bandenslijtage was redelijk hoog en vereiste twee bandenwissels; één stop leek te optimistisch en drie stops was aantoonbaar minder snel.
- Hamilton en Bottas hadden naast twee setjes mediums ook nog twee setjes van de superieur geachte harde banden voor de race, Verstappen maar één, wat een belangrijk strategisch nadeel was (de zachte band was duidelijk de zwakste band in de race en werd dus liever niet gebruikt).
- Mercedes had een numerieke meerderheid vooraan door de zwakke kwalificatie van Pérez en zijn problemen in de opwarmronde. Wel had Bottas in de eerste ronden al een aantal seconden achter Leclerc verloren.
Bahrein is niet een circuit waar je je banden echt kan sparen, waardoor is de zogenaamde undercut een krachtig wapen is. Door vroeg banden te wisselen kun je je positie op de baan verbeteren of juist behouden, waardoor je rivalen je op de baan in moeten halen. Wel kunnen ze de strategie kiezen die de de kans hierop zo groot mogelijk maakt, omdat ze weten welke strategie ze moeten verslaan. Hoe speelden deze overwegingen mee in de race?
De opening
Ageren of reageren, dat is de vraag. Omdat Mercedes twee auto’s had om op een strategische move van Verstappen te reageren, koos Red Bull voor het laatste. Mercedes kreeg de undercut met Hamilton en Red Bull koos met Verstappen om aan de optimale strategie vast te houden, wat betekende dat hij nog een tijdje op zijn versleten banden moest doorrijden. Die beslissing verraste Mercedes ogenschijnlijk, dat op een pitstop van Verstappen had geanticipeerd, zodat Bottas aan de leiding zou komen te liggen en de Fin Verstappen wellicht zou kunnen ophouden. Toen duidelijk werd dat Red Bull op Mercedes wachtte, haalde Mercedes Bottas dan toch maar naar de pits. Verstappen volgde een ronde later. Zijn voorsprong was groot genoeg om niet ook nog door Bottas te worden geündercut. Wel bleef hij, in tegenstelling tot de Mercedes, op de gele band rijden.
Het middenspel
Na de eerste serie pitstops lag Hamilton aan kop, voor Verstappen en Bottas. Op nieuwere banden was Verstappen sneller en toen hij halverwege de race het gat bijna had dichtgereden, haalde Mercedes Hamilton opnieuw naar de pits, wat betekende dat hij nog een halve raceafstand op zijn tweede setje harde banden moet afleggen. Verstappen bleef vrolijk doorrijden op zijn tweede setje mediums. Hij probeerde een zo groot mogelijk bandenvoordeel voor de slotfase op te bouwen. Mercedes probeerde dit te doorkruisen door Bottas eerder dan gepland naar de pits te halen, maar het plannetje flopte omdat de stop volledig in het water viel. Zonder druk van achteren reed Verstappen vrolijk nog wat rondjes door. Pas in de 39e ronde liet hij de harde banden monteren, elf ronden na Hamilton.
Het eindspel
Ruim zeven tellen lag Verstappen na zijn stop achter Hamilton, maar op nieuwe banden reed hij veel harder dan voor zijn stop. Hamilton, die het na zijn stop rustig aan had gedaan om zijn banden wat te ontzien, gooide op zijn beurt ook het tempo omhoog. Verstappen naderde, maar toen hij in de turbulente lucht van de Mercedes kwam, stokte zijn opmars. Pas toen Hamilton even van de baan schoot, kwam Verstappen binnen een seconde en had hij DRS. Vier ronden voor tijd kwam Verstappen dicht bij de zege, maar vanwege het overschrijden van de baanlimieten moest hij zijn gewonnen plek teruggeven en daarna kwam hij niet meer in de buurt.
De volgende figuur geeft het verloop van de race aan kop:
De grafiek geeft weer dat Verstappen Hamilton in een tijdrit vijf ronden voor het eind zou hebben ingehaald en een kleine vier seconden voor hem geëindigd zou zijn (Verstappens claim dat hij beter een tijdstraf had kunnen incasseren dan zijn plek teruggeven lijkt dus niet te kloppen). Verstappens snelheidsvoordeel in de slotfase was geringer dan op basis van zijn bandenvoordeel verwacht mocht worden, omdat Hamilton in de slotfase het tempo wist op te voeren. Hierdoor vergrootte hij zijn kansen om Verstappen achter zich te houden en dit zou weleens het verschil tussen winst en verlies zijn geweest. Hamilton en Verstappen waren qua snelheid akelig aan elkaar gewaagd. Hamilton had de positie, Verstappen de betere banden en dus was in de slotfase niet duidelijk wie de favoriet voor de zege was. In dergelijke gevallen zijn het de details die het verschil maken.
Dan nu de antwoorden op de vragen in de inleiding:
Waar ging het mis voor Verstappen?
Eigenlijk al vroeg in de race, toen bleek dat hij niet het snelheidsvoordeel had van in de kwalificatie, waardoor hij niet bij Hamilton weg kon lopen en Red Bull Hamiltons strategie niet kon kopiëren.
Was de nederlaag te voorkomen geweest?
Ik denk deze vraag niet met een simpel ja of nee te beantwoorden is. Zoals het nu ging, verloor Verstappen de wedstrijd, maar hij had hem ook kunnen winnen. In een parallel universum waarin hij en Hamilton van strategie hadden geruild, was hij wellicht in de slotfase voorbijgereden en had men eveneens de strategie in twijfel getrokken. Met beide strategieën had hij kunnen winnen, maar hij had net zo goed kunnen verliezen. Er was geen garantie op succes. Of hij met Hamiltons strategie meer kans had gehad om te winnen? Wellicht, maar hoe vaak heeft Hamilton niet races gewonnen door juist later te stoppen dan de rest? Er hoeft maar een goed getimede safetycar aan de pas te komen en de zwarte auto met startnummer 44 komt weer als eerste over de streep. En had Mercedes Bottas dan niet als rijdende chicane laten fungeren? Wel staat vast dat Mercedes haar troeven heel wat beter uitspeelde dan Red Bull eind vorig jaar.
Had Mercedes gewoon de beste papieren voor de race?
Hamilton was in de race net zo snel als Verstappen en daarnaast had Mercedes twee auto’s vooraan en hadden ze een betere bandenallocatie voor de race. Het gevaar van Bottas was gering omdat de Fin bij de start achter Leclerc terechtkwam en later een trage stop had. Zonder die problemen had hij Red Bull kunnen dwingen Verstappen van zijn ideale strategie te laten afwijken, waardoor de kans dat hij Hamilton had ingehaald er niet groter op zou zijn geworden. Verder waren de harde banden het snelst in de race. Doordat Verstappen maar één setje witte banden had, leverde hij daardoor wat tijd in. Alles bij elkaar genomen lijkt het erop dat Mercedes in de race waarschijnlijk de betere papieren had, ondanks de pole van Verstappen.
De rest
Hoe kwamen de andere deelnemers voor de nacht in de openingsrace? Hieronder het overzicht per coureur, met de geschatte snelheid ten opzichte van Verstappen in seconden en de gevolgde bandenstrategieën.
- Lewis Hamilton (Mercedes)
+0,02 (13–15–28) - Max Verstappen (Red Bull-Honda) +0,745
0 (17–22–17) - Valtteri Bottas (Mercedes) +37,383
+0,15 (16–14–24–2) - Lando Norris (McLaren-Mercedes) +46,466
+0,76 (12–21–23) - Sergio Pérez (Red Bull-Honda) +52,047
+0,59 (2–17–19–18) - Charles Leclerc (Ferrari) +59,090
+1,01 (12–20–24) - Daniel Ricciardo (McLaren-Mercedes) +1:06,004
+1,28 (13–19–24) - Carlos Sainz (Ferrari) +1:07,100
+0,96 (15–22–19) - Joekie Tsoenoda (Alpha Tauri-Honda) +1:25,692
+1,30 (15–18–23) - Lance Stroll (Aston Martin-Mercedes) +1:26,713
+1,43 (12–16–28) - Kimi Räikkönen (Alfa Romeo-Ferrari) +1:28,864
+1,41 (13–16–27) - Antonio Giovinazzi (Alfa Romeo-Ferrari) +1 ronde
+1,57 (12–18–25) - Esteban Ocon (Alpine-Renault) +1 ronde
+1,73 (13–18–24) - George Russell (Williams-Mercedes) +1 ronde
+1,84 (13–23–19) - Sebastian Vettel (Aston Martin-Mercedes) +1 ronde
+1,94 (24–31) - Mick Schumacher (Haas-Ferrari) +1 ronde
+2,68 (14–19–22) - Pierre Gasly (Alpha Tauri-Honda) Gevolgen botsing
+1,37 (4–15–20–13) - Nicholas Latifi (Williams-Mercedes) Turbo
+2,96 (14–18–19) - Fernando Alonso (Alpine-Renault) Remmen
+1,95 (11–18–3) - Nikita Mazepin (Haas-Ferrari) Crash
– (0)
Brandstofeffect: 0,063 seconde/ronde (de regressie waarin het brandstofeffect geschat is, zegt 0,07 seconde per ronde, maar modelleert de rondetijden van de koplopers niet goed).
Bandenslijtage:
Hard: 0,096 seconde/ronde
Medium: 0,081 seconde/ronde
Zacht: -0,017 seconde/ronde
Banden:
Hard: 0
Medium: +0,35 seconde
Zacht: +1,04 seconde
Het model geeft een aantal interessante uitkomsten:
- Hamilton en Verstappen waren nagenoeg even snel
- Pérez was ruim een halve seconde per ronde trager dan Verstappen
- Sainz was in zijn eerste race voor Ferrari sneller dan Leclerc, maar hij eindigde wel achter hem
- Tsoenoda was in zijn eerste race net zo snel als Gasly (wiens auto waarschijnlijk een knauw had gekregen bij de botsing met Ricciardo)
- Latifi was het langzaamst van allemaal, mogelijk door turboprobleem
- De harde band was de beste band in de race, maar toch besloot het team van Williams de band in de race niet te gebruiken
