“Wie niet sterk is, moet slim zijn,” dat was de gedachte van het team van BSG in de Europacup in Griekenland die afgelopen week aan de gang was. Dankzij een slimme toernooitactiek eindigden de Bussumse amateurs knap als dertiende, ver voor de andere Nederlandse teams en niet ver achter de wereldtoppers die onderling de prijzen verdeelden. En het had nog mooier kunnen zijn!
Met zeven ronden is de Europacup een betrekkelijk kort toernooi. Om succesvol te zijn is geluk met de indeling en het pieken op de juiste momenten net zo belangrijk als in vorm zijn. Aan die voorwaarden voldeed BSG in Porto Carras ruimschoots: de topteams werden ontlopen en het team kwam steeds beter in vorm. Alleen in de tweede ronde werd (dik) verloren, de andere wedstrijden eindigden allemaal in een overwinning of een gelijkspel. Het team ging iedere wedstrijd beter spelen en maakte met een score van 9 matchpunten verwachtingen waar die er niet waren. Een toptienklassering was zelfs mogelijk geweest als in de laatste ronde de Noorse Nordstrand Sjakklubb was verslagen, maar na een groot aantal gemiste kansen eindigde die wedstrijd in een gelijkspel.
De prestatie wordt nog beter als je het vergelijkt met hoe de andere Nederlandse teams het ervan afbrachten: Kennemer Combinatie werd 31e, LSG 39e, Apeldoorn 42e en En Passant 51e van de 61 teams. Geen slecht debuut! Dan wordt het nu tijd om de helden te eren. Wat voor toernooi hadden de spelers zelf? Hieronder een overzicht.
1. Li Riemersma (2460)
3½ uit 6, TPR: 2506
Als kopman kreeg Li natuurlijk de zwaarste tegenstanders te verwerken, maar hij weerde zich kranig. Dankzij een goede eindspeltechniek wist hij keer op keer bedenkelijke stellingen naar remise te keepen, terwijl hij tegen Twan Burg een vol punt (door schaakblindheid van zijn tegenstander, zoals hij het zelf omschreef) in de schoot geworpen kreeg. Zodoende eindigde hij met een kleine plusscore, al zal hij niet erg tevreden met zijn spel zijn geweest.
2. Robert Ris (2435)
5 uit 7, TPR: 2553
Speelde als enige van het team in alle ronden mee en dat was niet zonder reden, want hij was heel lekker op dreef. Was solide met zwart en levensgevaarlijk met wit (3 uit 3!), waardoor hij zijn tegenstanders vaak al snel knock-out sloeg. Hoogtepunt van het toernooi was zijn overwinning op de Zweedse grootmeester Erik Blomqvist in de laatste ronde.
3. Thomas Willemze (2408)
2½ uit 5, TPR: 2363
Gunde zichzelf als teamleider twee vrije ronden. Begon stroef, maar groeide in het toernooi, al vergat hij zichzelf daarvoor te belonen door in de vijfde ronde een compleet gewonnen stelling alsnog te verliezen. Desondanks eindigde hij nog op 50% door een paar knappe, technische winstpartijen.
4. Lars Ootes (2372)
3 uit 6, TPR: 2305
Liet halverwege het toernooi zien over toverkracht te beschikken door een gelijke stelling te winnen en katachtig uit een slechte stelling te ontsnappen, maar daar stond tegenover dat hij in de laatste ronden weer twee halfjes te weinig scoorde, zodat hij eveneens op 50% bleef steken.
5. Ton van der Heijden (2300)
3½ uit 6, TPR: 2365
Speelde het avontuurlijkst van iedereen en zette iedere keer het bord in brand. Bleef, ondanks de enorme risico’s die hij ogenschijnlijk nam, gewoon ongeslagen. Sterker nog: hij had wel een paar punten meer kunnen en moeten scoren. Twee keer liet hij zijn tegenstander ontsnappen door in een straalgewonnen stelling de zetten te herhalen. Ouderdom?
6. Ewoud de Groote (2292)
1½ uit 6, TPR: 1971
Het was alsof hij in het toernooi telkens tegen een onzichtbare muur opliep. Met zwart kwam hij vaak slecht te staan en met wit kwam hij ook geen barkruk voorbij, waardoor hij op de hoogst bedenkelijke score van 1½ uit 6 eindigde. “Helaas was het niet helemaal zijn toernooi, maar ongetwijfeld komt hij hier sterker uit!”, schreef Robert in het slotverslag bemoedigend.
7. Alexander van Beek (2281)
5 uit 6, TPR: 2298
Had aan het laatste bord de taak de lammen en blinden van de tegenpartij aan de zegekar te binden en deed dat overtuigend en zonder haperingen. Scoorde daarnaast ook nog goed tegen spelers van zijn eigen kaliber, al mocht hij nog van geluk spreken dat hij zijn ongeslagen score in de laatste ronde niet verloor.
De verrichtingen van het team waren op de BSG-site goed te volgen. Leuk was dat de spelers ook allemaal een dagverslag aanleverden. Het leverde een grappig mozaïek aan verslagen op, omdat iedereen natuurlijk zijn eigen schrijf- en analysestijl heeft. Als webmaster was het mijn taak om de verslagen op een nette manier op internet te zetten, wat best nog een hele klus was. Hoewel mijn werk er nog tussendoor kwam, is het uiteindelijk wel gelukt, zij het met enige vertraging. De dagverslagen zijn terug te vinden via het overzichtsartikel.
Aan de spelers van het eerste dit seizoen de schone taak om weer in de top 3 te eindigen, om zodoende opnieuw deelname aan de Europacup af te dwingen, want dit smaakt toch naar meer!
