2008 is voor mij het jaar van de vakanties. De reis naar Italië werd gevolgd door een schaakvakantie in eigen land. In Dieren deed ik mee aan het Open NK Schaken. In 2006 deed ik al een keer mee in de eerste reservegroep en toen ging het boven verwachting goed. Dat smaakte naar meer. Dit jaar ging ik als een van de ratingfavorieten ging ik het toernooi in. Inmiddels is het anderhalve week later en ben ik een paar elopuntjes en 70 euri rijker. Daar zal ik het nog over hebben.
Le, La, Ewood en Vin$ deden mee in de hoofdgroep. Laatstgenoemde was de enige die een opmerkelijk resultaat wist neer te zetten. Hij won o.a. van Freezo en scoorde zijn derde IM-norm met een TPR van 2484. Vin$ is dus binnenkort IM. Ook Marijn Otte wist verrassend genoeg een norm te scoren. Met dezelfde TPR van 2484 scoorde hij zes punten en zette de eerste stap op weg naar het rijk der IM’s. Winnaar was Ali B., die een ongelooflijk goed toernooi had. Met 7½ uit 9 had hij iedereen op meer dan een punt achterstand gezet.
Eindstand Hoofdgroep (73 deelnemers):
Vin$ (15e met 5½ punt)
La (27e met 5 punten)
Ewood (34e met 4½ punt)
Le (52e met 4 punten)
Eindstand Reservegroep A (116 deelnemers):
Behirder (16e met 6 punten)
Het begin
“Open NK Schaken 2008
Dieren 21 – 31 juli”
Stond trots aangegeven op de site. Dus hadden wij op zondag 20 juli de tassen gepakt, zodat alles klaarstond voor maandag. Ik ging maar eens kijken op de site hoe laat ik moest spelen. Tot mijn schrik zag ik dat de eerste ronde pas op de 22e begon. Oepsie… Had niemand in de familie dat eerder opgemerkt?
Het was nogal een blunder, maar het had ook zo zijn voordelen. We konden alvast acclimatiseren en op ons gemak het beste plekje uitzoeken. Helaas was het weer die dag niet best. Het regende en Beppie had een humeur om te schieten. Gelukkig klaarde het aan het eind van de middag op en werd de sfeer in de tent ook een stuk aangenamer.
We gingen nog naar de supermarkt, om wat eten te kopen. De keuze viel weer eens op sperziebonen, blijkbaar Ewoods lievelingskostje. We keken nog even in de speelzaal, waar Hiddo Z. was. Hij zei dat ‘ie m’n baard me wel goed stond of zo. ? Na het eten ging Beppie weer en verder weet ik al niet meer wat er nog gebeurde.
Dinsdag 22 juli
Dinsdag was de grote dag. Het echte toernooi zou eindelijk beginnen. Vol verwachting liepen we het terrein af, toen er opeens een auto stopte. Het was de vader van Vin$, die toevallig op het juiste moment naar de camping reed. Hij gaf ons een lift naar de speelzaal. Het scheelde weer wat tijd. Vin$ en Ewood gingen daarna wat vluggeren. Ondanks dat wit steeds beter kwam te staan, won zwart de eerste partijen. Pas later kwamen er ook andere uitslagen bij. Vin$ had uiteindelijk licht de overhand. Toen Ewood zich bij zijn verlies had neergelegd, ging ik nog tegen Vin$ spelen. Hij gaf me een minuut extra bedenktijd. Soms liep het goed af, soms ook niet. Met beiden een minuut was ik vaak al door m’n tijd op ’t moment dat Vin$ nog een halve minuut over had. Toch had ik hem voor m’n gevoel nog redelijk wat tegenstand kunnen geven.
€ 450
Het werd daarna maar weer eens tijd om echt te schaken. Ik werd tot mijn verrassing tegen Bart Romijn ingedeeld. Verrassend, omdat ik een blik had geworpen op het deelnemersveld. Toen had ik vlug berekend dat ik tegen hem zou mogen spelen. Zijn naam kwam me nog een beetje bekend voor. Hij was zeker iemand die wel eens op het Utrechtforum schrijft. De meeste mensen die achter zo’n naam schuilgaan zijn in het echt vreemde creaties van de natuur, maar bij deze man viel het wel mee. Hij bracht een Caro-Kann op het bord, een opening die ik erg oppervlakkig ken. Het is een opening waarbij zwart lekker kan leunen en niks kan doen, zonder gauw te verliezen. De partij duurde dan ook lang. In een eindspel met dame en loper tegen dame en paard kreeg ik langzaam maar zeker groot voordeel. Helaas is het afmaken van een partij niet mijn sterkste punt. “Niets is moeilijker dan het winnen van een gewonnen partij”, luidt het gezegde. Driemaal verzuimde ik de sterkste zet te doen, waarna zwart met een blauw oog kon ontsnappen. Door dit slippertje kon ik de hoofdprijs van 1150 euri al niet meer winnen.
Geruisloos
Ook Vin$ scoorde een remise. Hij had in Mark Grondsma een tegenstander die op papier een makkie was. Maar Vin$ speelde met zwart, een trippelpion en een kwaliteit minder. Het belette hem niet om op de winst te spelen, maar het mocht niet zo zijn. Large en Ewood deden wat van ze verwacht mocht worden: ze versloegen een zwakkere tegenstander. Le kon niet stunten tegen Vincent Diepeveen. Zijn Russisch leverde hem geen halfje op.
Voetbal
Die avond gingen we tosti’s vreten. Ewood was heel erg in zijn nopjes over zijn partij tegen Danny de Ruiter. Net als in het Pinkstertoernooi bezorgde hij mijn ex-trainingsgenootje vrij simpel een nederlaag. Na het eten gingen we voetballen, dat was het leukste aspect van deze camping. Het was gezellig druk op het veld, al hoorde je Wouter Roggeveen overal steeds bovenuit schreeuwen. Hij moest de frustratie van zijn harde nederlaag tegen Large er maar effe uitschreeuwen.
Woensdag 23 juli
Ik had ’s ochtends mijn mobieltje maar even aangedaan. Het was vandaag namelijk de enige dag van het jaar dat ik jarig ben. De telefoon rinkelde bijna af en aan die ochtend. Later die ochtend kwam Vin$ nog naar de camping. Hij liet zijn partij van de dag ervoor zien.
Net als gisteren hoefden we niet ver te lopen. Op weg naar de speelzaal gaf een mevrouw ons een lift en ik bleef boffen. Toen ik in de speelzaal kwam kreeg ik nog een cadeau van Le, hij had zijn twee nieuwste artikelen van zijn site uitgeprint. “Eindelijk heeft hij mijn verjaardag onthouden”, dacht ik tevreden. Het bleek achteraf meer geluk dan wijsheid te zijn geweest.
€ 250
Mijn verjaardag bleek geen geweldige dag qua resultaten. Niet in de laatste plaats doordat ikzelf niet wist te winnen. Ik speelde tegen Mark de Graaf, een tegenstander met zo’n 200 elopunten minder. We speelden een lange theoretische variant, waarin ik op zet 19 afweek van de theorie. Ik kwam een beetje link te staan, maar het was wel speelbaar. Toen hij op de 24e zet een onnauwkeurigheid beging, besloot ik de zet direct af te straffen. Er kwam een eindspel op het bord waarin ik een dame had tegen een toren en loper. Helaas stond m’n dame wel heel erg buitenspel en verloor ik mijn mooie c- en d-pionnen. Ik ploeterde nog wat door, maar meer dan remise zat er nergens meer in.
Eindspel
Betere zaken deden Vin$ en Le. Vin$ won in een eindspel van David Klein, terwijl Le won van Renze Rietveld, die wat al te ver ging. Large verloor van Aleksandar Wohl, een Australische (?) IM die erg slap speelt, maar wel erg handig is en een goede techniek bezit. Dat bleek in deze partij wel. Ewood speelde tegen Jha Sriram, een vreemde knakker die optimaal profiteerde van een onnauwkeurige zet van Ewood in tijdnood. Zo was iedereen behalve Vin$ weer terug op 50%…
Paling en Ko
Later die dag kwamen m’n ouders. We gingen pizza’s vreten in de pizzaria bij de speelzaal. Edwin Baart werd nog uitgenodigd. Het wachten duurde een eeuwigheid. Daarbij kwam dat sommigen een voorgerecht bestelden en anderen niet. Eenmaal terug op de camping pakte ik een cadeau uit. Het waren Paling en Ko–stripboeken. Deze twee vreemde snuiters waren tot eind 2000 te zien op Cartoon Network. Het gaat er altijd heftig aan toe en het stripverhaal over de diamanten van de gravin was ook een feest van herkenning. Paling en Ko komt oorspronkelijk uit Spanje. Tegenwoordig komen alle cartoons en/of strips uit Amerika of Japan, maar die halen het qua humor niet bij Paling en Ko. De strips zijn getekend door Francisco Ibáñez Talavera (1936). In Spanje is het een populaire strip. Tijdens de vakantie van 2003 heb ik er dan ook een T-shirt van gekocht. Alleen dat verrekte Spaans hè…
Die avond werd het nog even tijd om te voetballen. M’n ouders bleven even kijken en gingen daarna weg. Behalve Lennarts artikelen had ik nu ook strips en het Formule 1-blad. Het kon niet op vandaag.
Het middenstuk
Mijn verjaardag was afgelopen en daarmee waren de eerste twee ronden van het Open NK schaken alweer voorbij. De tussenstand leerde ons dat iedereen behalve Vin$ 50% stond. In het middenstuk kon nog veel gebeuren. Voor de een kon het toernooi een goede wending krijgen, de ander kon het toernooi verprutsen in de drie ronden tot de rustdag. De vraag was alleen wie er op zondag nog aan schaken zat te denken en wie de rustdag nodig had om weer op krachten te komen.
Donderdag 24 juli
Het was weer een mooie zomerdag en terwijl ik m’n ontbijt net achter m’n kiezen had, kwam Vin$ aanlopen. Hij speelde tegen Freezo, een van de favorieten voor de eindzege. Gelukkig had Vin$ nog wit, waardoor hij dacht een kans te maken. Met zwart zou het veel lastiger worden, meende hij. Het toeval wilde dat Ewood en ik ook met wit speelden. Ewood speelde tegen Erik van den Dikkenberg, een aardige FM met maar een beperkte rating. Die beperkte rating was nog altijd zo’n 300 punten hoger dan wat mijn tegenstander had. Ik speelde namelijk tegen Hubertus Joosten, iemand die ik niet kende en ook niet wist te traceren in de database. Zonder voorbereiding zou het misschien moeilijker worden om van ‘m te winnen, maar ’t moest me toch een keer lukken. Het was immers geen Nijboer.
Een witte dag
Nadat we de plaatselijke em-te (ik had nog nooit van die winkelketen gehoord) aandeden was het tijd voor het echte werk, het schaken. Ik speelde weer eens tegen iemand die zijn c-pion op de eerste zet niet ver genoeg vooruit schoof. Weer een Caro-Kann! Hoe kan dat nou? Ik heb die opening al jaren niet tegen me gehad en nu opeens twee keer in drie partijen… Het zou in ieder geval gesneden koek moeten zijn. Ik kon af en toe langs de borden wandelen. Ik zag hoe Vin$ in een schuifstelling was gekomen tegen Freezo. Freezo speelde geroutineerd zijn stukken rond, maar ik wist dat je Vin$ niet moet onderschatten in dergelijke stellingen.
Vreemde zet
Mijn partij ging wel volgens plan. Na een mindere zet van hem kwam ik goed te staan, maar hij verraste me opeens met een gekke zet. Een zet die ik niet had zien aankomen. Ik dacht lang na, maar ik kon alleen een voortzetting vinden waarmee ik in een iets beter eindspel kwam te staan. Daar liet ik het niet bij zitten. Ik besloot mezelf maar vol te proppen met brood en drinken, om daarna weer verder naar de stelling te kijken. Ik vond geen betere zet, maar ik had mezelf overtuigd dat ik nog voordeel had na de afwikkeling. Er kwam een eindspel met toren en loper tegen toren en paard op het bord, waarin ik meer activiteit had. Zwart moest het nauwkeurig spelen om niet opeens in moeilijkheden te komen. Mijn tegenstander was er minder van onder de indruk en hij bood remise aan met een zet die onmiddellijk verloor. Ik zag hoe ik zijn zet kon afstraffen. Vreemd genoeg miste ik een hele simpele winst, maar het toreneindspel wat ontstond was nog steeds erg goed voor mij. Na niet optimaal tegenspel won ik direct na de tijdcontrole.
Ondertussen zag ik dat Vin$ klaar was. Op het bord was een hoopje stukken te zien, met in het midden twee koningen. De witte koning stond op e4, de zwarte op d5. Vin$ had dus gewonnen! Ik besloot hem te gaan zoeken. In de analysezaal was hij niet, nee, hij was in het café. Ze waren bijna klaar met analyseren. Freezo gaf de zet …Te8 de schuld van zijn problemen. Vin$ werd nog geïnterviewd. Opeens wisten ze hem weer te vinden. Het vraaggesprek stelde niet zo veel voor, het enige dat ik weet was dat Vin$ zei dat hij de opening een beetje kende en verder alleen de plannen. Daarna kreeg ik de partij nog eens te zien. Als donderslag bij heldere hemel kwam er een pionoffer dat de zwarte stelling op zijn grondvesten deed schudden. Ondanks de lastige stelling was Freezo een beetje afwezig. Hij liep vaak van zijn bord en kwam dusdanig in tijdnood dat hij verloor. Vin$ was blij, al kon hij het zelf nog niet helemaal geloven wat hij had gedaan.
Tegen het einde van de analyse kwam Harmen van den Berg langs. Hij vroeg of hij een toren mocht lenen. Vin$ stemde toe. Toen even later Ewoods partij werd nagespeeld, kwam Vin$ tot de volgende ontdekking:
“We missen een toren.”
Ewood had ook gewonnen. Hij kwam prima te staan na de opening en gaf zijn tegenstander geen kans meer. Daarmee was het een fraaie dag geworden, met drie klinkende witzeges. Le en La konden wat minder tevreden zijn. La kwam niet voorbij de Rat, terwijl Le een “egel” mishandelde.
Avond
Die avond was het weer eens tijd om iets eetbaars uit de schappen te trekken. Vandaag werden het wokkels, een lekker makkelijke maaltijd. Daarna was het weer tijd voor een lekker potje voetbal.
Vrijdag 25 juli
De vrijdag was juist een zwarte dag. Vin$, Ewood en ik hadden alle drie zwart. Vin$ speelde tegen Reiner Odendahl, een sterke Duitse FM, die vooral positioneel heel sterk lijkt te zijn. Ewood speelde tegen Eelke Wiersma, een IM die hij vorig jaar op het HSG open verrassend versloeg. Verrassend, omdat hij heel slecht stond. Zelf speelde ik tegen Jan Evengroen, een naam waar ik nog nooit van had gehoord. Ik had m’n eerste zege op zak en ik was vastberaden om nu een tweede zege te pakken.
€ 200
De partij die ik het meeste volgde was de partij tussen Wiersma en Ewood. Ewood speelde voor de verandering een opening die behoorlijk slecht is voor zwart. Hij stond een pion achter die hij niet meer echt kon aanvallen. Met een aardig stukoffer kreeg wit een pionnenwals. Het zag er dreigend uit, maar toch schijnt Ewood nog een paar keer een remise te hebben gemist.
Zelf stond ik bijna de hele partij een pion voor. Ik was m’n tegenstander stilletjes dankbaar dat hij voor het Schots gambiet koos. Ik won een pion en met nauwkeurig spel bleef ik die ook gewoon voor. Helaas bleek de stelling nog steeds erg moeilijk te winnen. Zijn toren werd actief, maar toen ik een pion offerde om mijn eigen toren te kunnen activeren, zag ik het zonnig in. Helaas bleek het eindspel niet te winnen en moest ik in remise berusten.
FM Henk
In het café ging ik met m’n tegenstander de partij analyseren. Er moest wel ergens een winst in zitten, maar zelfs FM Henk kon het niet ontdekken. De FM, die voor de verandering niet meespeelde, was als supporter naar de Achterhoek afgereisd. Hij had het de laatste tijd nogal druk gehad, wist hij me te melden. Dat verklaarde zijn afwezigheid. De afgelopen jaren speelde hij altijd braaf mee. In 2006 had hij nog een behoorlijk goed toernooi gespeeld, waar Johan Hut destijds veel over schreef. Ook teamleider Edwin Baart was er. Ze hadden helaas geen beste dag uitgekozen om te komen kijken.
Ondertussen won Vin$ opnieuw. In een onnavolgbare partij tegen de man met de enorme bril en nepneus trok hij aan het langste eind. Verder wist Le nog te winnen. La had een mindere dag. Tegen Bas van Opheusden verloor hij merkwaardig genoeg.
Avond
Die avond stonden er doperwten op het menu. De frustratie van twee matige resultaten werd er weer uitgespeeld op het voetbalveld.
Zaterdag 26 juli
Vandaag was het mOnStErTjE jarig. Ik ging haar proberen te bellen, maar dat was niet zo’n succes. Ik had blijkbaar een oud nummer van d’r. Later ging het beter en had ik een gesprek dat anderhalve minuut duurde. Toen was de verbinding opeens weg.
Broederliefde
Het duel van de dag was de partij tussen Le en La. In plaats van een korte remise af te spreken, gingen de twee elkaar hardhandig te lijf op het schaakbord. Toch duurde het maar en duurde het maar voordat de partij tot een einde kwam. De zaal werd steeds leger en toen Ewood na zijn teleurstellende remise tegen de Rat maar besloot weg te gaan, speelden ze nog.
Pas op de plaats
Vin$ moest na twee spectaculaire zeges genoegen nemen met een nederlaag. Tegenstander was echter Ikonikov, die al gauw erg goed kwam te staan. Daar doe je weinig tegen. Zelf smaakte ik het genoegen te winnen. Mijn tegenstander bood me een drankje aan, gevolgd door een goede stelling. Ik was in het begin nog wat zenuwachtig geweest over zijn Siciliaans, maar toen ik op een goed moment dameruil kon aanbieden, stond ik prima. De winst liet erg lang op zich wachten en op een gegeven moment leek ‘ie er ook niet meer in te zitten. Op zet 48 kwam een remiseaanbod, op zet 58 deed zwart zijn laatste zet. Ik probeerde nog wat te klooien en ik had de mazzel dat hij niet zag hoe hij er iets tegen kon doen. Een doorbraak betekende een zwaarbevochten punt.
Avond
Als beloning gingen we lekker brood met knakworst vreten. Het regende die avond pijpenstelen, dus veel gevoetbald werd er niet. Pas heel laat kwam het bericht binnen dat Large toch gewonnen had. Over zwaarbevochten punten gesproken…
Het slot
Er waren alweer vijf ronden gespeeld en het werd tijd voor een rustdag. Daarna zouden nog vier zware ronden komen. Met 3,5 uit 5 had ik in ieder geval nog twee en een half punt nodig voor het prijzengeld. Ik had het gevoel dat ik een beetje op stoom was geraakt, dus dat moest wel gaan lukken, dacht ik.
Zondag 27 juli
Op de rustdag werd mijn verjaardag nog eens gevierd. In de ochtend kwamen mijn ouders en tot mijn verrassing ook nog mijn grootouders. Er was ook gebak meegebracht. De vlaai werd probleemloos verorberd, de “Tom poezen” niet. De slagroom was helemaal goor geworden. ?
Het was die dag heel warm en ik ging af en toe nog met Ewood een balletje trappen. ‘s Avonds werd er friet gehaald, wat samen met de kip en de sperziebonen een aardige maaltijd vormde.
Maandag 28 juli
Een nieuwe week met nieuwe kansen. Helaas voor mij had ik niet meer zo’n zin in het toernooi. Ik was die ochtend verdiept in het (overigens zeer slecht geschreven) boek over Magnus Carlsen. Het boek is geschreven door de meest ongezellige nerd uit de schaakwereld. Verder staan er veel matige partijen in. Misschien dat het niveau van die partijen me inspireerde om binnen de kortste keren twee stukken weg te geven. Het begon al met de opening. Na 1.e4 e5 2.f4 kwam ik op de onzalige gedachte om 2…d5?! te doen. Het tegengambiet heeft me best wat punten opgeleverd, maar ik ben erachter gekomen dat het vrij gemakkelijk te weerleggen is. Ik had me echter amper kunnen voorbereiden op mijn tegenstander, vandaar dat ik besloot iets “onverwachts” te spelen. Na 3.exd5 e4 4.d3 Pf6 5.dxe4 Pxe4 6.Pf3 kwam ik in een dubieus openingsgevecht dat ik eigenlijk niet wilde. Ik maakte het allemaal nog wat erger met 6…Lb4+, om het veld c3 af te pakken van het paard. Na andere zetten sta ik gewoon minder omdat ik mijn pion moeilijk terugwin. Na 7.c3 zag ik dat het nog een graadje erger: na 7…Lc5 zou ik na 8.Da4+ gewoon een stuk verliezen. “Vijf degelijke partijen en dan ineens dit”, dacht ik, terwijl ik met afschuw naar mijn stelling keek. Ik speelde daarom maar 7…De7, om na 8.Da4+ Pc6!? te proberen. Vervolgens offerde ik zowel mijn paard als loper. Daarmee was de koek nog niet op. Mijn tegenstander verloor ergens een stuk, om in een gewonnen stelling opeens heel stom nog een stuk weg te geven. Toen stond ik opeens gewonnen. Het was de lelijkste overwinning ooit en over de eventueel verloren halfjes in het begin van het toernooi had ik het niet meer.
Het was verder een beetje een remisedag. Vin$ speelde netjes remise tegen Daan B., Ewood deed hetzelfde tegen Bas van Opheusden, terwijl Le Bob Beeke op remise hield. Large wist nog te winnen van de CM van Zukertort.
Avond
Die avond werd het voetbaltoernooi gespeeld. We zaten een heel pak spaghetti weg te kanen en kwamen te laat voor de eerste wedstrijd. Wouter R. kwam met een bezweet gezicht aanlopen en kon zijn ongenoegen over de matig verlopen wedstrijd niet onderdrukken. “Twee counters”, brieste hij. Ze verloren dus met 2-0 van de Dierensche boys, terwijl ze beter waren volgens hem.
Met drie teams hadden de schakers drie finalekandidaten. Hoewel het niveauverschil tussen het eerste en derde team enorm was, waren de beste spelers volgens sommigen te veel over de teams verdeeld. Het bleek al gauw dat het eerste elftal te licht was om met de Dierensche boys en de gemeente Dieren mee te kunnen. De technisch goede spelers misten een neusje voor de goal. Zelfs tegen het derde elftal van de schakers lukte het niet om vaak te scoren, ondanks dat het al binnen een paar seconden 1-0 stond. Daar bleef het bij. Tegen de gemeente Dieren vochten ze voor hun laatste kans om de finale te halen. Een overwinning volstond, maar als je niet scoort, kun je niet winnen. Ze verloren met 1-0 en daardoor ging de finale, zoals altijd, tussen de Dierensche boys en de gemeente Dieren. De schakers dropen bedroefd af en de finale werd ook vrijwel publiekloos gespeeld.
De dag erna werden de schakers nog gedisst. Het feit dat ze tegen de Dierense ploegen niet hadden gescoord werd met gehoon ontvangen. Volgend jaar beter?
Dinsdag 29 juli
De puzzelstukjes voor Vin$’ derde IM-norm vielen langzaam op hun plaats. Hij trof in Jha Sriram zijn derde buitenlander, maar nog belangrijker was dat hij de partij gewoon won. Daarmee had hij mooi revanche genomen op Ewoods teleurstellende nederlaag eerder in het toernooi.
Ongelijke lopers
Harmen van den Berg moet ondertussen een hekel hebben gekregen aan mijn familie. ? Tegen Ewood werd hij enorm weggespeeld. Met nog enkele seconden op de klok gaf hij op in een stelling met drie pionnen minder. Bij goed spel had hij het eindspel misschien nog kunnen keepen, maar zover kwam het niet.
€ 70
Zelf speelde ik tegen Nathanael Spaan, de eerste hoger gerate tegenstander. Hij speelde origineel en ik speelde een opening waar ik geen ervaring mee had. Ik stond eerst wel oké, maar later begon het er vervelend uit te zien. Gelukkig speelde hij het niet best in tijdnood en kon ik ontsnappen naar een eindspel met een pion meer. Die pion had weinig betekenis, omdat de lopers van ongelijke kleur waren. Ik deed nog ongemotiveerd een winstpoging, om niet lang daarna remise aan te bieden.
Large had een kwaliteit minder tegen CM/FM Sander van Eijk, maar hij kon de stelling probleemloos op remise houden. Le verloor van Yorik ten Hagen.
Avond
Het avondeten ging een beetje mis, want de aardappelen bleven erg hard. Geen idee waarom. Verder hoorde ik dat Vin$ straf had gekregen omdat hij te gulzig was geweest. Daarom was hij ’s ochtends niet gekomen.
Woensdag 30 juli
De indeling was zeer gunstig voor Vin$, hij trof Pavlovic, zijn vierde buitenlander. Aan een remise had hij genoeg voor de felbegeerde derde IM-norm. En mocht het nu niet lukken, dan zou het in de laatste ronde nog kunnen.
€ 60
Het was een zwarte dag, daar alleen Large met wit speelde. Ook qua resultaten was het een vrij miserabele dag. Vin$ kwam al snel in de verdrukking, net als ik. Met veel moeite en wat geluk wist ik er nog een remise uit te slepen tegen ratinggenoot Theo Ebels. Vin$ had die mazzel niet, maar er was nog niet veel aan het handje. Veel erger was de nederlaag die Ewood kreeg te slikken. Hij stond erg goed tegen Aleksandar Wohl, die altijd erg vaag speelt. Een afgrijselijke blunder kostte een tempo, waarna zwarts toren op a7 bijna pat stond. Ewood nam daarna de dubieuze beslissing om een stuk te geven om de toren weer te laten meedoen, maar het eindspel was toen opeens verloren. Dit soort geklungel moet Ewood toch maar eens uit zijn spel elimineren.
Le was pas laat klaar. Hij was erg blij met zijn remise, maar dat had er misschien ook mee te maken dat hij tegen Talitha M. speelde.
Large had ondertussen zijn witvoordeel optimaal benut. Migchiel de Jong, die eerder nog Ikonikov op remise wist te houden, speelde een vrij zwakke partij en werd in tijdnood geveegd.
Avond
Het toernooi zat er bijna op. Nog een ronde en dan was het eindelijk voorbij, dacht ik.
Donderdag 31 juli
€ 50
Ik had de keuze om 0, 70 of 120 euri te winnen. Ik wilde dan ook winnen, maar mijn tegenstander ook. Hij speelde agressief, maar ik wist uit de problemen te blijven. In een eindspel had ik het loperpaar en probeerde ik nog te winnen. Misschien had ik ook wel winstkansen, maar toen ik een schijnoffer toeliet was de remise een feit. Ik was dus 70 euri rijker, maar in tegenstelling tot twee jaar terug was ik er nu niet bepaald blij mee. Dat ik zes keer remise had gespeeld vond ik nog wel humor.
Norm
Vin$ speelde moeiteloos remise tegen Eelke Wiersma en had daardoor zijn norm binnen. Ik ging met ‘m mee om zijn norm te bekijken. Het was gewoon een stukje papier met wat getalletjes erop. De slotronde was verder weinig sprankelend. Ewood speelde een matige remise tegen haastige Mark en Large verloor van Merijn van Delft. Le won op zijn eigen manier, namelijk vanuit slechte stelling. Daarmee bracht hij zijn aantal zeges op 3, net zoveel als ik. Opmerkelijk genoeg scoorde hij zijn zeges louter met wit. Dat was vroeger wel anders.
