Soms heb je hele perioden waarin je amper contact met anderen hebt en soms heb je perioden dat je weer helemaal onder de mensen bent. Afgelopen week viel voor mij overduidelijk in die laatste categorie. Ik heb amper m’n eigen eten hoeven klaar te maken.
Afgelopen zaterdag begon de schaakcompetitie dan eindelijk weer. Precies een week daarvoor hadden we een training om goed beslagen ten ijs aan die wedstrijd te verschijnen, hoewel dat uiteindelijk niet helemaal gelukt is. Na afloop gingen we gezellig eten in de plaatselijke pizzeria en was ik weer helemaal blij.
Afgelopen maandag was ik met onze parkeerexpert Jos uit eten in Amsterdam, door omstandigheden wederom in een pizzeria. Het was op de dag af twee jaar na mijn promotie, hoewel we dat helemaal niet zo gepland hadden. Uiteindelijk hadden we het toch weer over schaken en werd mij gevraagd om mee te denken in een verdacht ogende stelling. Eerlijk gezegd weet ik nog steeds niet wat hij er afgelopen zaterdag van heeft gebakken…
Woensdag was ik een dagje naar Naturalis om daar naar opgezette beesten te kijken. Daar was ik niet zomaar, maar met een ❤ date ❤. Ja ja, na 35 jaar is het me eindelijk gelukt om een echte date te regelen… Eerder dit jaar ben ik met iemand plantjes wezen uitzoeken in een tuincentrum, waarna ons contact vrijwel meteen verwaterd is en midden in de zomer had ik met iemand afgesproken die niet op kwam dagen. Wat een geweldige player ben ik toch… Dit keer ging het een stuk beter. Na afloop hebben we nog in Leiden gegeten, ditmaal niet in een pizzeria. Het voelde allemaal heel goed en tevreden stapte ik de trein in. Wordt hopelijk nog vervolgd…
Zaterdag mochten we dus weer schaken en daar heb ik het nou wel vaak genoeg over gehad denk ik. In ieder geval sloten we de middag wederom af in de gebruikelijke pizzeria. Hierna is Bregje weer aan de beurt, zeker weten.
Zondag, ofwel gisteren, was ik op bezoek bij Xinying, mijn paranimf. Jaren geleden, toen ze nog net op IJburg woonde, had ze een heleboel mensen uitgenodigd en was ik er naartoe gefietst. Nu was ik met de ❤ auto ❤. Helemaal vlekkeloos ging de heenreis niet.
De verouderde TomTom was hevig in de war met de veranderde snelwegen, waar ik op zondagmiddag ook nog een tijd in de file stond. Op het zandeiland stuurde het ding me vervolgens doodleuk tegen de rijrichting in, waarna ik de aanwijzingen van het domme ding negeerde en toch nog op plaats van bestemming kwam. Ik moest alleen mijn auto nog kwijt. Even verderop was een parkeerplaats, waar nog een plekje vrij was. Het probleem was alleen dat een auto half in het vakje stond. Ik dacht mijn mug er nog wel naast te kunnen zetten, maar na matig stuurwerk zat ik ineens tegen die foutgeparkeerde auto (nu maar hopen dat de eigenaar van die auto niet meeleest…). Gelukkig was er geen schade te zien, dus zette ik mijn karretje maar wat rechter en liep ik met een beetje een vreemd gevoel terug.
Bij binnenkomst werd ik begroet door Elise, die inmiddels alweer vier jaar is en heel wat noten op haar zang heeft. Na nog een tijdje met Xinying in de tuin te hebben gezeten en daar een kale ekster aanschouwd te hebben, ging Xinying eten maken terwijl ik haar in de keuken zat af te leiden. Manlief was bezig met de deurbel. ’s Avonds had hij het ding bijna helemaal gefikst. Toen Xinying naar bed was, heeft hij me nog een kaartspel (Magic: The Gathering) uitgelegd. Het lijkt heel erg op het Pokémonspel, wat misschien niet gek is omdat beide spellen ergens in de magische jaren ’90 zijn bedacht.
Tegen een uur of tien ging ik toch maar weg, waarna het me lukte om mijn wagentje uit het krappe parkeervak te bevrijden. Op de terugweg heb ik geprobeerd om zonder die suffe TomTom terug te komen, wat niet echt een succes was omdat de bewegwijzering zo afschuwelijk slecht is. Nergens is ook maar een bordje met de A1 te zien. Uiteindelijk ben ik via allerlei rare binnendoorweggetjes terug naar huis gereden, maar snel was het allerminst.
Door alle restaurantbezoeken was ik een hele tijd niet meer naar de winkel geweest, waardoor alle levensmiddelen begonnen op te raken. Dat is dan weer het nadeel van alle gezelligheid. Inmiddels heb ik weer thee en kan ik er een tijdje tegenaan. Vandaag mocht ik bovendien zelf weer een keertje koken. Dat was ook wel een keer leuk voor de afwisseling…
