Vorig jaar rond deze tijd kende ik het grootste succes uit mijn schaakcarrière: ik werd clubkampioen bij BSG. Een tweede plek in de reguliere competitie was genoeg om aan de play-offs mee te mogen doen. Na twee potjes in de kille benedenzaal van het Denksportcentrum had ik al een onoverbrugbare voorsprong gepakt.
Hoe anders gaat het dit jaar! De play-offs zijn afgeschaft, dus moest het in de reguliere competitie gebeuren. Ik was redelijk op dreef en na twee van de drie periodes ging ik gedeeld aan de leiding, maar daarna ging het alsnog hevig mis.
Wat niet hielp was dat ik vanwege het Nederlands Jeugdkampioenschap een ronde moest missen, maar dat heeft achteraf gezien weinig uitgemaakt. Het grote probleem was dat ik totaal niet scherp was. Ik weet ook niet waar het aan ligt. Ik heb een vermoeden dat het komt doordat ik de laatste tijd veel met de Formule 1 bezig ben. Ik ben namelijk een boekje aan het schrijven en daar gaat natuurlijk veel tijd in zitten. Schaken komt bij mij op de laatste plaats. Toch had ik niet gedacht dat ik daardoor ineens als een beginner zou gaan schaken.
De periode begon al niet zo goed voor me, maar daarna ging het gauw van kwaad tot erger. In het belangrijke onderlinge duel tegen FM Henk was ik totaal niet scherp, zodat ik een goede stelling verprutste. In het eindspel kreeg ik nog een kans op remise, maar die miste ik natuurlijk overtuigend.
Ook tegen de outsiders ging het niet bepaald van een leien dakje:
Tot overmaat van ramp werd ik voor de tweede keer dit jaar door Coen van het bord gebeukt, waardoor ik helemaal kansloos werd voor de titel. Ik zakte zelfs terug naar de zevende plaats in de derde periode.
Ik kon me nog enigszins revancheren door in de slotronde van Cees-Jan den Haan te winnen.
Doordat mijn concurrenten bijna allemaal ook wonnen, steeg ik maar één plekje en eindigde ik dus op een nogal beschamende zesde plaats. FM Henk won van Bert Kieboom die steeds meer opgelegde kansen mist en won zodoende de derde periode. Met twee periodewinsten en een tweede plek werd hij de terechte kampioen. Door het ontbreken van de play-offs zit het competitieseizoen er nu dus op en dat vind ik eerlijk gezegd wel zo prettig. Tot halverwege september wil ik even geen schaakbord meer zien!
Voor degenen die zich afvragen waarom die schaakpartijen zo lelijk zijn: vanaf nu gebruik ik een nieuwe viewer voor de partijen, omdat de oude niet goed schijnt te werken op mobiele telefoons. Helaas heb ik nu niet meer de mogelijkheid de kleuren aan te passen, dus moet ik het doen met wit en bruin in plaats van de rustigere blauwtinten.
