Kwaliteitsverschil

Zes op een rij werd zeven op een rij: het kampioenschap in klasse 3C kan BSG 2 al bijna niet meer ontgaan na een enigszins fortuinlijke zege op De Toren 2 uit Arnhem. BSG 1 verslikte zich in het tot de tanden toe bewapende Pathena uit Rotterdam en verzuimde zich veilig te spelen.

Op 21 april wordt de laatste competitiewedstrijd van het seizoen gespeeld, maar BSG 2 kon het kampioenschap al op 10 maart binnenhalen. Een overwinning tegen degradatiekandidaat De Toren 2, in combinatie met gunstig nieuws uit Amsterdam, zou het kampioenschap al in het slot gegooid hebben.

Het tweede team van De Toren was echter niet van plan zich zomaar naar de slachtbank te laten dirigeren, want ze verschenen met een heuse tactische opstelling. De sterkste Arnhemse spelers mochten aan de onderste borden plaatsnemen, in de hoop daar wat punten te pakken. Het betekende wel dat hun topborden danig verzwakt waren.

Aan de hoogste borden leek het niet geringe speelsterkteverschil al heel snel tot uitdrukking te komen. Gelegenheidskopman Timon speelde zijn geliefde Leeuw waarin tegenstander Tom van ’t Hoff in een bekende val trapte en bijna meteen kon opgeven. Ondertussen had ik mijn tegenstander al op de vierde zet aan het denken gezet. Opmerkelijk genoeg was Frans naast me als eerste klaar. Tegenstander Steven Glasbeek offerde een stuk voor drie ongevaarlijke pionnen en moest direct daarna nog een kwaliteit inboeten, waarna hij maar opgaf.

Die voorsprong was een doekje voor het bloeden, want uitgerekend aan de hoogste borden was het inmiddels flink misgegaan. Timons voorbeeldige compensatie was in no time verdampt, waarna hij een eindspel met een kwaliteit en een pion minder mocht keepen. Verder was Theo, die voor Yme inviel, na wat al te los spel in de problemen geraakt. Hij wist zijn dame nog voor een hoop zwart te offeren, maar had daarna de grootste moeite om zwarts c-pion af te stoppen.

Aan de onderste borden leverde de tactische opstelling van De Toren weinig op. Alleen aan het laagste bord waren de bezoekers op papier in het voordeel, maar in de praktijk was daar weinig van te merken. De hele partij had Tom Thomas van Nistelrode in de tang, maar met de puntdeling kon hij wel leven. Aan het bord ernaast parkeerde Ruben weer eens een bus voor de goal, zodat hij Arthur Maters professioneel neutraliseerde. Ondertussen won Coen erg makkelijk van Mathieu Roskam, die zijn dame en toren in zijn rechterbenedenhoek liet opsluiten. Zo was de marge opgelopen naar twee, een marge die net zo gauw weer kon worden tenietgedaan als de hoogste borden zouden omvallen.

In de slotfase van de wedstrijd kwam het niveauverschil dan toch tot uitdrukking. Zo overspeelde Rein zijn tegenstander in het verre middenspel, waarna hij in een eindspel kon oogsten. Daarnaast vlocht Theo nog handig eeuwig schaak in de stelling, terwijl Timon het eindspel met een kwaliteit minder nog wist te houden.

Zelf slaagde ik er wel in met een kwaliteit meer te winnen, na eerder de ene na de andere kans te hebben gemist. Zodoende won BSG 2, conform rating, voor de tweede keer op rij met 6-2. En dat zonder Yme, die zijn debuut in de meesterklasse maakte met een verdienstelijke remise. Desondanks verloor BSG 1 met 4-6 van Pathena, onder andere omdat FM Henk en Grotovsky dure punten lieten liggen. De nederlaag tegen Pathena zal hekkensluiter Groningen waarschijnlijk aanmoedigen om de volgende ronde ook heel sterk op te komen. De strijd tegen degradatie is dus nog niet helemaal gestreden.

BSG 2 (2053) De Toren Arnhem 2 (1867) 6-2
1. Timon Brouwer (1947) – Tom van ’t Hoff (1575) ½-½
2. Theo Slisser (2011) – Ronald Engelen (1884) ½-½
3. Jesper de Groote (2179) Jorick Laan (1875) 1-0
4. Frans Borm m (2141) – Steven Glasbeek (1876) 1-0
5. Rein Brouwer (2045) – Ben McNab (1812) 1-0
6. Coen van der Heijden (2054) – Mathieu Roskam (1963) 1-0
7. Ruben Hilhorst (2027) – Arthur Maters (1923) ½-½
8. Tom de Ruiter (2022) – Thomas van Nispenrode (2031) ½-½

De dag werd weer afgesloten bij Bregje, waar Robert Ris mijn nagerecht opat en waar we dankzij teletekst op de hoogte werden gehouden van de stand in de meesterklasse. Omdat Amsterdam West en Caïssa allebei wisten te winnen, moet BSG 2 in ieder geval nog vier weken wachten, maar dankzij de tussenstand in de wedstrijd Willem II – PSV ging iedereen goedgeluimd naar huis.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *