Introductie
Op vrijdag 1 augustus begon het ONJK voor de Young Masters. Drie dagen later begon het toernooi voor de A, B, C en D-categorie en pas op de woensdag begon de E-categorie. Waar de Young Masters dit jaar voor het eerst een partij op een dag speelden, speelden de andere spelers meerdere partijen op een dag. Dat heeft natuurlijk als voordeel dat het toernooi niet zo lang duurt, het nadeel is dat je vermoeiende dagen kunt meemaken.
De afgelopen decennia werd het toernooi in Hengelo gehouden. Het nadeel van het gemeentehuis was dat er niet genoeg ruimte was. Verschillende categorieën moesten uitwijken naar andere locaties. Hoewel de verschillende speelzalen vlakbij elkaar zaten, moest het toch anders. Raar, als je naar het aantal deelnemers kijkt. Het aantal deelnemers steeg in de periode 1992 – 2003 van ongeveer 300 naar 400. In 2004 en 2005 waren er zelfs ruim 500 deelnemers, maar de laatste jaren is het weer ongeveer 400. In het eerste jaar op de campus van de Universiteit Twente waren het er 387, als ik goed heb geteld. Er is dus sprake van een dalende trend. Het lijkt er dus sterk op dat de organisatie in paniek is geraakt door de vele deelnemers in 2004 en 2005 en daardoor heeft gezocht naar een ruimere locatie. Dat er te weinig plaats was in Hengelo lijkt me onzin.
Zodoende ging het toernooi van het gezellige stadhuis in Hengelo naar het sfeerloze onderkomen op de UT. Het was een raar gebouw waarover veel is aan te merken. Er zijn verdacht veel gangen, ofwel catacomben, die uitmonden in verschillende speelzalen. De gangen komen uit op een centrale trap naar boven, waar de voorzieningen zijn. Om weer naar buiten te gaan moet je een dikke, vette trap af. Gelukkig waren er wel een supermarkt in de buurt, maar dat was in Hengelo ook zo.
Deelnemers:
Young Masters: 20, A: 72, B: 75, C: 76, D: 80, E: 64. Totaal: 387.
Heenreis
Op maandag 4 augustus begon het ONJK pas echt. Beppie haalde eerst Yme B. op en vervolgens gingen we richting Enschede. De Tomtom werd aangezet en die stuurde ons in een vreemde route naar de campus. Gek genoeg reden we door Hengelo. Bijna stuurde die Tomtom ons nog de parkeergarage in waar we vroeger altijd stonden.
Op de campus stond gek genoeg niet aangegeven waar de speelzaal nou precies was. Na wat vragen was de locatie eindelijk gevonden. Boven aan een trap kon je jezelf aanmelden. Het was behoorlijk druk in de krappe ruimte. Buiten was meer plaats en daar zaten we te wachten op Pascal. Hij was laat, erg laat. Op de valreep kon Geertièn, ofwel 14 zich inschrijven. Ook Vin$ was wat laat. Zijn pa had ook wat moeite met het vinden van de speelzaal. Hij zal de enige niet geweest zijn…
Opening
Na wat geniks was er dan eindelijk een opening. In een speelzaal werd wat gemompeld. De toeschouwers konden op de tribunes of op de ruimte daarachter meekijken. Er was weinig te zien en nog minder te verstaan. Uiteindelijk werd er nog om kleur geloot en dat was het wel weer. Laat het toernooi beginnen!
Eerste ronde
De eerste ronde is doorgaans niet de meest interessante ronde. Om de topduels zoveel mogelijk op het eind van het toernooi te laten plaatsvinden, is er ooit bedacht om dergelijke toernooien op rating in te delen. Zodoende speelde waren de ratingverschillen in de A aan ieder bord minstens 300 elopunten. Desondanks hingen er lange tijd verrassingen in de lucht. Uiteindelijk zijn alleen Tony Zhang (remise) en Eugene Riaan d’or (een nul) die bovenin puntverlies oplopen.
Verder waren er geen verrassingen. Vin$ speelde een scherpe variant tegen “keekie” en zag daarbij kennelijk iets over het hoofd. Hij won een dame, maar zwart kreeg er heel veel voor terug. Vin$ bleef dreigingen in de stellingen vlechten en uiteindelijk waren die genoeg voor het volle punt. Large stond even moeilijk, maar hij had kennelijk een stuk meer. Ewood wist met zwart een saai spelende Duitser te verslaan, maar het soepelste puntje werd gescoord door Le. Net als vorig jaar wist hij zijn tegenstander zo gek te krijgen op het zelfvernietigingsknopje te drukken. Wit verloor met …f4 zijn loper op e3. Daarna duurde het wel even voordat Le de vis op het droge had.
IJsjesscore
De eerste dag werd een behoorlijk succes voor de spelers uit het natuurfreakhuis. Met 4 uit 5 werd de ijsjesscore gehaald. Als de reglementaire overwinning van 14 wordt meegeteld, dan was de score met 5 uit 6 helemaal hoog. Dat had wel een ijsje verdiend…
Natuurfreakhuis
Het natuurfreakhuis was een ander geval dan de afgelopen jaren, al leek het in reistijd niet veel uit te maken. Het duurde namelijk een (klein) half uur om bij de speelzaal te komen. De witte, die de verslaggeving voor de C voor zijn rekening nam, kon het dan ook niet laten om Kasper W. daarmee steeds te dissen. xD
Het natuurfreakhuis had twee verdiepingen. Anders dan vroeger zaten er ook veel anderen. Dat was wel effe wennen. Met alleen schakers is het leuker, vind ik. Zelf zat ik met Vin$ en Ewood in kamer 12, op de tweede verdieping in het uiterste hoekje van het gebouw.
Jarige
Die avond was Beppie er nog. Het avondmaal was vrij simpel; het was namelijk pasta. Pennen of zo. Na het eten ging Beppie weg en werd het tijd om voor te bereiden. Het bleef nog lang onrustig die avond, zeker omdat 14 de dag erna 16 werd. Om twaalf uur werd er dan ook uitgebreid gezongen in zijn kamer. Het ging nog tot drie uur door, waarna een andere bewoner ze tot rust probeerde te manen. “Het is hier super gehorig, stilte alstublieft!” werd er ongeveer gezegd. 14 kon er iig wel om lachen. Dat lachen zou echter gauw minder worden…
Tweede dag
Op 5 augustus was 14 jarig en werden de tweede en derde ronde van het toernooi gespeeld. Zelf had ik die nacht amper een oog dichtgedaan en ik vreesde dat dat bij mijn kamergenoten ook zo was.
Dramatische ochtendronde
In de ochtend zat ik dan ook in de analysezaal waar de slechte resultaten langzaam maar zeker binnensijpelden. De ene na de andere nederlaag kwam binnen. Tot overmaat van de ramp verloor zelfs Ewood. Zijn goede resultaat van gisteren werd met een klap hardhandig de prullenbak in gesmeten. Na afloop was Ewood woedend over het “Duitse” spel van zijn tegenstander. Gek genoeg wist Ewood precies waar hij zijn kans had gemist. Als ie dat voortaan nou tijdens de partij zou weten…
Vin$ was ondertussen de enige die niet verloor. Invin$ible Vin$ kwam echter niet verder dan remise tegen Talitha M. Bij het voorbereiden stelde ik hem voor om Spaans met 4…Pge7!? te spelen. Vin$ verraste me door een scherpe Sweshnikov te spelen, een opening die zo langzamerhand iedereen wel kent. Het werd een grappige partij, waarin Vin$ zelfs even verloren stond. Op het eind had hij nog wel kunnen melken, maar, zo sprak hij, hij schaamde zich dat hij verloren had gestaan.
Tussen de ronden door liep ik met Lenaart mee naar zijn hotel. Hij liet me zijn eerste twee partijen zien. Hij had zojuist door een grapje in de Sweshnikov gewonnen. Het was een grapje met een schaakje op d5, waarmee wit een kostbare pion wint. Zijn tegenstander vond het nodig om een kwaliteit te geven en werd ongenadig afgeslacht. Lenaart liet de stelling nog eens zien aan o.a. Pascal. Hij zag de truc niet meteen en ging, hoewel Le duidelijk had gezegd dat het een truc was, positionele zetten voorstellen. ?
Middagronde
Later werd 14’s verjaardag gevierd met taart. Dat ging er wel in en dat was te zien aan de prestaties van de middagronde. Na de ijsjesscore van de eerste ronde, schaamden sommigen zich zo van de onthutsende prestaties in de ochtend, dat ze best oren hadden om de begeleiders op een ijsje te trakteren. ?
De middagronde verliep dan ook een stuk beter. Ik heb ooit eens geconstateerd dat je ook een halve offday kunt hebben en blijkbaar was dat nu weer zo. Iedereen wist weer te winnen, wat dus eigenlijk weer een ijsjesscore betekende. Iedereen, behalve de jarige, hoe ironisch. 14 verloor beide partijen op zijn verjaardag.
Vin$ was tevreden over zijn krachtige zwartoverwinning. In Bart-stijl ging hij op de witte koning af. Wit verdedigde niet optimaal en kon rond zet twintig opgeven. Dat Vin$ met zijn slotzet mat in twee miste doet daar niks aan af.
Ewood speelde zijn tegenstander de vernieling in en kon weer (even) lachen. Ook met Dalmuti zat hij meestal op de grootste stoel. Ik kon daarin niet meegaan. Ik had steeds Ewoudkaarten (laagste kaart een zeven of zo) en dan was ik steeds kleine/grote boer.
Avond
Die avond werd 14’s lievelingskostje gemaakt. Brood met allerlei soorten vlees of zo. Gelukkig hadden Ewood en ik een tartaar en dat was best lekker. Na het eten werd er nog lang voorbereid, waardoor ik de volgende dag weer brak m’n nest uit zou komen…
Derde dag
Het bleef feest, want vandaag was Yme B. jarig. Qua resultaten ging het in de ochtend ook een stuk beter dan gisteren. Vin$ slachtte Ruben Slagter vrij eenvoudig, Le won van BB (Nee Jarno, dat was niet Bert Balke), Large van Tjerkie. Zelfs Ewood won. Hij had zich op de verkeerde kleur voorbereid, zo bleek. Ondanks het plotseling verkregen zwartnadeel won hij. En hoe… Zijn tegenstander maakte er echt een potje van in een partij die zo in een boek over ontwikkelingsvoorsprong had kunnen staan. Ewood was blij, maar ik had liever gezien dat hij met wit had gewonnen. Nu stond hij met wit nog steeds op -1.
Ondertussen verloor Bart met zijn geliefde Hongaars van Eva G. Zwart speelde 4…a6 (! volgens Ewood), waarna wit moet oppassen niet positioneel te worden overspeeld. Dat gebeurde niet, maar Bart offerde zich een beetje leeg.
Middagronde
De partijen waren al een paar uur bezig, toen ik Christov Kleijn zag lopen. Monique Stam vroeg aan hem wat hij had gedaan. Een gebroken man stak zijn duimpje omlaag. Het was duidelijk dat hij een verpletterende nederlaag had geleden. Vin$ had weer eens toegeslagen…
Behalve Vin$ was Lenaart aardig op dreef. Net als vorig jaar versloeg hij Bart Namuurs en bleef met 4½ uit 5 bijzonder hoog staan in het klassement. Large viel wat terug door een remise tegen Evert Rademakers, terwijl Ewood na een hele lange schuifpartij tegen Tijmen Kampfman een ontluisterende witnederlaag kreeg te slikken. Ewood was bijzonder slecht gehumeurd toen hij eindelijk terug was in het natuurfreakhuisje. 0 uit 2 met wit en 3 uit 3 met zwart…
Er gebeurde weinig die dag. Ik kreeg Vin$’ hakpartij nog een aantal keren te zien, maar daar bleef het ook wel bij. In de avond ging Ewood iets bedenken om van Danny de Ruiter te winnen. Verder werd Ymes lievelingskostje gemaakt: hamburgers. Wel makkelijk, met al die jarigen… een kinderhand is gauw gevuld.
Vierde dag
Waar Pascal zijn auto’s vandaan haalt is mij altijd al een raadsel geweest. Die Baleno die hij altijd had, had hij ingewisseld voor een of ander vierkant barrel. Ook een Suzuki. Het is een auto die de kenmerken heeft van een lompe Amerikaanse bak, maar dan ontworpen voor mensjes van één meter vijftig. Genoeg gelachen, want nu wordt het ernstig. Het stuur was namelijk voor een deel gesmolten in de zon. Het zal je maar gebeuren dat je op de snelweg zit en dat je dan opeens een kleffe brij in je handen hebt…
Topduel van de dag was het duel der “FM’s”. FM Toptalent speelde met wit tegen “FM” Vin$. Le Roi is een theoriekenner en is daardoor voor iedereen lastig… Maar niet vandaag. Hij werd van het bord gevaagd alsof hij een amateur was. Vin$ won met een trucje een pion, waarna Roi zijn torens offerde om in schoonheid te sterven. Hij vlocht nog wat matdreigingen in de stelling, maar Vin$ kon de aanval makkelijk afslaan, waarna hij het halve bord voorstond.
Ondertussen deed Le het rustig aan met een remise in het saaie Russisch. Is die opening trouwens nog wel politiek correct? Large won nog en Ewood wist zijn eerste witzege van het toernooi te boeken in een stelling waarin hij niet eens beter stond.
Voetbaltoernooi
Omdat de partijen vrij snel waren afgelopen, was het nog een tijd wachten op het voetbaltoernooi op deze rustdag. Er waren al wat namen bedacht voor het team, zoals het B-team/de B-teams, of anders wel de slome duikelaars en nog wel meer van dat soort namen.
Er waren acht spelers:
Yme, 14, Pascal,i Kasper, Le, La, Ewood, Behirder
Yme en 14 waren de keepers, zodat er nog zes veldspelers over waren voor vijf posities. Toch waren er steeds twee wissels.
Voor het toernooi gingen we nog even vier tegen vier inspelen. Dat ging wel aardig, maar het was dusdanig warm, dat het veel energie kostte. Bovendien was ik m’n portemonnee vergeten, waardoor ik ook geen voorraad drinkflessen kon aanleggen.
Het werd tijd voor het toernooi. Vijftien ploegen hadden zich ingeschreven. Ze werden in drie poules van vijf ploegen ingedeeld. Nadat er een stom wauwelverhaal werd gehouden over right to play, kwamen de vreemde/onuitspreekbare namen van sommige ploegen ter ore. Baarn, het B-team, was als eerste ingeschreven en speelde dan ook in de eerste wedstrijd op het eerste veld.
Toernooi
Het toernooi begon al slecht tegen De Toren. Zij hadden een groot elo-overschot, maar voetballen is toch een ander spelletje. Met o.a. Merijn van Delft en Sjefke en wat jeugdspelertjes maakten ze ons het moeilijk om wat met de bal te doen. Het samenspel was zeer matig, maar omdat zij ook niet zo goed waren liepen we weinig verliesgevaar. Helaas werden Large en ik opeens gewisseld. Meteen daarna blies een aanval van hun door onze verdediging heen en stonden we met 1-0 achter. Daar bleef het bij. Om op zo’n manier machteloos toe te kijken hoe we een punt lieten liggen frustreerde me enorm.
Daarom speelde ik de tweede wedstrijd met het mes tussen de tanden tegen een ploeg die nog veel slechter was dan wij. Ze hadden allemaal kneuzen, maar het lukte niet om snel te scoren. Uiteindelijk lukte het me om de 1-0 te scoren, wat veel adrenaline in me losmaakte. Ik schreeuwde het uit. Later gunde ik mezelf een publiekswissel.
Ook in de derde wedstrijd, tegen allemaal kleutertjes, werd ik gauw gewisseld. Het liep totaal niet, dus besloot ik maar om naar de kant te gaan. Mijn invaller, Large, scoorde meteen de 1-0.
Uiteindelijk werd het 3-0, waarna een lange pauze volgde. Het begon zachtjes te regenen en we gingen naar binnen om oranje te volgen op de Olympische spelen.
In de laatste wedstrijd speelden we tegen Spijkenisse, dat tot dat moment alles had gewonnen. Dat zei wel wat over het niveau in de poule, want echt goed waren ze niet. We konden hun aanvallen makkelijk stoppen en we hadden meestal een overwicht. Het probleem was alleen om te scoren en dat moesten we juist doen. Hun keeper, Rik de Wilde, was overduidelijk hun sterkste schakel. Zijn zwakte was dat hij veel te ver uitgooide, waardoor de bal weer naar onze keeper ging. We kregen echter weinig echte kansen en het bleef 0-0. Daarmee waren we slechts derde geworden, niet genoeg voor de halve finale. Tijd om op te krassen…
Ik had me wel vermaakt, maar ik vond 1) dat ik te vaak moest wisselen (in elke wedstrijd ben ik gewisseld) en 2) dat het resultaat wat matig was. Ik had nog wel een wedstrijdje willen spelen tegen een sterk team. Het mocht niet zo zijn…
Vijfde dag
In de zevende ronde kon eindelijk het interessante duel tussen Vin$ – Le gespeeld worden. Gisteren kon dat niet, omdat de twee jongens allebei tweemaal achter elkaar met wit hadden gespeeld. Ditmaal kon het wel en kreeg Vin$ het witvoordeel. Dat gebruikte hij vervolgens om na veertien zetten in een straal gewonnen stelling remise aan te bieden. Lenaart greep het buitenkansje na enig nadenken aan.
Na de partij had Vin$ spijt als haren onder zijn oksel dat hij remise had aangenomen. Hij wilde niet van een vriend winnen. Ik liep met de jongens mee naar Lenaarts hotelkamer. We zaten daar wat te zitten, te schaken en na te denken over de vreemde gebeurtenis. Ondertussen waren de schoonmaaksters bezig het bed te verschonen…
Weer buiten probeerde Monique S. Vin$ nog te troosten. Het leek niet veel uit te maken. Op dat moment ging d’r mobiel af. Het was Yge Visser. Hij had waarschijnlijk beter niet kunnen bellen, want hij schijnt inmiddels op non-actief te zijn gezet (heb ik ook maar ergens gehoord.)
Daarna ging ik met Vin$ lopen. Langzaam maar zeker kwam hij uit zijn dip. Hij had er weer een beetje zin in. “Wat een dag”, dacht ik. Zo denk je de winnaar al te kunnen aanwijzen en dan plotseling is het zo ver weg. Ik was blij dat Vin$ weer wilde spelen.
Remisevirus
Large en Ewood hadden het remisevirus opgelopen. Ewood raakte daardoor zijn 100%-score met zwart kwijt. Large had al eerder een remise moeten afstaan. Hij stond trouwens behoorlijk goed, dus waarom het remise werd is me niet helemaal duidelijk.
In de middagronde speelde Vin$ tegen Tony Zhang. Er werden wat zetten gedaan. Wit had misschien een plusje, maar de zwarte stelling was makkelijker te spelen, dacht ik. Opeens werden er rare zetten gespeeld, maar dat kwam omdat de partij remise was geworden. Niet slecht, maar misschien te voorzichtig.
Nullen
Verder gebeurde er weinig om trots op te zijn op de liveborden. Large ging er hard af op het livebord. Ik kan de partij niet beoordelen, omdat er rare zetten werden gespeeld. Zo kon niet gegaan zijn. De slotaanval zag er daarentegen normaal uit.
Het duurde maar en het duurde maar. Op een gegeven moment gingen de Baarnaars, waaronder ik, maar naar de Menza. Pascal zou nog op Ewood wachten. Zelf was ik een van de eersten die zijn maaltijd had samengesteld en ik ging op zoek naar een grote tafel. Die had ik uiteindelijk gevonden. In een enge, kille ruimte, naast allerlei gehorige machines, was een enorme tafel. Ik had m’n maaltje snel op en daar kwam Ewood. Hij had verloren en zei niks meer. Zijn gezicht sprak boekdelen.
Nog lelijker was de nederlaag van Lenaart. Hij verloor van Evert Rademakers en was kansloos voor de titel. Best sneu eigenlijk.
Zesde dag
Op de laatste dag gebeurde niet veel. De kamer was mooi opgeruimd en het was tijd voor de laatste ronde. Vin$ speelde al snel remise tegen Evert en gokte erop dat kleine Christov niet zou winnen van Le Roi. Hij zou daarmee gelijk krijgen, waardoor hij het toernooi met Roi en Evert won. Uiteindelijk scoorde Vin$ een weerstandspuntje meer dan Roi en daarvoor mocht hij Lenaart dankbaar zijn, die de laatste ronde won, maar ook Large, die de laatste ronde verloor. Was dit andersom, dan had Roi een weerstandspuntje meer gehad.
Het incident in de zevende ronde haalde veel glans af van Vin$’ tot dat moment fraai gespeelde toernooi, maar hij mag volgend jaar wel meedoen aan de Young Masters. Dat was niet weggelegd voor Ewood, die zijn laatste partij nog wel won en met 5½ uit 9 nog boven Large eindigde. Zijn score van 1 uit 4 met zijn sterke kleur gaf te denken.
Lijst van BSG’ers:
1. Vin$ 7
5. Lenaart 6½
16. Ewood 5½
20. Large 5
Bulletin
Minder indruk maakte de bulletinploeg dit jaar. Renze Rietveld mocht de A-categorie dit jaar verslaan (geen idee hoe ik dat weet, want het staat niet op de site) en deed dat niet met verve. In de zevende ronde maakte hij de blunder van het toernooi door Lenaart met Large te verwisselen. Consequent wordt er gesproken over “Lars”. Het vreemde is ook nog dat Renze in Dieren, iets langer dan een week voor Enschede, tegen Lenaart speelde. Je zou dan toch wel verwachten dat ‘ie ‘m dan nog wel zou herkennen… Verder klopte er wel meer niet. Lenaart bood zelf helemaal geen remise aan en hij eist een rectificatie.
Ewood wordt weer eens niet genoemd in de overigens zeer beknopte dagverslagen. Net als vorig jaar wist hij uit de schijnwerpers te blijven. Ewood heeft zijn stijl niet mee. Soms speelt hij zo saai dat je gewoon in slaap valt bij het naspelen van een partij. Dat komt misschien ook door het subtiele positionele spel waarmee hij zijn leeftijdsgenoten ver vooruit is. Zijn kracht is moeilijker te zien. Toch is het dan ook weer overdreven om zijn naam niet te noemen in de partijen die hij speelt.
Een ander gebrek is dat de verslaggevers niet de beschikking hebben tot een schaakprogramma. Daar kwam ik op dinsdag achter toen me gevraagd werd partijen in te voeren. Hierdoor zijn de partijen moeilijker te checken op blunders. Dan had Ewoods verliespartij in de een-na-laatste ronde vermoedelijk in een ander daglicht gestaan.
Ewood heeft volgend jaar nog een kans, Le niet meer. Hij heeft er echter uitgehaald wat erin zat.
