De afgelopen tijd was een best drukke tijd. Wat daarbij niet hielp, was dat ik ook nog een flinke verkoudheid of zelfs een griepje te pakken kreeg. Stomme seksistische virussen ook! Het gedonder begon in het weekend nadat ik terugkwam van Barcelona en hoewel het nu veel beter met me gaat, heb ik zo nu en dan nog flinke hoestaanvallen.
Goed, beter, uit de kunst
Gelukkig waren er ook nog leuke dingen. Afgelopen dinsdag hadden we het jaarlijkse kerstdiner van onze afdeling. Het was de afronding van mijn eerste jaar in de feestcommissie. Een jaar waarin ik, samen met mijn altijd vrolijke collega en kamergenote Jamie, een hoop verjaardagsvieringen heb mogen organiseren. Het kerstdiner was uiteindelijk een behoorlijk succes, ondanks dat de opkomst wat tegenviel. Het restaurant was makkelijk te vinden, het eten was goed en desondanks waren we niet over ons budget gegaan. Het zal moeilijk worden om die prestatie volgend jaar te overtreffen.
Kut, kutter, kutst
Afgelopen week ging ook de nieuwe dienstregeling van de NS in. Triomfantelijk werd aangekondigd dat er voor iedereen wel wat zou veranderen. Dat is mooi, dacht ik. Er zou vast eindelijk een keer iets gedaan worden aan die zeven minuten overstaptijd op Weesp. Dat was mogelijk: volgens een collega met NS-achtergrond kunnen de treinen tegenwoordig door betere seinen dichter achter elkaar rijden, zodat die trage stoptreinen minder lang op de intercity’s hoeven te wachten. Ik was dan ook teleurgesteld toen ik zag dat er in mijn situatie weinig veranderde: de trein die ik normaal altijd nam, zou nu een minuutje eerder vertrekken en om hetzelfde moment aankomen. Conclusie: nu wacht de trein in Weesp acht in plaats van zeven minuten op de passerende intercity’s… Wat er nog meer kut aan is: de treinen die eerst rechtstreeks naar Schiphol reden, rijden nu rechtstreeks naar Amsterdam Centraal en omgekeerd. Lekker verwarrend! Spoor 2 op Naarden-Bussum wordt niet meer gebruikt. Daar kwam ik ook pas achter toen ik mijn trein aan de overkant van het spoor aan zag rijden. Mijn excuus: de monitor op het tweede perron stond op zwart! Verder rijden er ’s avonds minder treinen van en naar Naarden-Bussum. Stond ik ineens bijna een half uur op Amsterdam Zuid langzaam te bevriezen omdat ik de trein net had gemist. Tijdens de clubavond van afgelopen maandag zat iedereen uit Amsterdam op hete kolen omdat de laatste trein naar Amsterdam ineens een stuk eerder vertrok dan anders. Als er ooit een goede reden was om je rijbewijs te halen, dan is het die nieuwe dienstregeling wel.
De afgelopen weken stonden ook in het teken van het WK Dammen. De tweestrijd werd uitgevochten door Roel Boomstra en de piepjonge Jan Groenendijk. Boomstra won de match met opvallend gemak. Als niet-dammer wilde ik het evenement graag volgen (ik ben totaal niet chauvinistisch hoor), maar dat was moeilijker dan gedacht. Die sukkels promoten hun sport ook niet. Toch kon ik de partijen uiteindelijk nog wel volgen, wat er voor mij als een niet-dammende schaker best interessant uitziet. Heel moeilijk lijkt het spel me niet, maar de moeilijkheid zit ‘m erin dat je altijd moet slaan als je kunt. Met schaken heb je tenminste nog de keus om dat niet te doen. Erg professioneel vind ik de weergave van de dampartijen niet. De partijen worden live geanalyseerd door twee engines met zo te zien een enorm horizonprobleem. Jammer dat je voor de computerevaluaties weer naar een ander tabblad moet gaan, zodat het alsnog lastig te achterhalen is wat nou precies het beslissende moment was. Het dammen kan in dat opzicht een voorbeeld nemen aan het schaken, waarbij de partijen en analyses veel toegankelijker zijn.
Nu ik dat zeg: in Londen hebben ze in dat opzicht ook nog heel wat te leren. Een leuk toernooi moet het zijn, met veel besliste partijen en Topalov als kop van Jut, wat ‘ie de laatste tijd overigens wel vaak is. Alleen jammer dat het hoofdtoernooi helemaal wordt ondergesneeuwd door de bij-evenementen. Dagverslagen worden in onooglijke pdf-bestanden aangeleverd en gaan nergens over. Zonde, want ik had bijvoorbeeld wel wat willen lezen over wat er met Topalov aan de hand is. Die analyses van de remisepartijen van Drawnish Giri komen me zo langzamerhand wel de neus uit.
Nou ja, dit moest ik even kwijt. Morgen ga ik weer knallen in de KNSB-competitie!
