Wat was het toch een bijzondere wedstrijd, de wedstrijd Utrecht – BSG van vorig seizoen. Tegen alle verwachtingen in won degradatiekandidaat BSG van het veel sterker geachte Utrecht. Een paar weken later werd zelfs het verblijf in de meesterklasse met een jaar verlengd, zodat ook dit seizoen de wedstrijd Utrecht – BSG op het programma stond. Ditmaal waren de rollen echter omgedraaid, en dus zag BSG zijn kansen op klassebehoud als sneeuw voor de zon verdwijnen.
Het was een prachtige tijd: ik had het prima naar mijn zin in Amstelveen en met schaken ging het ook de goede kant op: na een bemoedigend gelijkspel tegen Apeldoorn versloegen we De Stukkenjagers. Ik won mijn eerste partij in de meesterklasse. Een paar dagen later kreeg ik mijn masterdiploma. En ondertussen ging het in de bekercompetitie ook goed. Was ik er eindelijk, na al die jaren, achter gekomen hoe ik succesvol en gelukkig kon worden in dit leven? Het leek er wel op. De prille lente ademde puur geluk en gaf het startsein voor een ontluikende liefde. Zielsgelukkig was ik, tot die competitiewedstrijd tegen Utrecht. Gegeven de omstandigheden speelde ik nog een puike partij, maar uiteindelijk moest ik me na zes uur zwoegen toch gewonnen geven. Het was een symbolische nederlaag: ik was mijn onoverwinnelijkheid kwijt en vanaf die dag begon de ellende. Het culmineerde eind augustus in mijn (gedwongen) vertrek uit Amstelveen. Vandaag keerde ik terug naar de plek waar het onheil was begonnen: Nationaal Denksportcentrum Den Hommel.
Het foutenfestival
BSG was op volle oorlogssterkte en Utrecht kwam eveneens met een basisteam aan de start – van hun twaalf actieve spelers waren alleen Chiel van Oosterom en invalster Lisa Schut verhinderd. Dat betekende dat er geen beroep gedaan hoefde te worden op de spelers van het tweede team, die tegelijkertijd tegen de Meppeler Schaakvereniging speelden.
Schaaktechnisch gezien stelde de wedstrijd van BSG niet heel veel voor. Het niveau van de partijen was niet al te hoog, een uitzondering daargelaten. De score werd geopend door een remise van, hoe kan het ook anders, Robert Ris. Tegen Jelmer Jens bereikte Ris the Wiz al snel gelijkspel met zwart, genoeg voor zijn vijfde remise van het seizoen.
Behirder was ditmaal relatief snel klaar. Hij kwam voor de verandering een keer de opening heelhuids door, om vervolgens op alle fronten schaaktechnisch te worden afgetroefd door Thomas Willemze. In de eerste tijdnoodfase gaat nog meer mis: Ton van der Heijden grijpt in hevige tijdnood een paar keer flink mis en moet dat eveneens met een nul bekopen tegen Menno Okkes. En wat te denken van de goede stellingen die de lange Alexander en Tea hadden? Daar is ook niet veel meer van over. Om over Grotovsky’s stelling maar te zwijgen.
De korte Alexander deelt nog het punt met collega-grootmeester Robin Swinkels. Hetzelfde resultaat is er voor FM Henk, die in een lastig te doorgronden Siciliaan Joost Michielsen op remise houdt. De stand was dus 3½-1½ in het voordeel van Utrecht, dat al aan de matchpunten mocht ruiken.
Tweede helft is voor BSG
Gelukkig keerden de kansen na de tijdcontrole. Zo was Alexander van Beek tegen Dharma Tjiam in een vervelend eindspel gekomen met een superslechte loper tegen een mooi paard. Even later is het zwarte paard in een diepvrieslasagne verwerkt en staat er een eindspel op het bord dat gemakkelijk gewonnen is voor wit.
Niet heel veel anders is het eindspel van Frank Erwich tegen Jaap Houben. De topscorer van BSG pakte zijn vijfde punt van het seizoen in een eindspel waarin hij twee pluspionnen had. Wel baalde hij dat uitgerekend hij tegen de enige Utrecht-speler zonder FIDE-titel speelde, zijn vierde titelloze tegenstander alweer. Al met al waren zijn kansen om een IM- of zelfs een GM-norm te scoren er niet bepaald op vooruitgegaan. Wel was de stand weer gelijk: 3½-3½ en met een beetje geluk was er nog een gelijkspel mogelijk.
SOS
Helaas viel het dubbeltje ditmaal niet echt de kant van BSG op. Zo wist Tea Lanchava haar betere stelling tegen Hans Klip niet te verzilveren. Na de opening was het klip en klaar dat ze beter stond, maar toen Cherifa wat trucs in de stelling bracht, was het niet zo duidelijk meer. Uiteindelijk eindigde het eindspel van toren en paard tegen toren en drie pionnen in remise.
Op het eerste bord hield Large lang stand tegen Martijn Dambacher. Wits gecentraliseerde stukken leken wel op te wegen tegen zwarts loperpaar, maar na een foutje was er opeens geen houden meer aan. Dus lag alle druk op de schouders van Ewood, die eveneens door het loperpaar gemarteld werd. Na een lange en vermoeiende strijd, met wederzijdse fouten, probeerde hij tegen Vincent Diepeveen nog wanhopig naar remise te ontsnappen op basis van een verkeerdehoeklopermotief, een strijd die gedoemd was te mislukken. Dat gebeurde dan ook en dus won Utrecht met 6-4 in een draak van een wedstrijd.
Utrecht (2385) – BSG (2333) 6-4
1. M Dambacher m (2483) – L Ootes (2350) 1-0
2. R Swinkels g (2522) – A Berelowitsch g (2547) ½-½
3. J Houben (2314) – F Erwich f (2365) 0-1
4. J Jens m (2386) – R Ris m (2403) ½-½
5. J Michielsen m (2367) – H van der Poel f (2236) ½-½
6. M Okkes f (2324) – T van der Heijden (2292) 1-0
7. D Tjiam m (2379) – A van Beek m (2315) 0-1
8. T Willemze m (2381) – J de Groote (2158) 1-0
9. H Klip m (2351) – T Lanchava m (2304) ½-½
10. V Diepeveen f (2345) – E de Groote (2358) 1-0
Zodoende eindigde de wedstrijd heel anders dan een jaar geleden. Positief was dat BSG ondanks alles nog (enigszins) in de buurt van een gelijkspel was gekomen, maar het is zorgwekkend dat BSG al het hele jaar afhankelijk is van de punten die de nieuwkomers Frank Erwich en Alexander van Beek aan de lopende band scoren. De rest van het team raakt maar niet echt in vorm en daardoor verliest BSG wedstrijd op wedstrijd. Met de wedstrijd tegen koploper En Passant in het vooruitzicht lijkt het erop dat de overlevingskansen van BSG in de meesterklasse als sneeuw voor de lentezon verdwijnen.
Maar goed, zoals op ieder hoogtepunt een dieptepunt volgt, zo zal op dit dieptepunt weer een hoogtepunt volgen. Het kan dus alleen nog maar beter gaan en hopelijk zal de miljoenenformatie uit Bunschoten dat over drie weken kunnen beamen.
