Analyse van de Grand Prix van Brazilië

De afgelopen maanden ging werkelijk waar niks naar wens voor Vettel, die tot begin september het kampioenschap aanvoerde. Door botsingen en motorproblemen kwam het potentieel van zijn Ferrari er steeds maar niet uit, maar in Brazilië was hij eindelijk weer eens de sterkste.

Het balletje rolde op zaterdag al de goede kant op voor de Ferrari-coureur. Om twee minuten over twee zette Hamilton zijn Mercedes in zijn eerste vliegende ronde krachtig tegen de muur, waardoor hij zich niet kon kwalificeren en vanuit de pitstraat moest starten. De andere Mercedes was nog wel nipt te sterk, zodat Bottas voor de derde keer het seizoen van pole mocht vertrekken.

Bij de start sloeg Vettel zijn slag. Hij kwam iets beter weg dan Bottas, waarna hij de binnenbocht had en naar de leiding ging. Daarna moest Vettel alleen nog bij de herstart, die in het leven was geroepen door het ongeluk met Magnussen, Vandoorne en Ricciardo in de derde bocht, even oppassen. Dat lukte, waarna het een typische Vettel-zege uit zijn Red Bull-tijd werd.

Hoewel de onderlinge verschillen in de kopgroep maar een paar seconden waren, werd de race vooraan nooit spannend. Als er een circuit is waar de dropbanden van Pirelli het spektakel niet hebben vergroot, dan is het Interlagos wel. Niemand kon elkaar in de kopgroep echt bedreigen. Ze hielden zelfs bewust afstand om hun banden wat te ontzien.

Het inhalen van de tragere deelnemers was niet zo’n probleem, wat Hamilton in de openingsfase aantoonde. Zonder enige moeite slalomde hij zich in de openingsfase langs zijn tegenstrevers, waardoor hij zich na iets meer dan twintig ronden al had opgewerkt naar de vijfde plek. Zijn tempo was zo hoog dat de kopgroep zich er zorgen om moest maken.

Rondetabel van de race.

Ondertussen probeerde Mercedes Bottas via de pitstops langs Vettel te loodsen. De Fin dook als eerste in de kopgroep de pit in. Vettel stopte meteen de ronde erna en bleef nog net aan de leiding. Nog een paar bochten zat Bottas in zijn kofferbak, maar daarna moest hij aftaaien. Door de pitstops ging Hamilton, die op de hardere zachte band was begonnen, aan de leiding.

Hoe goed zijn tempo was, bleek wel uit het feit dat Vettel op nieuwe banden amper sneller was. De Duitser hield in en verhoogde zijn tempo pas weer op het moment dat Hamilton zijn banden liet verwisselen. De Brit liet de superzachte band omleggen en zette in de slotfase de aanval in.

Zijn eerste obstakel was Verstappen. Na vier uiterst sterke races kwamen de Red Bulls er in Brazilië nauwelijks aan te pas. Oppervlakkig gezien verschilt het Autódromo José Carlos Pace niet zo van het Autódromo Hermanos Rodríguez, waar Verstappen twee weken geleden iedereen om de oren reed: beide circuits liggen hoog en bevatten nauwelijks snelle bochten. Kennelijk had Red Bull de afstelling niet voor elkaar, of hadden Ferrari en Mercedes hun afstelling ditmaal wel voor elkaar.

Hoe dan ook, in een poging de kopgroep bij te houden, rookte Verstappen zijn banden op, waarna hij een getergde Hamilton op zijn dak kreeg. Zou hij het kunnen houden? Hamilton was op dat moment ongeveer een seconde per ronde sneller. Hoewel hij er in de eerste DRS-zone nog niet meteen langs kon, lukte het hem in de tweede DRS-zone wel, waarna hij jacht maakte op Räikkönen.

Ondertussen maakte Verstappen nog een tweede stop, waarna hij op nieuwe banden het ronderecord aanscherpte (1:11,044). Hamilton reed op dat moment rondetijden in de hoge 1:11, wat een halve tot hele seconde sneller was dan wat Räikkönen liet noteren. Het bleek niet genoeg, dus restte Hamilton slechts een vierde plek.

Racevoortgang Vettel (rood), Verstappen (paars) en Hamilton (grijs).

Uiteindelijk finishte Hamilton maar vijf seconden achter Vettel, wat deed suggereren dat hij de race makkelijk had gewonnen als hij gewoon van pole was vertrokken. Dat was zeker zo, al was hij volgens de analyse van de rondetijden ook weer niet zo ontzettend veel sneller dan de rest. Het verschil met de kopgroep was maar ongeveer twee tienden per ronde.

Racewinnaar Vettel was de een-na-snelste coureur op +0,16, gevolgd door Bottas (+0,18) en Räikkönen (+0,22). Aangezien de drie de hele race lang dicht achter elkaar zaten, is het niet verwonderlijk dat ze nagenoeg even snel waren. De foutmarge is te groot om met zekerheid te stellen dat Vettel sneller was dan de twee Finnen. Waarschijnlijk reed hij niet sneller dan strikt noodzakelijk. Wel lijkt het erop dat Ferrari het snelheidsvoordeel ten opzichte van Mercedes in de race is kwijtgeraakt gedurende het seizoen.

De Red Bulls kwamen wat snelheid tekort. Verstappen zat nog een beetje in de buurt (+0,31) en had dichter achter de kopgroep moeten finishen. Ricciardo rijdt nooit goed in Brazilië en dit was geen uitzondering (+0,70). De Australiër finishte na een gridstraf nog niet eens zo heel ver voor Massa, die in de slotfase bijna stilviel en ternauwernood Alonso en Pérez achter zich kon houden.

Pérez was de snelste van het groepje (+0,95), maar kwam de ex-Ferrari-coureurs niet voorbij en finishte slechts als negende. Alonso (+1,09) wekte ook de indruk sneller te zijn, maar was zo afgrijselijk traag op het rechte stuk dat hij de hele race de versnellingsbak van Massa (+1,11) zat te bestuderen.

Achter hen eindigden de Renaults, die in de race nauwelijks vooruit te branden waren, getuige hun dertiende en vijftiende snelste rondetijd. Gemiddeld genomen was Hülkenberg iets sneller (+1,35) dan Sainz (+1,47).

De achterhoede wordt aangevoerd door Wehrlein (+1,71), die tijdens de safetycarfase in het begin van de race zijn banden liet verwisselen, waarna hij de race op een set zachte banden uitreed. Het was een tamelijk optimistische strategie, die hem in de slotfase ook een plaats aan teamgenoot Ericsson (+1,82) deed verliezen. De staart van de gele grafiek is volledig op zijn race gebaseerd:

Bandenslijtage in de race op superzacht (rood) en zacht (geel) met betrouwbaarheidsintervallen.

De eerste dertig ronden waren prima te doen, maar in de tweede helft van de race begonnen de banden steeds meer grip te verliezen, waardoor zijn rondetijden door het dak gingen.

Tussen de Saubers in zat Gasly (+1,72), die nog redelijk in de buurt finishte van de Renaults, ondanks dat zijn motor er vlak voor de finish mee ophield. Teamgenoot Hartley (+1,83) was de enige coureur die met een mechanisch mankement de strijd moest staken. De oorzaak was natuurlijk weer een geplofte Renault. Franz Tost en de zijnen kunnen waarschijnlijk al niet wachten om met Honda aan de slag te gaan…

De echte ploeteraars in de race waren Stroll (+1,97), die het hele weekend niet vooruit te branden was en als laatste eindigde nadat een hevige flat spot leidde tot een lekke band. Grosjean (+2,26) was gedurende het grootste gedeelte van de race rodelantaarndrager en finishte door Strolls problemen als een-na-laatste.

De rangorde van de teams in Brazilië was als volgt:
1. Mercedes
2. Ferrari +0,2
3. Red Bull +0,3
4. Force India +1,0
5. McLaren +1,1
6. Williams +1,1
7. Renault +1,4
8. Sauber +1,7
9. Toro Rosso +1,7
10. Haas +2,3

Eén gedachte over “Analyse van de Grand Prix van Brazilië”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *