Ter voorbereiding voor het nieuwe competitieseizoen heeft BSG in het eigen Denksportcentrum een oefenwedstrijd tegen eersteklasser Het Witte Paard uit Haarlem gespeeld. De dubbelrondige ontmoeting tussen de Noord-Hollandse teams eindigde onbeslist.
Het is weer september, wat betekent dat de KNSB-competitie voor de deur staat. Over twee weken is het zover en mag BSG met het tweede team van de Kennemer Combinatie afrekenen. Ter voorbereiding op die wedstrijd bond BSG de strijd aan met een andere Haarlemse club, Het Witte Paard. Het was een ideetje van Paul Tuijp, die onlangs naar Bussum is verhuisd en zich bij ons schaakgenootschap heeft aangesloten. Het leek hem leuk om de eerste teams van zijn oude club tegen zijn nieuwe club te laten spelen. Gisteren vond de krachtmeting plaats in Bussum.
HWP komt komend seizoen uit in de eerste klasse, waarin men met tientallen speelt. BSG speelt sinds vorig seizoen in de tweede klasse, waarin de teams uit acht spelers bestaan. Voor de wedstrijd werd dan ook een compromis gesloten en wisten beide teams negen spelers op te trommelen. Het speeltempo was drie kwartier per partij, plus een bonus van welgeteld drie seconden per zet (Teamleider Timon: “In de mail stond één seconde, maar ik dacht, ‘wat is nou één seconde?’“, Paul Tuijp: “Dat was een typefout. Er had tien moeten staan.”), zodat er twee partijen gespeeld konden worden. In de eerste ronde mochten de Haarlemmers met de witte paarden spelen, in de tweede ronde de BSG’ers.
In de eerste ronde zetten de Haarlemmers het speelsterkteverschil en het witvoordeel om in een klinkende 6-3-overwinning. Aan het eind van de middag mocht BSG met de schimmels spelen en wist het de stand knap gelijk te trekken door ook met 6-3 te winnen. Mijn bijdrage aan dit alles? Twee remises. In de eerste partij stond ik minder en had ik op een gegeven moment nog 20 seconden op de klok. Hoewel mijn snelschaakskills niet meer zo goed zijn als vroeger, kwam ik nog wel gewonnen te staan. Helaas miste ik de finishing touch en eindigden we met twee kale koningen. In de tweede partij bakte ik er niet veel van en had ik geluk dat ik met remise wegkwam. Tijd om de openingen (en dan in het bijzonder de Caro-Kann) weer eens grondig te bestuderen!
HWP (2193) – BSG (2147) 6-3
1. Adam Féhèr (2392) – Ton van der Heijden (2288) 1-0
2. Bart Gijswijt (2297) – Ewoud de Groote (2237) 0-1
3. Richard Duijn (2214) – Henk van der Poel (2183) 1-0
4. Rob Duijn (2199) – Jesper de Groote (2170) ½-½
5. Christopher Brookes (2180) – Judit Clopés (2154) 1-0
6. Tim Mazajchik (2194) – Mark Grondsma (2115) 1-0
7. Gijs IJzermans (2100) – Rein Brouwer (2095) ½-½
8. Collin Boelhouwer (2137) – Timon Brouwer (2093) 0-1
9. Jeroen Schoonackers (2026) – Ruben Hilhorst (1990) 1-0
BSG (2147) – HWP (2193) 6-3
1. Ewoud de Groote (2237) – Adam Féhèr (2392) 0-1
2. Henk van der Poel (2183) – Bart Gijswijt (2297) 0-1
3. Ton van der Heijden (2288) – Richard Duijn (2214) 1-0
4. Judit Clopés (2154) – Rob Duijn (2199) 1-0
5. Mark Grondsma (2115) – Christopher Brookes (2180) 1-0
6. Jesper de Groote (2170) – Tim Mazajchik (2194) ½-½
7. Timon Brouwer (2093) – Gijs IJzermans (2100) 1-0
8. Ruben Hilhorst (1990) – Collin Boelhouwer (2137) ½-½
9. Rein Brouwer (2095) – Jeroen Schoonackers (2026) 1-0
Na afloop werd er nog een tijd nagekaart in de plaatselijke pizzeria, terwijl de HWP’ers in de zaak ernaast hun maag (en de portemonnee van de Bussumse middenstand) gingen vullen. De partijen werden, voor zover dat kon, gereconstrueerd en geanalyseerd, terwijl de iets later binnen komen druppelen Xiaomei vrolijk met Judit, onze nieuwste aanwinst, ging converseren. Na nog een fles limoncello (“What is that?” –“Juice!”) soldaat te hebben gemaakt, konden we weer terug naar huis zwalken, met een warm gevoel vanbinnen. Het competitieseizoen moet nog beginnen, maar het kan nu al niet meer stuk.
