Na afloop van de vijfde race van het seizoen was het Wilhelmus eindelijk weer te horen. Op Silverstone smeerde Max Verstappen het oppermachtige team van Mercedes zijn eerste nederlaag aan. Hoe kreeg hij dat voor elkaar?
Voor de tweede race op Silverstone boezemden de banden de coureurs angst in. In een poging om wat onvoorspelbaarheid te creëren had Pirelli namelijk zachtere banden meegenomen dan voor de eerste race op hetzelfde circuit, een race die ontsierd werd door de nodige klapbanden. Opmerkelijk genoeg bleven de banden in de tweede race gewoon heel, mogelijk omdat een scherpe curbstone was aangepast, of omdat Pirelli hogere bandendrukken had voorgeschreven.
In de eerste race was de harde band de beste band, maar deze band was voor de tweede race niet beschikbaar. In plaats daarvan hadden de coureurs de beschikking over een nog zachtere zachte band, die in de hitte totaal niet uit de verf kwam en daardoor door de coureurs genegeerd werd. De mediums waren de zachte band van een week eerder, die toen ook niet heel denderend waren. Daarom besloot Max Verstappen zich op de harde band te kwalificeren. Het voordeel daarvan was dat hij in het begin van de race sneller was en dat hij langer door kon rijden. Het nadeel was dat hij ergens nog een keer op de mediums moest rijden, wat hem eventueel de kop zou kunnen kosten.
De tactiek ging uiteindelijk volledig op. Hieronder een overzicht van de voor brandstof gecorrigeerde rondetijden van Verstappen, Hamilton en Bottas per stint. De eerste stint is weergegeven in het rood, de tweede in het groen en de derde in het blauw.
Verstappens voor brandstof gecorrigeerde rondetijden blijven heel vlak, wat suggereert dat de banden van zijn Red Bull bijna niet sleten. Aan het eind van zijn lange eerste stint op de harde band is zijn tempo akelig constant. Zonder DRS en met een minder agressieve motorinstelling rijdt hij op oude banden maar drie tellen trager dan in de kwalificatie, toen hij er op de zachte band een 1:26.176 uit wist te persen.
Verstappen rijdt een hele korte stint op de mediums, om daarna weer terug te gaan naar de harde band. Ook nu blijft zijn tempo (tot aan de laatste ronden) heel vlak. De Red Bull deed het geweldig op de harde band, iets wat Albon met een stevige inhaalrace benadrukte.
Een heel ander verhaal was Mercedes. In de openingsronden waren de zwarte bolides snel onderweg, maar al gauw bouwden hun mediums af, dus doken ze op een kwart van de raceafstand de pits in om de snellere en slijtvastere harde banden om te laten leggen. Vanaf dat moment zou Mercedes de race weer onder controle krijgen, was de gedachte.
Het gebeurde alleen niet, omdat de harde band helemaal niet zo goed onder de Mercedes werkte. Zowel bij Hamilton als Bottas lagen de gecorrigeerde rondetijden in de tweede stint boven die in de eerste.
Waar Hamilton uiteindelijk een extreem lange stint reed op de harde band, werd Bottas tegelijk met Verstappen voor de tweede keer naar de pits gehaald. Ze kwamen eruit op de harde band, met Verstappen nog steeds net voor de Fin, die wist dat de zege daarmee wel verkeken was. Tot overmaat van ramp verloor hij in de slotfase ook nog zijn tweede plek aan Hamilton, waar hij absoluut niet blij mee was.
In de tweede stint kwamen Hamiltons banden weer wat tot leven, waardoor hij zijn tweede stop heel lang kon uitstellen en hij in de slotfase betere banden had dan Bottas. Inderdaad reed Hamilton zich in zijn derde stint het licht uit de ogen om eerst Leclerc en daarna Bottas nog te achterhalen. Daarbij beulde hij zijn banden wel flink af, wat te zien is aan zijn sterk oplopende rondetijden. Hamiltons geluk was dat Bottas’ banden vlak voor tijd volledig naar de knoppen gingen, waardoor hij de Fin alsnog kon verschalken.
Na afloop klaagde Bottas over de gevolgde strategie, hoewel daar weinig mis mee was. Om de een of andere reden werkte zijn derde bandenset niet zo goed, iets waar herintreder Hülkenberg ook al last van had. Ondanks dat Bottas zijn laatste stint heel rustig begonnen was en ook later niet meer heel hard begon te pushen, gingen zijn banden er wel aan, in tegenstelling tot in zijn tweede stint. Met 13 ronden op de mediums, gevolgd door 19 op hard en daarna nog eens 20 op hard, had Bottas juist een zeer evenwichtige strategie.
Op strategisch vlak viel er een heleboel te beleven, ondanks dat eigenlijk alleen de twee hardere compounds gebruikt werden. Zo wisselden Leclerc en Ocon maar een keer hun banden en wisten daardoor flink op te rukken.
Minder gelukkig met zijn strategie was Gasly, die een fraaie zevende startplaats omzette in een elfde aan de finish omdat zijn team reageerde op een vroege stop van Albon (of all people). Door de vroege stop vond de ex-teamgenoot van Verstappen zich steeds in het verkeer terug, waardoor hij zijn banden ruïneerde en gezien was.
Albon wist zich nog wel te herstellen en finishte na een sterke inhaalrace als vijfde. Al met al kostte het strategische gegoochel van Red Bull om hem uit het verkeer te houden hem een plekje aan Leclerc.
Ook niet blij met zijn team was Vettel. De Duitser hield voor de tweede race op rij zijn kaken stijf op elkaar in de uitloopronde na weer een mislukte race. Hij snapte niets van de beslissing om hem zo vroeg voor de tweede maal banden te laten wisselen (antwoord: Ferrari zag kans om Sainz te undercutten), waardoor hij de hele race in het verkeer zat. Ferrari-teambaas Binotto schoot de klaagzang in het verkeerde keelgat en hij counterde dat Vettel zijn race zelf had verprutst met die knullige spin bij de start. Au.
Vervolgens deed Ricciardo nog een duit in het zakje door zijn uitglijder tegen het eind van de race een “Seb-spin” te noemen. De Australische lachebek kende juist in de omstandigheden die hem zouden moeten liggen een moeizame race, waarin hij negen plekken lager eindigde dan waar hij gestart was. Mogelijk speelde de beslissing van het team om in de vrije trainingen een van de twee kostbare zetjes harde banden over het circuit te gaan uitsmeren een rol, waardoor zowel Ricciardo als Ocon maar een setje harde banden had voor de race. Waar Ocon van de nood een deugd maakte door maar een keer banden te wisselen, bezocht Ricciardo zijn team wel drie keer in de race, wat duidelijk niet de beste strategie was.
De Tracing Points eindigden na alle consternatie eerder in het weekend als zesde en zevende. Door een extra stop eindigde invaller Hülkenberg nog achter teammaat Stroll. Boze tongen beweerden natuurlijk dat Racing Point dat expres had gedaan om Stroll er goed uit te laten zien, maar gezegd moet worden dat de Canadees zijn nieuwe teammaat in de race keurig bij wist te houden.
In de middenmoot was McLaren kleurloos. De oranje bolides hadden noch in de kwalificatie, noch in de race het tempo van een week eerder. Sainz’ race liep van de rails door een trage pitstop, waardoor hij nog achter de man eindigde die hij volgend jaar gaat vervangen. Norris scoorde nog net twee puntjes met een negende plek voor de Alpha Tauri’s.
In de achterhoede kwam Räikkönen in het duel tussen de Alfa Romeo’s, de Haasjes en de Williams’ als overwinnaar uit de bus. De Fin wist dankzij een 1-stopstrategie van de laatste naar de vijftiende plek op te rukken, voor Grosjean en teamgenoot Giovinazzi. Het Williams-duo Russell en Latifi bewandelde de omgekeerde weg: dankzij een vreemde 3-stopstrategie eindigden zij helemaal achteraan.
Daarmee deden ze het overigens nog beter dan Magnussen, die stuitend traag was, volledig terecht een tijdstraf kreeg omdat hij Latifi bijna van de baan reed en uiteindelijk maar opgaf omdat hij geen banden meer had.
De conclusies:
- Verstappen was supersnel omdat zijn harde banden niet sleten
- Mercedes was juist verrassend langzaam op de harde band en dat kostte ze de race
- In tegenstelling tot wat iedereen dacht, was een 1-stopstrategie gewoon mogelijk
- De zachtere banden hielden het prima uit, er waren geen klapbanden
- De winnaars op zaterdag waren in grote lijnen de verliezers op zondag (met name Hülkenberg, Ricciardo en Gasly)
