BSG laat ASV volkomen kansloos
Vanmiddag heeft BSG een dreun uitgedeeld aan de concurrentie. Subtopper ASV werd in Arnhem moeiteloos verslagen. Door de zege ligt BSG weer goed op koers voor promotie. De enig overgebleven concurrent is Apeldoorn 2.
BSG begon de wedstrijd met één invaller, die de opmerkelijke naam “Jesper de Groote” heeft. Hij viel in voor Peter Drost, die ergens in Duitsland een toernooitje speelt. Tegen subtopper ASV zou het best een moeilijk middagje kunnen worden. Na een uurtje spelen was er nog weinig aan de hand voor de thuisclub. Er werd zelfs gegniffeld om de stelling aan bord zes, waar Ton van der Heijden in de fout was gegaan, zo leek het. Verder stond Hans Ree al iets beter, tegen Eelco de Vries (Equilibria nl :P).
Ongeveer op dat moment, op de twaalfde zet, kreeg ik prompt een remiseaanbod. Netjes als ik ben, ging ik met Edwin Baart overleggen of ik dit aan mocht nemen. Hij schatte de stand van de overige borden als “onduidelijk” in. Ik vond ook wel dat ik beter stond, maar ik had niet echt een idee hoe ik dit moest uitbuiten. Sterker nog: Binnen een paar zetten gaf ik een kwal weg. Het schaamrood stond me op de kaken. Was het niet toch verstandig geweest om die makkelijke remise te pakken? Waarom doorspelen als je die nacht geen oog hebt dichtgedaan? Had ik niet toch de stelling moeten dichtschuiven? En het klokje tikte steeds meer tijd weg. Ik moest een oplossing verzinnen. Die kwaliteit verloor ik sowieso, dus hoe gaf ik ‘m zo “handig” mogelijk weg. Ik zag een lichtpuntje: wits goeie loper zou sneuvelen. Misschien kon ik wel op de aanval spelen. Zo gezegd, zo gedaan. Maar ja, een kwaliteit is toch wel veel. Zeker omdat Lc8 nog niks deed. Mijn tegenstander ontworstelde zich probleemloos aan de druk, al vond hij het nog wel nodig om een pion weg te geven.
Vlak voor de tijdcontrole had ik me bij een nul neergelegd. Gelukkig deed hij de enige zet die mij tegenkansen gaf. Maar ja, met slechts een minuut bedenktijd kon ik weinig meer verzinnen dan wat schaakjes geven. Misschien had ik zelfs kunnen winnen in die fase. Ik haalde de veertigste zet. Ik kon even pissen?. Teamleider Edwin Baart bood me wat thee aan. Die thee kon ik mooi opslurpen terwijl mijn tegenstander me de nekslag zou uitdelen. Mooi niet. In plaats van simpel te winnen, bedacht hij een constructie om dames te ruilen. Het resterende eindspel van Toren + drie pionnen tegen Loper + drie pionnen was natuurlijk gunstig voor hem, maar ik had remisekansen. En ik vocht ervoor. Hij ruilde pionnen, waarna het eindspel met beiden een vrijpion remise was. Na bijna zes uur spelen moest hij, zeer tegen zijn zin, in remise berusten.
De anderen hadden op dat moment al lang en breed gewonnen en zaten te analyseren. Dat heb ik dus ff gemist… In het kort: Hans Ree won al snel, daarna won Coen van der Heijden. Coen won ergens een kwaliteit en schoof het eindspel netjes uit. Ook Ton van der Heijden won. De “kwaliteitswinst” zal de witspeler niet goed zijn bevallen. Zwarts stukken domineerden het bord. Vervolgens vielen de middelste borden als dominostenen om bij ASV. Achtereenvolgens wonnen Ewoud, Emile en Leon. (geen idee in welke volgorde) Ewoud kraakte de Caro-Kann van zijn tegenstander. Hij won het eindspel fraai. Emile leek slecht te staan na de opening, maar sprak zijn vaardigheden aan. Toen de zwarte stukken de witte stelling binnendrongen, was het pleit beslecht. Leon won vervolgens van een tegenstander die geen idee had hoe hij de opening moest spelen. Via een handige zetverwisseling bereikte Leon een goede stelling, die hij dus ook won. Wie een beetje achterbleef, was Henk. Hij zei dat hij wel ietsjes beter stond, maar niet genoeg. In ieder geval was de stand ½-6½ voor BSG. Vervolgens wist ik dus mijn verloren stelling nog te redden: 1-7 voor BSG. Een geweldig resultaat. En gelukkig voor mij waren de anderen nog mooi aan het wachten. Zo had ik toch die remise te pakken, die ik na twaalf zetten al had kunnen pakken. Ik heb Martijn Benschop wel eens zoiets zien opgeven. Hij kreeg remise aangeboden, moest verder spelen, gaf een pion weg en gaf meteen op. Mijn onverzettelijkheid werd gelukkig een keertje beloond.
BSG 2 had een minder voorspoedige middag. Geplaagd door een tekort aan vaste krachten, werden er drie invallers ingezet. Deze konden niet voorkomen dat BSG 2 keihard werd afgeslacht: 7-1 werd het voor de Kennemer Combinatie 2. Door dit resultaat is BSG 2 in degradatiezorgen gekomen, al was het tegen een sterke tegenstander. Het was typisch een middag dat werkelijk NIETS lukte. Het enige positieve was dat Kooijman van die hatelijke “0” af is.
Resultaten ASV – BSG 1-7
- E de Vries – H Ree 0-1
- O Wilgenhof – L Pliester 0-1
- L van Tol – H van der Poel ½-½
- R de Leeuw – E Wüstefeld 0-1
- W van Rijn – E de Groote 0-1
- P Boel – T van der Heijden 0-1
- S Berkhout – C van der Heijden 0-1
- J Sloots – J de Groote ½-½
