Gisteren beleefde ik tegen Krimpen aan den IJssel een van de vreemdste competitierondes die ik in al die jaren in de KNSNB-competitie als speler heb meegemaakt. De door een verstrooide wedstrijdleider geleide wedstrijd kende een merkwaardig scoreverloop, maar het merkwaardigste wapenfeit was misschien nog de redelijk solide zwartoverwinning die ik wist binnen te halen. Dat was echt alweer een tijdje geleden.
Een heleboel remises, een vette nederlaag en anderhalf jaar corona: door omstandigheden had ik alweer bijna vier jaar niet met zwart gewonnen in de KNSB-competitie. Gelukkig kwam daar gisteren dan verandering in. Door de bizarre ontknoping sneeuwde die prestatie een beetje onder. Toen het nog licht was en het nog droog was, stond ik blij te vertellen hoe we na de op handen zijnde overwinning zo goed als veilig waren. Een paar uur later liep ik als een zombie door de speelzaal te ijsberen toen duidelijk werd dat de resterende partijen allemaal (op soms bizarre wijze) verloren gingen.
De enige wedstrijd die qua scoreverloop in de buurt kwam met de wedstrijd van gisteren, was de wedstrijd tegen ESGOO tijdens ons eerste seizoen in de meesterklasse. Voor het eerst dat seizoen hadden we toen het idee dat er wat te halen viel. Lange tijd stonden we voor, maar omdat we de laatste vier partijen allemaal verloren, gingen we alsnog met een vrij dikke nederlaag naar huis.
Terug naar de dingen die goed gingen, want er gebeurde gisteren genoeg om wel blij van te worden. We hebben kansen genoeg gekregen om een op papier sterkere tegenstander overtuigend te kloppen. Aan de lagere borden liet BSG zijn tanden zien en Ton heeft dan eindelijk zijn eerste zege van het seizoen te pakken. Toch zijn er nog altijd dingen die beter kunnen.
Voor mij kunnen de openingen vaak nog wel wat beter. Ik heb nooit veel met openingsboeken gehad. Te veel variantenbrijen. Daarom heb ik aan gerichte openingsstudie lang een broertje dood gehad. Maar het kan ook anders! In de week voor de wedstrijd liet Ton op de training een oude partij zien tegen oud-BSG’er John Markus, destijds uitkomend voor VAS, waarin hij, zijn stijl getrouw, een actieve stelling kreeg en uiteindelijk ook won. Omdat ik geen goed antwoord heb tegen slappe systemen, wilde ik zijn systeempje zelf wel een keertje proberen.
Tot mijn geluk kreeg ik de voorbereide variant meteen ook op het bord. Het voordeel van het huiswerk was dat ik in het begin van de partij niet hoefde na te denken, waardoor ik al gauw een voorsprong op de klok had. Dat was me ook al heel lang niet overkomen. Ook had ik tijdens de partij redelijk door wat ik moest doen, wat ook wel lekker is. Helemaal uit een stuk was de partij niet en er waren nog genoeg oepsmomentjes in de analyse, maar uiteindelijk was de overwinning wel verdiend, denk ik.
De partij wordt mede mogelijk gemaakt door TuxTown Chessgame-Replayer.
Dat smaakt naar meer! De volgende wedstrijd is over vijf weken tegen UVS. Dan zullen de punten gepakt moeten worden die we gisteren hebben laten liggen.
