Dankzij een derde plek voor Sebastian Vettel liep Lewis Hamilton weer drie punten bij de Duitser vandaan, zodat hij met nog maar drie races te gaan een voorsprong van 70 punten heeft. Toch klom Hamilton als de morele verliezer uit zijn Mercedes.
In Austin kon Hamilton het kampioenschap al binnenhalen. Een Mercedes-dubbelzege zou daarvoor al afdoende zijn. Geen onrealistisch scenario, want dat Hamilton zou winnen, daar twijfelde eigenlijk niemand meer aan. Ferrari had echter andere plannen. De oorzaak van de zwakke prestaties van de afgelopen races was achterhaald en op het Circuit of the Americas deden de rode bolides ineens weer goed mee.
Vettel heeft sinds de zomerstop al een paar spreekwoordelijke serviezen naar de gallemiezen geholpen en ook in Amerika bleef hij zijn eigen glazen ingooien. Een snelheidsovertreding tijdens een rodevlagsituatie in de regenachtige trainingen leverde hem prompt een gridstraf van drie plaatsen op. Het betekende dat hij naar de derde startrij werd verbannen, waardoor teamgenoot Räikkönen oprukte naar de tweede plaats.
De Fin moest de kastanjes voor Ferrari uit het vuur halen. In tegenstelling tot de rest in de top 5 ging hij op de ultrazachte band van start. De Mercedes-coureurs, Vettel en Ricciardo begonnen allemaal op de superzachte band, die naar verwachting beter tot zijn recht zou komen in de race. De teams waren niet helemaal zeker hoe de banden zich zouden gedragen, omdat ze maar weinig in droge omstandigheden hadden kunnen rijden.
Bij de start was Räikkönen in ieder geval in het voordeel en hij gebruikte dat om Hamilton in de eerste bocht te verschalken. Doordat Vettel in de eerste ronde weer eens met zijn neus de verkeerde kant op kwam te staan, hoefde Hamilton vanaf de tweede plek alleen maar toe te kijken hoe Räikkönens banden langzaam maar zeker de geest zouden geven om de race te winnen en de titel binnen te halen.
In de acht ronden die Ricciardo maar in de race was, drukte hij er wel (onbedoeld) zijn stempel op. In de negende ronde viel zijn Red Bull plotseling stil, waardoor de virtuele safetycar op de baan kwam. Het leek een uitgelezen kans voor Ferrari om Räikkönen van zijn versleten banden af te helpen, maar terwijl de Ferrari de pitstraat met rasse schreden naderde, bleven zijn monteurs met de armen over elkaar zitten. Zoals verwacht reed Räikkönen de pitstraat voorbij en zoals verwacht haalde Hamilton wel nieuwe banden.
Door tijdens de virtuele safetycar banden te wisselen, spaarde Hamilton mooi iets van tien seconden uit, waardoor hij alleen zijn plek aan teammaat Bottas verloor. In het vervolg had hij Räikkönen al snel weer achterhaald. De Fin verloor zeeën van tijd op zijn versleten banden en kon slechts met nodige ellebogenwerk voorkomen dat Hamilton de leiding op de baan overnam. Toen Räikkönen eindelijk nieuwe banden had gehaald lag hij dus een pitstop achter.
Lange tijd bleef het gat tussen Hamilton en Räikkönen rond de 17 seconden schommelen. Hamilton leek de zege in de tas te hebben en met Vettel op de vijfde plaats was dat genoeg voor het kampioenschap. In de 31e ronde begon het strijdplan van Mercedes in duigen te vallen toen Hamilton plotseling een 1:40’er liet noteren. Niet lang daarna zat hij zelfs al in de 1:41’ers, terwijl Räikkönen en Verstappen moeiteloos in de 1:39’ers bleven. Hamiltons achterbanden vertelden waarom: op beide banden waren enorme blaren zichtbaar. De onderstaande grafiek laat duidelijk zien dat Hamiltons rondetijden halverwege de race plotseling door het dak gingen:
Met tegenzin haalde Mercedes Hamilton in de 37e ronde voor de tweede keer naar de pits, waardoor hij niet alleen terugviel tot achter Räikkönen en Bottas, maar ook achter Verstappen. De Nederlander sneed vanaf de achttiende plaats moeiteloos door het veld heen en wist dankzij een prima racetempo de kopgroep te bedreigen. Door het terugvallen van Vettel en het uitvallen van Ricciardo lag hij vierde, waarna hij Bottas brutaal undercutte. Opmerkelijk genoeg wisselde hij bij zijn stop de zachte band juist in voor de superzachte band. Zoals Red Bull uitstekend gezien had, was de rode band de beste band in de race, vermoedelijk omdat ze door de hogere slijtage minder last van blaarvorming hadden. Omdat Hamilton voor de race maar een setje superzachte banden tot zijn beschikking had, moest hij noodgedwongen opnieuw de zachte band laten omleggen.
In de slotfase reed Hamilton gauw naar Räikkönen en Verstappen toe. Maar zoals het spreekwoord gaat: “erbij is één, er voorbij is twee.” Beide coureurs hielden hun banden knap in leven en ondanks het niet onzienlijke snelheidsverschil kreeg Hamilton ze niet meer te pakken, zodat hij met de derde plek genoegen moest nemen. Tot overmaat van ramp kreeg Vettel Bottas in de slotfase wel te pakken, waardoor hij met een vierde plaats zowaar aan schadebeperking deed.
Na afloop stelde de Duitser dat hij de race had kunnen winnen als hij het in de eerste ronde niet zo verprutst had. Hoewel dat het standaardverhaal van de verliezers is, had Vettel wellicht gelijk. Volgens de analyse van de rondetijden had hij echt de snelheid om de race te winnen.
Verstappen (+0,15), Räikkönen (+0,17) en Hamilton (+0,18) waren niet veel langzamer, wat verklaarde waarom Vettel ze nooit meer te pakken kreeg, hoewel hij met de onzichtbare Bottas (+0,59) nog wel wist af te rekenen.
Best of the rest qua snelheid was grootverbruiker Magnussen (+1,61), die onherroepelijk uit de uitslag werd geschrapt omdat hij te veel brandstof had verbruikt. Na Grosjean in Italië was het alweer de tweede keer dat het Amerikaanse team het haasje was. De eveneens gediskwalificeerde Ocon (+1,63) had alle reden om zijn helm door de garage te gooien. Een te hoog piekverbruik in de openingsronde deed hem de das om.
De Renaults van Hülkenberg (+1,68) en Sainz (+1,84) waren net iets minder snel, maar wel legaal. De gele bolides lagen na de start vijfde en zesde, en dat was de sleutel tot succes in de race. Pérez (+1,90) zat de hele race in het verkeer, waardoor zijn snelheid moeilijk te bepalen is.
De achterhoede wordt aangevoerd door Vandoorne (+2,15), die drie setjes banden over de baan uitsmeerde en ondanks de twee diskwalificaties nog buiten de punten eindigde. De vraag lijkt gerechtvaardigd waarom hij tegen het eind van de race nogmaals nieuwe banden haalde, want de twee verloren plaatsjes maakte hij in de slotfase niet meer goed. Hartley (+2,18) en Ericsson (+2,21) profiteerden in ieder geval en gingen er met de punten vandoor.
Gasly (+2,36) kwam totaal niet uit de verf en klaagde over schade aan de auto. Hetzelfde zal wel hebben gegolden voor Leclerc (+2,64), die na een beuk van Grosjean tot een verblijf in de achterhoede veroordeeld was. Rodelantaarndragers waren, hoe kan het ook anders, de Williams’. Opmerkelijk genoeg was Stroll (+2,65), die de hele race kilometers achter de rest aan hobbelde, sneller dan Sirotkin (+3,03), die pas in de slotfase moest buigen voor Gasly.
Daarmee is de stand bij de teams als volgt:
1. Ferrari
2. Red Bull +0,1
3. Mercedes +0,2
4. Haas +1,6
5. Force India +1,6
6. Renault +1,7
7. McLaren +2,1
8. Toro Rosso +2,2
9. Sauber +2,2
10. Williams +2,6
