Op een erg regenachtige, herfstige zaterdag 7 oktober stond de tweede ronde van de KNSB-competitie op het programma. Voor BSG was het de eerste thuiswedstrijd van het seizoen. Tevens was het de eerste thuiswedstrijd in tijden zonder Edwin Baart en dat was wel wennen. Toch bleven drie van de vier matchpunten in het Denksportcentrum.
De regen-en-windmachine draait de laatste weken op volle toeren, wat betekent dat het schaakseizoen weer echt begonnen is. Drie weken geleden trapte BSG af met twee verre uitwedstrijden. In de tussentijd hebben we op de club de ALV en het eerste snelschaaktoernooi alweer gehad.
In dezelfde tijd is mijn schaakniveau op een nieuw dieptepunt aanbeland. Omdat het toch niet meer slechter kon, besloot ik maar een Samson-act uit te halen door voor het eerst in bijna een half jaar de kapper te bezoeken. “Baat het niet, dan schaadt het niet”, was de gedachte. De echte reden was natuurlijk dat ik weer een volle haardos heb op het moment dat het echt koud wordt.
Terug naar de wedstrijd. Na een jaartje in de eerste klasse te hebben huisgehouden, treft BSG dit jaar weer tegenstanders van formaat. Ditmaal kwam de regerend landskampioen op bezoek. Na hun triomftocht van vorig jaar begon de Kennemer Combinatie het nieuwe seizoen met een nipte nederlaag tegen HMC, dus waren ze gebrand op revanche.
Heel wat minder spanning was voelbaar bij de andere wedstrijd, die tussen BSG 2 en Wageningen 2. BSG 2 was het seizoen goed begonnen met een zuinige overwinning op Max Euwe 3. Van zwakke broeder Wageningen 2, dat in de eerste ronde vrij ruim werd geklopt door Caïssa 3, moest dan ook betrekkelijk eenvoudig gewonnen worden.
Het lijkt erop dat Coen dit jaar vleugels heeft gekregen. Hoewel hij zichzelf zo nu en dan nog wel voorbijloopt, weet hij geregeld ook vlotte overwinningen te behalen. Ditmaal gaf hij BSG 2 een vliegende start door Tjerk Sminia in een moordend tempo van het bord te beuken. Onbevreesd nam hij een geïsoleerde dubbele e-pion op de koop toe om open lijnen te krijgen. Onbevreesd snaaide hij een pionnetje op b2. Het kon kennelijk allemaal en met nog een minuut op de klok gaf Sminia in een hopeloze stelling op.
Het betekende dat ik me minder bezwaard voelde een remiseaanbod van mijn tegenstander Robin van Leerdam te accepteren. In het Russisch ging de bezem er al heel snel door: eerst verdwenen de centrumpionnen van het bord en daarna de meeste stukken. De gekortwiekte stelling bood geen aanknopingspunten meer om nog verder te spelen. Een van mijn saaiste partijen ooit.
De voorsprong werd verder uitgebreid door Yme, die jeugdtalent Anna Martinez van het bord poeierde. In een Swesjnikov verknoeide zwart wat tempi door met een loper te gaan fladderen, waarna Yme na langdurig beleg een stuk won.
Ondertussen had Frans aan het hoogste bord ook gewonnen. Timon haalde aan het laatste bord in een eindspel de buit binnen tegen een SP-Eerste Kamerlid. Door de remise van Tom stond het toch maar mooi 5-1. Maar toen moesten de resultaten van de teamleiders nog komen. Ex-teamleider Rein gaf er als eerst de brui aan, teamleider Ruben moest even later de koning omleggen, zodat de eindstand opnieuw op 5-3 werd bepaald.
BSG 1 moest op dat moment eenzelfde achterstand recht zien te breien. Het eerste onheil tekende zich af aan bord 8, waar Ewood tegen zijn angstgegner Christov Kleijn kwam te spelen. Na zijn veelgeprezen halmapartij in de slotronde van vorig seizoen werd hij door de teamleider getrakteerd op nog een witpartij, maar van dat cadeautje beleefde hij nauwelijks plezier, zodat hij zich al snel kon gaan richten op het schrijven van het verslag.
Meer geluk had BSG aan het laatste bord, waar FM Henk vaste klant Rob Duijn trof. Ditmaal won hij nog harder dan de voorgaande keren. Frank Erwich won een behoorlijke modelpartij van Lennart Dek, die in de opening weifelend speelde en vanaf dat moment de hele tijd achter de feiten aan liep.
Door nederlagen van die Spanjaard en lange Alexander kwam BSG toch op achterstand. Het geluk van BSG was dat Ivan Sokolov (ja inderdaad, Ivan de Verschrikkelijke speelt dit jaar bij BSG) zijn slechte stelling tegen Wouter Spoelman binnen de remisemarge hield. Dat lukte King Loek, waarschijnlijk tot Sokolovs hilariteit, niet tegen Mads Andersen. In een eindspel stond hij eerst een boertje achter en daarna twee. Ondanks dat Mad Mads op zijn increment leefde, wist hij de vette vis wel op het droge te trekken.
Teamleider Thomas wist een toreneindspel met twee minuspionnen niet meer te redden tegen Miguoel Admiraal, maar daar stond tegenover dat Robert tegen Quinten D. de winst in de schoot geworpen kreeg. Gecombineerd met de remise van Li betekende dit dat beide teams vijf punten uit tien partijen hadden gescoord, zodat ze allebei met een matchpunt beloond werden. BSG handhaaft zich hierdoor in de subtop, terwijl de Kennemer Combinatie voorlopig nog in het rechterrijtje staat.
BSG 2 (2063) – Wageningen 2 (1960) 5-3
1. F Borm m (2143) – H Dam (2013) 1-0
2. R Hilhorst (2037) – M Naaijer (2025) 0-1
3. C van der Heijden (2066) – T Sminia (2011) 1-0
4. J de Groote (2213) – R van Leerdam (1959) ½-½
5. T de Ruiter (1969) – J Verwoert (1978) ½-½
6. Y Brantjes (2055) – A Martinez (1815) 1-0
7. R Brouwer (2047) – T Slijper (1921) 0-1
8. T Brouwer (1977) – E Smaling (1961) 1-0
