In de laatste competitieronde van 2018 ging het er in het Denksportcentrum vredelievend aan toe: zowel BSG 1 (tegen De Stukkenjagers) als BSG 2 (tegen De Waagtoren) deelden de punten.
Na een bemoedigend gelijkspel tegen AAS mocht BSG 2 ditmaal tegen het sterke team van De Waagtoren, dat meedoet om het kampioenschap in klasse 2B. De Alkmaarders moesten het wel stellen zonder sterspeler Yong Hoon de Rover, een flinke aderlating, dus lagen er kansjes op een stunt.
Daar leek het aanvankelijk nog niet op. Rein had overduidelijk zijn huiswerk niet gemaakt, blijkens zijn vraag of Agter met ch was. Tegenstander Frank Agter antwoordde uiteraard ontkennend. Hij bleek zijn huiswerk wel gemaakt te hebben en dat resulteerde in het volgende miniatuurtje:
Nauwelijks beter verliep de opening op het bord ernaast bij het Apenhoofd. Misschien lag het aan zijn verkoudheid, maar dat mag eigenlijk niet als een excuus gebruikt worden, omdat bijna iedereen wel iets onder de leden had. Tegenstander Danny de Ruiter zat bijvoorbeeld ook de hele partij aan de gemberthee. Het is weer die tijd in het jaar dat de virussen welig tieren en de lage temperaturen en het gebrek aan zonlicht maken mensen daar helemaal vatbaar voor. In ieder geval was de opening ook hier weer voor De Waagtoren, maar wist het Apenhoofd uiteindelijk toch nog de remisehaven binnen te varen.
De partijen werden mede mogelijk gemaakt door TuxTown Chessgame-Replayer.
Eind goed, al goed… Ook niet onbelangrijk: de vijfde remise op rij betekent dat het Apenhoofd binnenkort de CM-titel kan aanvragen!
Ondertussen had de staart van BSG al iets teruggedaan. Zo wist nestor Tom Rob Konijn, het levende bewijs dat eeneiige tweelingen verschillende speelsterktes kunnen hebben (zijn in het oosten wonende broer Bart heeft 200 ratingpunten meer), fraai met zwart te verslaan. Dit overigens tot afgrijzen van de Alkmaarse eerstebordspeler, die beweerde dat de opening totaal gewonnen was voor wit.
Voor de tijdcontrole zette Coen BSG 2 zelfs op voorsprong door op het laatste bord invaller Hebert Perez Garcia te verslaan. In een wilde partij, waarin het niet meteen duidelijk was wie de gevaarlijkste aanval had, offerde hij doodleuk een toren. Net op het moment dat Coen het geofferde materiaal terug kon winnen, ging de zwartspeler door zijn vlag. Het leidde tot wat verwarring, omdat de klok het increment erbij had opgeteld, waardoor het niet direct duidelijk was dat de zwartspeler ook daadwerkelijk door zijn vlag was gegaan.
Peter Hoekstra bekloeg zich over het geroezemoes naast hem, waardoor hij een iets betere stelling tegen Ruben in een nadelige stelling zag omslaan, maar uiteindelijk werd het evenwicht niet substantieel verbroken en werd de vredespijp gerookt.
De kleine voorsprong van BSG 2 was overigens geen lang leven beschoren, want de hoogste borden stonden op omvallen. Aan het hoogste bord kreeg opnieuw een Brouwer een Frank als tegenstander en opnieuw liep dat niet goed af voor BSG 2. Tegen de knappe Frank van Tellingen, die tijdens de partij geregeld als een Carlsen een uiltje knapte, had Timon maar heel weinig in de melk te brokkelen. Hoewel de partij nog lang duurde, stond het resultaat nooit ter discussie.
Ook niet best verging het Yme aan het bord ernaast. Tegen Jos Vlaming kwam hij niet lekker uit de opening, waarna hij de hele partij positioneel gemarteld werd. Een schijnoffer maakte een eind aan zijn lijdensweg.
Daarmee was de stand 4-3 in het voordeel van de bezoekers en moest Frans van de boomlange Daan Geerke winnen om er nog een gelijkspel uit te peuren. Zoals alle BSG’ers had Frans aanvankelijk weinig in de melk te brokkelen. In het eindspel wist hij echter een kleine kwaliteit te veroveren, waarna de bordjes verhangen waren en hij het eindspel meesterlijk won. Zodoende scoorde BSG 2 toch weer een puntje, een puntje dat bijna uitsluitend aan het sterke optreden van de staartborden te danken was. Door de nederlaag van SOPSWEPS tegen Paul Keres is BSG 2 zelfs van een degradatieplaats af.
BSG 2 (2058) – De Waagtoren (2129) 4-4
1. Timon Brouwer (1930) – Frank van Tellingen (2255) 0-1
2. Yme Brantjes (2071) – Jos Vlaming (2119) 0-1
3. Jesper de Groote (2209) – Danny de Ruiter (2312) ½-½
4. Rein Brouwer (2097) – Frank Agter (2236) 0-1
5. Frans Borm (2141) – Daan Geerke (2061) 1-0
6. Ruben Hilhorst (2014) – Peter Hoekstra (1948) ½-½
7. Tom de Ruiter (1947) – Rob Konijn (2039) 1-0
8. Coen van der Heijden (2052) – Hebert Perez Garcia (2058) 1-0
Op dat moment stond het bij BSG 1 tegen De Stukkenjagers ook 4-4. Daar gingen de nodige drama’s aan vooraf. Zo verloor Robert heel snel nadat hij zich tegen Stefan Beukema aan een vergiftigd pionnetje had vergrepen. Nog erger ging het eraan toe bij Ewood tegen de andere Beukema. Fanatiek bestookte hij de zwarte koning, maar hij maakte het zichzelf onnodig lastig door zich aan een pionnetje te vergrijpen. Het gevolg was dat zijn pionnenmassa krakend en piepend tot stilstand kwam, waarna hij een stuk achterstond en tot op het bot gefrustreerd kon opgeven.
Ook reden tot klagen had Ton, die tegen Mart Nabuurs in een heksenketel de betere kansen leek te hebben, maar te laat een eeuwigschaakmechanisme in de gaten had, waardoor hij slechts met remise genoegen moest nemen. Datzelfde resultaat was er voor Li, die tegen Bram van den Berg de hele partij beter stond.
Gelukkig gingen er ook nog dingen wel goed. Zo wonnen de zieke kipjes Large en Ruud, terwijl Frank, net als de Franken van De Waagtoren, zijn partij winnend wist af te sluiten. Door de nederlaag van Thomas tegen Mark Haast stond het dus 4-4. Alleen FM Henk en een of andere Spanjaard waren nog bezig. Henk stond zo goed als verloren, terwijl die Spanjaard een gewonnen toreneindspel leek te hebben. Kennelijk was dat gezichtsbedrog, want al gauw moest hij zijn winstpogingen staken. Gelukkig maakte FM Henk met twee stukken minder nog remise, zodat BSG met een blauw oog ontsnapte tegen de degradatiekandidaat. Erg blij was Henk niet met zijn resultaat, omdat hij na de opening zo goed als gewonnen stond. Toen hij zich vergreep aan een toren, kwam zwart er goed uit en waren de rollen omgedraaid.
BSG (2372) – De Stukkenjagers (2255) 5-5
1. Li Riemersma (2443) – Bram van den Berg (2206) ½-½
2. Jesús Garrido Dominguez (2407) – Mees van Osch (2289) ½-½
3. Robert Ris (2430) – Stefan Beukema (2402) 0-1
4. Ruud Janssen (2495) – Herman Grooten (2345) 1-0
5. Thomas Willemze (2400) – Mark Haast (2360) 0-1
6. Frank Erwich (2354) – Tijmen Kampman (2264) 1-0
7. Lars Ootes (2354) – Luuk Baselmans (2093) 1-0
8. Henk van der Poel (2244) – Jordy Schouten (2092) ½-½
9. Ton van der Heijden (2301) – Mart Nabuurs (2240) ½-½
10. Ewoud de Groote (2294) – Jasper Beukema (2258) 0-1
De dag werd afgesloten in het plaatselijke restaurant, waar ook Edwin Baart van de partij was. Na de vele partijbesprekingen kreeg Ewood op de terugreis nog een kans om iets van zijn dag te maken toen een mevrouw vroeg of hij een sigaret voor haar had. Hoe vaak maak je zoiets nog mee? In plaats van er zijn voordeel mee te doen, gaf hij een bot antwoord, waarna de kans verkeken was. Het was helaas exemplarisch voor zijn dag.
