Soms heb je van die perioden in je leven dat zo’n beetje alle dingen die mis kunnen gaan tegelijk misgaan. De afgelopen twee weken zat ik in zo’n periode.
De ellende begon allemaal precies twee weken geleden, toen ik kennelijk iets verkeerds had gegeten. Die nacht leek het wel alsof er een steen in m’n maag lag. Mijn maag en darmen rommelden en ik kon voor geen meter slapen. Na een heel klein beetje maagzuur en een paprikavelletje te hebben uitgebraakt, ging het wel weer, maar toch voelde ik me de dag erna niet best. Geen goede voorbereiding voor de schaakpartij voor de dag erna, die ik vanwege mijn pijnlijke buik bijna nog aan me voorbij had laten gaan.
Na twee dagen te hebben gevast, voelde ik me een stuk beter. Helaas ging in de nieuwe week mijn droger kapot. Ineens kreeg ik elke twee minuten de melding het waterreservoir te legen, hoewel er natuurlijk geen druppel water in zat. Na een zoektocht op internet had ik door wat er waarschijnlijk aan de hand was. Maar wat doe je dan? Ik durfde het ding niet helemaal uit elkaar te schroeven, omdat ik wist dat ik ‘m daarna nooit meer goed terug in elkaar zou kunnen zetten. Een monteur ernaar laten kijken zou ook een paarhonderd euro kosten. Voor dat geld zou ik al bijna een nieuwe droger kunnen kopen.
In de tussentijd kreeg ik ook nog met een verstopping te maken. Het water in de gootsteen liep niet heel goed meer weg. In mijn keukenkastje kon ik ook geen gootsteenontstopper meer vinden. Het staat me vaag voor de geest dat ik mijn korrels natriumhydroxide ooit aan m’n ouders heb gegeven. Zoutzuur en ammoniak durfde ik niet door de gootsteen te gooien. Wat doe je dan? Op internet vond ik de gebruikelijke verhalen over de reinigende werking van zuiveringszout en azijn. Azijn had ik nog wel, maar dat zuiveringszout had ik natuurlijk niet. Gelukkig had ik nog een ongebruikt pak zelfrijzend bakmeel in de keuken. Daar zit ook zuiveringszout in, dus gooide ik er wat van in de gootsteen. Wat azijn erbij en de boel zou moeten gaan bruisen.
Dat gebeurde niet en tot overmaat van ramp bleek het zetmeel van het bakpoeder de verstopping alleen nog maar erger te hebben gemaakt. Na veel geploeter wist ik de prop, die wel wat weghad van wat vroeger een negerzoen heette, uit de zwanenhals te verwijderen, waarna de gootsteen weer doorliep.
Vervolgens begon mijn rookmelder te piepen omdat de batterij op was. Zo erg als anderhalf jaar geleden, toen alle in huis aanwezige rookmelders bij de oude lui om de een of andere reden in koor gingen loeien, was het niet, maar ik begon me er wel steeds meer aan te irriteren. Het vervelende was dat ik de rookmelder ook maar niet gedemonteerd kreeg. Keer op keer haalde ik de stroom eraf om in het donker met een schroevendraaier in dat ding te poeren, zonder dat ‘ie openging. Wat doe je dan? Na vele pogingen lukte het me uiteindelijk toch en haalde ik de batterij eruit, zodat ik toch nog rustig kon slapen.
Ondertussen had ik ook een afspraak gemaakt voor de droger. Door niet specifiek te googelen op reparateurs van het merk zelf, maar van reparateurs van witgoed in het algemeen, kwam ik op een beduidend lagere prijs uit. Ik besloot een afspraak voor maandag in te plannen, maar ik kreeg op zaterdag al een telefoontje van de monteur of hij die dag al langs kon komen. Was dat even boffen!
De monteur had helaas minder goed nieuws. De pomp was kapot, dus moest hij een nieuwe bestellen. Inclusief montage was ik zodoende alsnog een paarhonderd euro kwijt. Ook had ik naar verwachting nog een week geen werkende droger. Had ik toch maar beter een nieuwe droger kunnen kopen… Gelukkig belde hij die maandag dat hij de pomp gauw had, maar dat hij het ding vanwege autopech pas op woensdag kon monteren.
In de tussentijd was ik opnieuw niet lekker geworden. Een verkoudheid had het kennelijk op mijn evenwichtsorgaan gemunt, waardoor ik een paar dagen goed wankel was en ik me zelfs achter m’n bureau duizelig voelde. Ik besloot me daarom maar ziek te melden in dit korte weekje, waarin ik eigenlijk verwacht had verslaggevertje te moeten spelen. Maar ja, ik ben er niet voor benaderd. Tss! Al met al kwam het dus niet eens zo slecht uit.
In ieder geval had ik nog een paar dagen om de droger, die ik in de gang had gezet, te inspecteren. Gisteren zat ik braaf de hele dag op die monteur te wachten, maar tevergeefs. Ik besloot daarom deze ochtend het bedrijf maar te bellen. Dat had succes, want later die dag zou de monteur dan eindelijk komen. Ergens tussen half drie en half vier. Het werd natuurlijk dat laatste. De nieuwe pomp was gauw geïnstalleerd, waarna we de droger weer op de wasmachine zetten.
Daarmee kwam er een einde aan een twee weken durende klucht. Of nog niet helemaal, omdat ik vergeten was een nieuwe batterij bij de supermarkt te halen. Duimen dus dat er de komende dagen geen brand uitbreekt…
