Slappe hap in Leiden

BSG heeft zich in de strijd tegen degradatie een slechte dienst bewezen door veel ruimer dan nodig van het sterke LSG 2 te verliezen. Door de nederlaag zal alles afhangen van de inhaalwedstrijd tegen Blerick over vier weken.

De voortekenen voor de wedstrijd tegen LSG 2, dat op de ranglijst slechts een plekje boven BSG stond omdat het een wedstrijd minder gespeeld heeft, waren al niet heel goed. BSG begon zonder voorbereiding, maar met een volle ziekenboeg aan de wedstrijd. Iskander had een dag voor de wedstrijd een flinke verkoudheid opgelopen, terwijl het Apenhoofd iets verkeerds had gegeten en tot vlak voor de wedstrijd niet wist of hij wel mee kon spelen.

BSG trad de gastheren tegemoet met een heuse tactische opstelling in de hoop in ieder geval met nog wat bordpunten en eventueel zelfs wat matchpunten naar Bussum mee te nemen. Het ambitieuze strijdplan werd echter slecht uitgevoerd en kwam daardoor totaal niet uit de verf.

Aan de hoogste borden werden soepeltjes vier nullen gepakt. Ruben was aan het kopbord nog als langst bezig, ook omdat tegenstander Raoul van Mafketel in een gewonnen dame-eindspel de grootste moeite had om de trekker over te halen. De tot gisteren nog ongeslagen Rein liet zich aan het tweede bord gelaten afslachten door Rudy van Wessel, terwijl Iskander het niet kon bolwerken tegen Martin Roobol. Timons leeuw was niet veel meer dan een bang katje tegen Alexander Polak en dus hadden de eerste vier borden slechts als kanonnenvoer gediend.

Meer mocht verwacht worden van de middelste borden, waar BSG beter zou moeten scoren, maar ook dat viel tegen. Ewood bereikte een droomstelling tegen Eelke Wiersma, die net als hij de laatste jaren veel egopunten is kwijtgeraakt. Het werd echter zwart voor zijn ogen en dus moest hij uiteindelijk vol zelfwalging zijn koning omleggen.

Beter verging het Vrolijke Frans, die volledig hersteld was van een corona-infectie en dankbaar was dat hij niet in het bezit was van het verkeerde neanderthaler-DNA. Ook was hij blij om met zwart te spelen, omdat hij dan “niet creatief” hoefde te zijn en “alleen maar hoefde tegen te houden”. Tegen Stefan van Blitterswijk pakte die tactiek goed uit en kon hij vanuit een prima stelling gauw een halfje laten bijschrijven.

De volgende twee borden leverden echter weer twee nullen op. Ton speelde iets veel te ingewikkelds en kwam tegen Peter Passenier volledig aangelijnd te staan, dus ging ook hij de bietenbrug op. De domper van de middag was dat FM Henk een fantastische stelling tegen Michiel van Wissen grondig wist te verkloten en ook een vette nul kreeg te slikken.

Het geluk van BSG had zich geconcentreerd in de laatste twee borden. Mark speelde een beetje een gare zijvariant van het Frans die uiteindelijk tot een normale Fransoos leidde. Hij leek goede kansen te hebben om de damevleugel, waar tegenstander Jan Hellenberg zijn koning had verschanst, open te breken. In plaats daarvan offerde hij nogal losjes een pion op f5 en werd het een heksenketel. Na betere kansen gemist te hebben, wist hij het toreneindspel nog te winnen.

Het Apenhoofd was als straf voor het verneuken van een geweldige stelling op het laatste bord gezet en dat kwam gezien zijn gezondheidstoestand niet zo gek uit. Met zijn pijnlijke buik kwam hij langzaam maar zeker steeds minder te staan tegen Wim Heemskerk, die in tijdnood tot twee keer toe hetzelfde schaakje in zijn vooruitberekeningen miste en grof materiaal kon inboeten, zodat het Apenhoofd na afloop zijn Xiaomei al glunderend een rondleiding door het wat aftandse Leidsche Denksportcentrum kon geven. Het diner in de Bussumse pizzeria sloeg hij over voor een soepje op basis van rijst en kip.

Zodoende stokte de teller voor BSG op een magere 2½ bordpunt. Door de overwinning van UVS tegen Blerick staat BSG nu op de achtste plaats. Op 21 mei moet het uitduel tegen datzelfde Blerick gewonnen worden om zeker te zijn van nog een jaartje in de eerste klasse. Gezien de vorm waarin het team verkeert, wordt dat nog een loodzware opgave. Bij een gelijkspel of een nederlaag is BSG helemaal afhankelijk van de resultaten van Spijkenisse en Blerick in de inhaalduels. Met een beetje pech is zelfs een roemloze laatste plaats nog mogelijk.

LSG 2 (2228) – BSG (2124) 7½-2½
1. Raoul van Ketel (2254) – Ruben Hilhorst (2019) 1-0
2. Rudy van Wessel (2361) – Rein Brouwer (2030) 1-0
3. Martin Roobol (2278) – Iskander Schrijvers (2042) 1-0
4. Alexander Polak (2210) – Timon Brouwer (2023) 1-0
5. Eelke Wiersma (2253) – Ewoud de Groote (2225) 1-0
6. Stefan van Blitterswijk (2298) – Frans Borm (2091) ½-½
7. Peter Passenier (2140) – Ton van der Heijden (2272) 1-0
8. Michiel van Wissen (2238) – Henk van der Poel (2227) 1-0
9. Jan Hellenberg (2089) – Mark Grondsma (2088) 0-1
10. Wim Heemskerk (2163) – Jesper de Groote (2220) 0-1

Stand onderin:

7. UVS 6 matchpunten, 37½ bordpunt, 1 wedstrijd te spelen
8. BSG 6 matchpunten, 34½ bordpunt, 1 wedstrijd te spelen
9. Spijkenisse 5 matchpunten, 33 bordpunt, 2 wedstrijden te spelen
10. Blerick 4 matchpunten, 29½ bordpunt, 2 wedstrijden te spelen

2 gedachten aan “Slappe hap in Leiden”

  1. Indrukwekkend, weer een zwartoverwinning tegen zo’n sterke speler, gefeliciteerd! Opvallend dat ook dat team blijkbaar dacht strategische opstellingen op bord 10 nodig te hebben om voordeel te behalen tegen jullie. Helaas ging het dus niet op 😛 Wel jammer dat jullie andere topspelers dus net de verkeerde kant opvielen. Hoop echt dat jullie het op karakter halen, jullie hebben ook wel veel pech gehad dit seizoen, wat denk ik op rating niveau niet nodig was.

    1. LSG 2 is gewoon een heel sterk team, dus die hebben ook zonder tactische kunstgrepen aan de laagste borden spelers die het ons heel lastig kunnen maken. Ditmaal viel het dubbeltje mijn kant op, maar ik had ook zomaar kunnen verliezen. Helaas gooiden Cadavre en FM Henk allebei een goede stelling weg en werden er aan de hogere borden nog wat kansen gemist, zodat we toch weer met een dikke nederlaag naar huis gingen. Dat is toch een kwestie van kwaliteit. We hebben het afgelopen seizoen denk ik nog redelijk mazzel gehad met de tegenstanders. Onze eerste klasse was echt beduidend zwakker dan de noordelijke eerste klasse (en ik voor het seizoen nog zeggen dat we moesten proberen om in de traditioneel zwakkere noordelijke klasse te spelen… :O) en we hebben mazzel gehad dat Delft in de vorige ronde heel zwak tegen ons opkwam. Dat waren gewoon twee bonuspunten. Mochten alle teams volgend jaar weer op volle oorlogssterkte zijn, dan moeten we echt beter gaan spelen dan we afgelopen seizoen gedaan hebben, willen we ons op dit niveau handhaven. Dan ga ik er voor het gemak ook nog van uit dat we de inhaalwedstrijd winnen, want het is ook nog lang niet gezegd dat we dat eventjes doen. Blerick mag dan wel laatste staan, het blijft een verre uitwedstrijd tegen een op papier sterk team met bijna alleen maar Duitsers. Daar hebben wij het traditioneel lastig tegen. Om met een positieve noot te eindigen: we wisten voor het seizoen al dat het niet makkelijk zou worden om erin te blijven en we hebben ons lot nog steeds in eigen hand.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *