Vorig seizoen kreeg ik het voor elkaar om alle partijen in een beslissing te laten eindigen. Betere eindspelen gingen verloren, straalverloren stellingen leverden nog punten op, zo ging dat het hele seizoen door. Dit seizoen is in ieder geval heel anders begonnen.
Voor de tijdcontrole zat ik te bibberen als een rietje omdat ik met weinig bedenktijd een moeilijke stelling voor m’n neus had. Na de tijdcontrole dacht ik het eindspel te gaan winnen. Het mocht niet zo zijn. Na 65 zetten zwoegen werd het punt gedeeld. Zo begon ik het seizoen zoals ik twee seizoenen geleden eindigde. Destijds was het het verliezende halfje, nu het winnende halfje, al was ik er niet echt blij mee, aangezien mijn tegenstander ruim 200 egopunten zwakker was. Wel was het een halfje beter dan hoe ik vorig jaar aan het seizoen begon, dus dat biedt hoop voor de toekomst.
De partij wordt mede mogelijk gemaakt door de Chessgame-replayer.